10 ပတ် - ဘာသာပြန်ပါ။

နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းခဲ့သလား နှင့် ရေ နဲ့ သက်ရှိရဲ့ မူလအစ part 2

ရေခဲဂြိုဟ်ဘီလူး နှစ်လုံး ပတ်လမ်းရွေ့ပုံကို အောက်ပါ ခေါင်းစဉ်မှာ အသေးစိတ် ဖတ်နိုင်ပါတယ်။
---
အခန်း (၄) - ‘တရံရောအခါက တိမ်တိုက်တစ်ခုတွင်’ | ဘီလူးကြီးများ အိမ်ပြောင်းခြင်း
https://kyawzwarlynnpublicatio....ns.wordpress.com/...
---
သမုဒ္ဒရာရဲ့ မူလအစကို LHB အယူအဆ နဲ့ နိစ်မော်ဒယ်နဲ့ ချိတ်ဆက်ပြီးနောက်၊ ဇီဝဓာတုဗေဒ ကလည်း ဒီဖြေရှင်းချက်ထဲမှာ လာပေါင်းဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ကြယ်တံခွန်တွေမှာ နျူကလိယစ်ဘေ့စ်နဲ့ အမီနိုအက်ဆစ် ကဲ့သို့ သက်ရှိဒြပ်ပေါင်းတွေ ပါရှိတာကြောင့် ရေနဲ့အတူ သက်ရှိဖြစ်ပေါ်ဖို့ လိုအပ်တဲ့ မြေဩဇာကိုပါ ကျဲချခဲ့တယ်လို့ အဆိုပြုလာကြပါတယ်။
အထက်မှာ ကျွန်တော်ပြောခဲ့တဲ့ အယူအဆတွေက ၂၀၁၀ ပြည့်လွန်နှစ်တွေ အထိ အားကောင်း ခဲ့ပါတယ်။ နာဆာက ၂၀၀၉ခုနှစ်မှာ လွှတ်တင်ခဲ့တဲ့ လပတ်ကင်းထောက်ယာဉ် (Lunar Reconnaisance Orbiter) က လပေါ်က ချိုင့်ခွက်တွေကို ပိုပြီး တိတိကျကျ လေ့လာနိုင်ခဲ့တယ်။ တွေ့ရှိချက် အသစ်တွေ က အပိုလိုမစ်ရှင်တွေက ကောက်ယူခဲ့တဲ့ ကျောက်နမူနာတွေဟာ အဲဒီ့ အနီးဝန်းကျင်က ချိုင့်ခွက်တွေ ကိုယ်စီကို ကိုယ်စားပြုမယ့် အစား၊ ဆန်ဖွတ်တဲ့ အဘိုးအိုရဲ့ ဦးခေါင်းနေရာဖြစ်တဲ့ မားအမ်ဘရီယမ် (Mare Imbrium) မြေနိမ့် လွင်ပြင်ကြီး ကနေ လွင့်စင်လာတဲ့ အပိုင်းအစတွေ ဖြစ်ဖို့များနေကြောင်း ညွှန်ပြနေပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း သက်တမ်း တွက်တဲ့အခါ နီးနီးစပ်စပ် ဆင်တူ နေတာ ဖြစ်နိုင် ပါတယ်။ သုတေသီတွေက နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းမှု ဆိုတာ ကျောက် နမူနာ အကောက်မှားတာ သက်သက်ဖြစ်ပြီး တကယ်ရှိပါ့မလားလို့ သံသယ ဝင်လာ ပါပြီ။
LHB အယူအဆက လကို ဥက္ကာခဲများစွာ ဝင်တိုက်မိတယ်လို့ ပြောပေမယ့် အဲဒီ့အစား လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် (၄)ဘီလျံမှာ တစ်ကြိမ်တည်း ဝင်တိုက်ခဲ့တဲ့ ဂြိုဟ်သိမ်က မားအမ်ဘရီယမ် မြေနိမ့်လွင်ပြင်နဲ့ ချိုင့်ခွက်ငယ်များစွာကို ဖန်တီးလိုက်တာလည်း ဖြစ်နေနိုင်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့က အဲဒီ့ချိုင့်ခွက်တွေ ဆီကနေ မသိဘဲနဲ့ အကြိမ်ကြိမ် နမူနာယူမိရင် အဓိပ္ပာယ်ကောက် လွဲသွားနိုင်ပါတယ်။ LHB အနုမာန တစ်ခုလုံးက လချိုင့်ခွက်တွေကို အခြေခံထားတဲ့အတွက် မှားနေနိုင်ပါတယ်။ အဲဒီ့အစား ယခင် က အဆိုပြုကြသလိုပဲ၊ ဥက္ကာခဲဝင်ဆောင့်မှုတွေ တဖြည်းဖြည်းချင်း လျော့နည်းသွားတယ်လို့ ရိုးရိုးစင်းစင်း တွေးတာက ပိုမှန်နေနိုင်ပါတယ်။
ဥက္ကာခဲတွေက လကို ဝင်ဆောင့်ပြီးရင် လကျောက်တချို့က လွင့်စင်ထွက်လာပြီး ကမ္ဘာပေါ် ဥက္ကာခဲ အနေနဲ့ ပြန်ကျလာတာ ရှိပါတယ်။ လဥက္ကာခဲတွေပေါ့။ အဲဒီ့ လဥက္ကာခဲတွေကို သက်တမ်း တွက်တဲ့အခါမှာလည်း LHB က အဆိုပြုသလို လွန်ခဲ့တဲ့နှစ် (၄) ဘီလျံဝန်းကျင်မှာ ဥက္ကာခဲအများကြီး ကျဖူးတဲ့ အထောက်အထား မရှိဘူးလို့ တွေ့ရပါတယ်။ လဥက္ကာခဲသက်တမ်းတချို့က (၄.၂) ဘီလျံခန့်မှာ စုပြုံနေတာ ရှိပေမယ့် ကမ္ဘာရဲ့ အဲဒီ့ကာလက ဘူမိအထောက်အထားမှာတော့ ကမ္ဘာဟာ ဥက္ကာခဲ ဒဏ် မခံရဘဲ အေးဆေး ငြိမ်သက်နေတယ်လို့သာ တွေ့ရတာပြန်ပါတယ်။ ယခု မသေချာမှုတွေကို လပေါ်ကနေ ကျောက်နမူနာအသစ်တွေ ထပ်ယူနိုင်မှသာ ဖြေရှင်းနိုင်ဖွယ်ရာ ရှိပါတယ်။
LHB သုတေသီတွေက ဒီဖြစ်စဉ်ဟာ ပြင်းထန်လွန်းတာကြောင့် ကမ္ဘာပေါ်မှာ သက်ရှိ ရှိဖူးရင်တောင် တစ်ကနေပြန်စရမယ်လို့ ယူဆကြပါတယ်။ အဲဒီ့အစား LHB ဖြစ်စဉ်မှာ လာဆောင့်တဲ့ ကြယ်တံခွန်တွေက ရေနဲ့ အော်ဂန်းနစ်ဒြပ်ပေါင်းတွေ ပံ့ပိုးလို့သာ သက်ရှိ ဖြစ်ပေါ်လာတယ်လို့ အဆိုပြု ကြပါတယ်။ သက်ရှိအထောက်အထားကိုလည်း အဲဒီ့ကာလထက် စောပြီး မတွေ့ရဖူးဘူးကိုး။ ဒါပေမယ့် ယခုအခါမှာ ပထမဆုံ အသက်ဇီဝ အထောက်အထားကိုလည်း လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် (၄) ဘီလျံထက် စောပြီး တွေ့လာရပါပြီ။ ဒီတော့ နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းခြင်းကို ထပ်မံသံသယပွားစေပါတယ်။
ကမ္ဘာပေါ်က သမုဒ္ဒရာနဲ့ သက်ရှိမူလအစ အယူအဆတွေက LHB နဲ့ ချိတ်ဆက် နေတယ် မဟုတ်လား။ LHB မရှိရင် ကြယ်တံခွန်တွေ ကမ္ဘာဆီကို ဝင်ဆောင့်တာ ဖြစ်နိုင်သေးလား။ ဖြစ်တော့နိုင် ပါသေးတယ်။ ခန့်မှန်းကာလတစ်ခုအတွင်းမှာ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့တယ်လို့ ပံ့ပိုးမယ့် အထောက်အထား တစ်ခု လျော့သွားတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် အဲဒီ့အချိန်မှာ သမုဒ္ဒရာမူလအစအတွက်လည်း တခြားအဆိုပြုချက်တွေ ရှိလာပါပြီ။ ဒီအဆိုပြုချက်က ကြယ်တံခွန်တွေ အများကြီး ကမ္ဘာပေါ်ကို တကယ်ကော ကျရောက်ခဲ့ သလားလို့ ပြန်မေးခွန်းထုတ်လာပါပြီ။ LHB လည်း မရှိတော့ဘူး။
ရေဟာ ဟိုက်ဒရိုဂျင် ဖြစ်ပေမယ့်၊ ဒျူတာရီယမ် (deuterium) နဲ့ ဟိုက်ဒရိုဂျင်-၁ ဆိုပြီး အိုင်ဆိုတုပ် နှစ်မျိုး ရှိပါတယ်။ ဒျူတာရီယမ် ပါတဲ့ ရေကို နျူကလိယဓာတ်ပေါင်းဖိုတွေမှာ အဏုမြူ ဖြိုခွဲတာကို ကူညီဖို့ အသုံးပြုတယ်။ သူ့ကို “အလေးစား”ရေ (heavy water) လို့လည်း ခေါ်ကြတယ် မလား။ ဒျူတာရီယမ်က သဘာဝထဲမှာ ၀.၀၃ ရာခိုင်နှုန်းလောက်ပဲ ရှိတာကြောင့် ပမာဏ အလွန် နည်းပါးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒျူတာရီယမ်က မဆိုစလောက် ပိုလေးတာကြောင့် ရေငွေ့ပြန်မှတ် တစ်ဒီဂရီ ပိုမြင့်သလို၊ နေလေ (solar wind) က လေထုအပေါ်ပိုင်းကို ပွတ်တိုက်တဲ့အခါမှာလည်း ပေါ့တဲ့ ဟိုက်ဒရိုဂျင်-၁က ပိုတိုက်စားခံရပါတယ်။ ဒီလို မသိမသာ ကွာခြားချက်လေးတွေကို တိုင်းတဲ့ အခါ D/H အချိုးကို တွက်လို့ရတယ်။ D/H အချိုးက အာကာသဝတ္ထု တစ်ခုနဲ့တစ်ခု မတူကြပါ။ ၂၀၂၀ခုနှစ်က သုတေသန တစ်ခုက ကမ္ဘာ့သမုဒ္ဒရာတွေရဲ့ D/H အချိုးက ကြယ်တံခွန်နဲ့ မတူဘူးလို့ တွေ့ရှိထားတယ်။ နေလေနဲ့ ဝေးလေ၊ ရေပေါများလေ၊ ဒျူတာရီယမ် ကြွယ်ဝလေပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ကြယ်တံခွန်တွေ က သမုဒ္ဒရာရေထက်ကို ဒျူတာရီယမ် သိသိသာသာ ကြွယ်ဝလွန်းနေတာက ခက်နေတာပါ။ အဲဒီ့အစား အတွင်းနေအဖွဲ့အစည်းကို တည်ဆောက်ပေးခဲ့တဲ့ အန်စတက်တိုက် (enstatite) အမျိုးအစား ကာဘွန်ကြွယ် ခွန်ဒရိုက်ဥက္ကာခဲ (carbonaceous chondrite) တွေနဲ့မှ ပိုနီးစပ်မယ်လို့ သိရပါတယ်။ အဲဒီ့ “အန်စတက်တိုက်” ဥက္ကာခဲတွေက ရေမကြွယ်ဝဘူး။ ဒါပေမယ့် ဟိုက်ဒရိုဂျင် ကြွယ်ဝတာပါ။ အဲဒီ့ ဟိုက်ဒရိုဂျင်နဲ့ ကမ္ဘာ့သမုဒ္ဒရာရဲ့ D/H အချိုးက နီးစပ်နေတာ ဖြစ်ပါတယ်။ နိုက်ထရိုဂျင်-၁၅ (15N) အိုင်ဆိုတုပ်နဲ့ပါ ပူးတွဲရှင်းပြတဲ့အခါ အန်စတက်တိုက် ဥက္ကာခဲရဲ့ ဟိုက်ဒရိုဂျင် က သမုဒ္ဒရာရဲ့ (၇၀)% ကို ပံ့ပိုးခဲ့ပြီး ကျန်တဲ့ (၃၀)% ကိုတော့ တခြား ခွန်ဒရိုက် ဥက္ကာခဲတွေကနေ ပံ့ပိုးခဲ့တာ ဖြစ်နိုင်တယ် လို့ တွေ့ရှိရပါတယ်။
#ဆက်ရန်

image
10 ပတ် - ဘာသာပြန်ပါ။

နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းခဲ့သလား နှင့် ရေ နဲ့ သက်ရှိရဲ့ မူလအစ part 2

ရေခဲဂြိုဟ်ဘီလူး နှစ်လုံး ပတ်လမ်းရွေ့ပုံကို အောက်ပါ ခေါင်းစဉ်မှာ အသေးစိတ် ဖတ်နိုင်ပါတယ်။
---
အခန်း (၄) - ‘တရံရောအခါက တိမ်တိုက်တစ်ခုတွင်’ | ဘီလူးကြီးများ အိမ်ပြောင်းခြင်း
https://kyawzwarlynnpublicatio....ns.wordpress.com/...
---
သမုဒ္ဒရာရဲ့ မူလအစကို LHB အယူအဆ နဲ့ နိစ်မော်ဒယ်နဲ့ ချိတ်ဆက်ပြီးနောက်၊ ဇီဝဓာတုဗေဒ ကလည်း ဒီဖြေရှင်းချက်ထဲမှာ လာပေါင်းဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ကြယ်တံခွန်တွေမှာ နျူကလိယစ်ဘေ့စ်နဲ့ အမီနိုအက်ဆစ် ကဲ့သို့ သက်ရှိဒြပ်ပေါင်းတွေ ပါရှိတာကြောင့် ရေနဲ့အတူ သက်ရှိဖြစ်ပေါ်ဖို့ လိုအပ်တဲ့ မြေဩဇာကိုပါ ကျဲချခဲ့တယ်လို့ အဆိုပြုလာကြပါတယ်။
အထက်မှာ ကျွန်တော်ပြောခဲ့တဲ့ အယူအဆတွေက ၂၀၁၀ ပြည့်လွန်နှစ်တွေ အထိ အားကောင်း ခဲ့ပါတယ်။ နာဆာက ၂၀၀၉ခုနှစ်မှာ လွှတ်တင်ခဲ့တဲ့ လပတ်ကင်းထောက်ယာဉ် (Lunar Reconnaisance Orbiter) က လပေါ်က ချိုင့်ခွက်တွေကို ပိုပြီး တိတိကျကျ လေ့လာနိုင်ခဲ့တယ်။ တွေ့ရှိချက် အသစ်တွေ က အပိုလိုမစ်ရှင်တွေက ကောက်ယူခဲ့တဲ့ ကျောက်နမူနာတွေဟာ အဲဒီ့ အနီးဝန်းကျင်က ချိုင့်ခွက်တွေ ကိုယ်စီကို ကိုယ်စားပြုမယ့် အစား၊ ဆန်ဖွတ်တဲ့ အဘိုးအိုရဲ့ ဦးခေါင်းနေရာဖြစ်တဲ့ မားအမ်ဘရီယမ် (Mare Imbrium) မြေနိမ့် လွင်ပြင်ကြီး ကနေ လွင့်စင်လာတဲ့ အပိုင်းအစတွေ ဖြစ်ဖို့များနေကြောင်း ညွှန်ပြနေပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း သက်တမ်း တွက်တဲ့အခါ နီးနီးစပ်စပ် ဆင်တူ နေတာ ဖြစ်နိုင် ပါတယ်။ သုတေသီတွေက နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းမှု ဆိုတာ ကျောက် နမူနာ အကောက်မှားတာ သက်သက်ဖြစ်ပြီး တကယ်ရှိပါ့မလားလို့ သံသယ ဝင်လာ ပါပြီ။
LHB အယူအဆက လကို ဥက္ကာခဲများစွာ ဝင်တိုက်မိတယ်လို့ ပြောပေမယ့် အဲဒီ့အစား လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် (၄)ဘီလျံမှာ တစ်ကြိမ်တည်း ဝင်တိုက်ခဲ့တဲ့ ဂြိုဟ်သိမ်က မားအမ်ဘရီယမ် မြေနိမ့်လွင်ပြင်နဲ့ ချိုင့်ခွက်ငယ်များစွာကို ဖန်တီးလိုက်တာလည်း ဖြစ်နေနိုင်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့က အဲဒီ့ချိုင့်ခွက်တွေ ဆီကနေ မသိဘဲနဲ့ အကြိမ်ကြိမ် နမူနာယူမိရင် အဓိပ္ပာယ်ကောက် လွဲသွားနိုင်ပါတယ်။ LHB အနုမာန တစ်ခုလုံးက လချိုင့်ခွက်တွေကို အခြေခံထားတဲ့အတွက် မှားနေနိုင်ပါတယ်။ အဲဒီ့အစား ယခင် က အဆိုပြုကြသလိုပဲ၊ ဥက္ကာခဲဝင်ဆောင့်မှုတွေ တဖြည်းဖြည်းချင်း လျော့နည်းသွားတယ်လို့ ရိုးရိုးစင်းစင်း တွေးတာက ပိုမှန်နေနိုင်ပါတယ်။
ဥက္ကာခဲတွေက လကို ဝင်ဆောင့်ပြီးရင် လကျောက်တချို့က လွင့်စင်ထွက်လာပြီး ကမ္ဘာပေါ် ဥက္ကာခဲ အနေနဲ့ ပြန်ကျလာတာ ရှိပါတယ်။ လဥက္ကာခဲတွေပေါ့။ အဲဒီ့ လဥက္ကာခဲတွေကို သက်တမ်း တွက်တဲ့အခါမှာလည်း LHB က အဆိုပြုသလို လွန်ခဲ့တဲ့နှစ် (၄) ဘီလျံဝန်းကျင်မှာ ဥက္ကာခဲအများကြီး ကျဖူးတဲ့ အထောက်အထား မရှိဘူးလို့ တွေ့ရပါတယ်။ လဥက္ကာခဲသက်တမ်းတချို့က (၄.၂) ဘီလျံခန့်မှာ စုပြုံနေတာ ရှိပေမယ့် ကမ္ဘာရဲ့ အဲဒီ့ကာလက ဘူမိအထောက်အထားမှာတော့ ကမ္ဘာဟာ ဥက္ကာခဲ ဒဏ် မခံရဘဲ အေးဆေး ငြိမ်သက်နေတယ်လို့သာ တွေ့ရတာပြန်ပါတယ်။ ယခု မသေချာမှုတွေကို လပေါ်ကနေ ကျောက်နမူနာအသစ်တွေ ထပ်ယူနိုင်မှသာ ဖြေရှင်းနိုင်ဖွယ်ရာ ရှိပါတယ်။
LHB သုတေသီတွေက ဒီဖြစ်စဉ်ဟာ ပြင်းထန်လွန်းတာကြောင့် ကမ္ဘာပေါ်မှာ သက်ရှိ ရှိဖူးရင်တောင် တစ်ကနေပြန်စရမယ်လို့ ယူဆကြပါတယ်။ အဲဒီ့အစား LHB ဖြစ်စဉ်မှာ လာဆောင့်တဲ့ ကြယ်တံခွန်တွေက ရေနဲ့ အော်ဂန်းနစ်ဒြပ်ပေါင်းတွေ ပံ့ပိုးလို့သာ သက်ရှိ ဖြစ်ပေါ်လာတယ်လို့ အဆိုပြု ကြပါတယ်။ သက်ရှိအထောက်အထားကိုလည်း အဲဒီ့ကာလထက် စောပြီး မတွေ့ရဖူးဘူးကိုး။ ဒါပေမယ့် ယခုအခါမှာ ပထမဆုံ အသက်ဇီဝ အထောက်အထားကိုလည်း လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် (၄) ဘီလျံထက် စောပြီး တွေ့လာရပါပြီ။ ဒီတော့ နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းခြင်းကို ထပ်မံသံသယပွားစေပါတယ်။
ကမ္ဘာပေါ်က သမုဒ္ဒရာနဲ့ သက်ရှိမူလအစ အယူအဆတွေက LHB နဲ့ ချိတ်ဆက် နေတယ် မဟုတ်လား။ LHB မရှိရင် ကြယ်တံခွန်တွေ ကမ္ဘာဆီကို ဝင်ဆောင့်တာ ဖြစ်နိုင်သေးလား။ ဖြစ်တော့နိုင် ပါသေးတယ်။ ခန့်မှန်းကာလတစ်ခုအတွင်းမှာ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့တယ်လို့ ပံ့ပိုးမယ့် အထောက်အထား တစ်ခု လျော့သွားတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် အဲဒီ့အချိန်မှာ သမုဒ္ဒရာမူလအစအတွက်လည်း တခြားအဆိုပြုချက်တွေ ရှိလာပါပြီ။ ဒီအဆိုပြုချက်က ကြယ်တံခွန်တွေ အများကြီး ကမ္ဘာပေါ်ကို တကယ်ကော ကျရောက်ခဲ့ သလားလို့ ပြန်မေးခွန်းထုတ်လာပါပြီ။ LHB လည်း မရှိတော့ဘူး။
ရေဟာ ဟိုက်ဒရိုဂျင် ဖြစ်ပေမယ့်၊ ဒျူတာရီယမ် (deuterium) နဲ့ ဟိုက်ဒရိုဂျင်-၁ ဆိုပြီး အိုင်ဆိုတုပ် နှစ်မျိုး ရှိပါတယ်။ ဒျူတာရီယမ် ပါတဲ့ ရေကို နျူကလိယဓာတ်ပေါင်းဖိုတွေမှာ အဏုမြူ ဖြိုခွဲတာကို ကူညီဖို့ အသုံးပြုတယ်။ သူ့ကို “အလေးစား”ရေ (heavy water) လို့လည်း ခေါ်ကြတယ် မလား။ ဒျူတာရီယမ်က သဘာဝထဲမှာ ၀.၀၃ ရာခိုင်နှုန်းလောက်ပဲ ရှိတာကြောင့် ပမာဏ အလွန် နည်းပါးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒျူတာရီယမ်က မဆိုစလောက် ပိုလေးတာကြောင့် ရေငွေ့ပြန်မှတ် တစ်ဒီဂရီ ပိုမြင့်သလို၊ နေလေ (solar wind) က လေထုအပေါ်ပိုင်းကို ပွတ်တိုက်တဲ့အခါမှာလည်း ပေါ့တဲ့ ဟိုက်ဒရိုဂျင်-၁က ပိုတိုက်စားခံရပါတယ်။ ဒီလို မသိမသာ ကွာခြားချက်လေးတွေကို တိုင်းတဲ့ အခါ D/H အချိုးကို တွက်လို့ရတယ်။ D/H အချိုးက အာကာသဝတ္ထု တစ်ခုနဲ့တစ်ခု မတူကြပါ။ ၂၀၂၀ခုနှစ်က သုတေသန တစ်ခုက ကမ္ဘာ့သမုဒ္ဒရာတွေရဲ့ D/H အချိုးက ကြယ်တံခွန်နဲ့ မတူဘူးလို့ တွေ့ရှိထားတယ်။ နေလေနဲ့ ဝေးလေ၊ ရေပေါများလေ၊ ဒျူတာရီယမ် ကြွယ်ဝလေပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ကြယ်တံခွန်တွေ က သမုဒ္ဒရာရေထက်ကို ဒျူတာရီယမ် သိသိသာသာ ကြွယ်ဝလွန်းနေတာက ခက်နေတာပါ။ အဲဒီ့အစား အတွင်းနေအဖွဲ့အစည်းကို တည်ဆောက်ပေးခဲ့တဲ့ အန်စတက်တိုက် (enstatite) အမျိုးအစား ကာဘွန်ကြွယ် ခွန်ဒရိုက်ဥက္ကာခဲ (carbonaceous chondrite) တွေနဲ့မှ ပိုနီးစပ်မယ်လို့ သိရပါတယ်။ အဲဒီ့ “အန်စတက်တိုက်” ဥက္ကာခဲတွေက ရေမကြွယ်ဝဘူး။ ဒါပေမယ့် ဟိုက်ဒရိုဂျင် ကြွယ်ဝတာပါ။ အဲဒီ့ ဟိုက်ဒရိုဂျင်နဲ့ ကမ္ဘာ့သမုဒ္ဒရာရဲ့ D/H အချိုးက နီးစပ်နေတာ ဖြစ်ပါတယ်။ နိုက်ထရိုဂျင်-၁၅ (15N) အိုင်ဆိုတုပ်နဲ့ပါ ပူးတွဲရှင်းပြတဲ့အခါ အန်စတက်တိုက် ဥက္ကာခဲရဲ့ ဟိုက်ဒရိုဂျင် က သမုဒ္ဒရာရဲ့ (၇၀)% ကို ပံ့ပိုးခဲ့ပြီး ကျန်တဲ့ (၃၀)% ကိုတော့ တခြား ခွန်ဒရိုက် ဥက္ကာခဲတွေကနေ ပံ့ပိုးခဲ့တာ ဖြစ်နိုင်တယ် လို့ တွေ့ရှိရပါတယ်။
#ဆက်ရန်

image
10 ပတ် - ဘာသာပြန်ပါ။

နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းခဲ့သလား နှင့် ရေ နဲ့ သက်ရှိရဲ့ မူလအစ part 2

ရေခဲဂြိုဟ်ဘီလူး နှစ်လုံး ပတ်လမ်းရွေ့ပုံကို အောက်ပါ ခေါင်းစဉ်မှာ အသေးစိတ် ဖတ်နိုင်ပါတယ်။
---
အခန်း (၄) - ‘တရံရောအခါက တိမ်တိုက်တစ်ခုတွင်’ | ဘီလူးကြီးများ အိမ်ပြောင်းခြင်း
https://kyawzwarlynnpublicatio....ns.wordpress.com/...
---
သမုဒ္ဒရာရဲ့ မူလအစကို LHB အယူအဆ နဲ့ နိစ်မော်ဒယ်နဲ့ ချိတ်ဆက်ပြီးနောက်၊ ဇီဝဓာတုဗေဒ ကလည်း ဒီဖြေရှင်းချက်ထဲမှာ လာပေါင်းဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ကြယ်တံခွန်တွေမှာ နျူကလိယစ်ဘေ့စ်နဲ့ အမီနိုအက်ဆစ် ကဲ့သို့ သက်ရှိဒြပ်ပေါင်းတွေ ပါရှိတာကြောင့် ရေနဲ့အတူ သက်ရှိဖြစ်ပေါ်ဖို့ လိုအပ်တဲ့ မြေဩဇာကိုပါ ကျဲချခဲ့တယ်လို့ အဆိုပြုလာကြပါတယ်။
အထက်မှာ ကျွန်တော်ပြောခဲ့တဲ့ အယူအဆတွေက ၂၀၁၀ ပြည့်လွန်နှစ်တွေ အထိ အားကောင်း ခဲ့ပါတယ်။ နာဆာက ၂၀၀၉ခုနှစ်မှာ လွှတ်တင်ခဲ့တဲ့ လပတ်ကင်းထောက်ယာဉ် (Lunar Reconnaisance Orbiter) က လပေါ်က ချိုင့်ခွက်တွေကို ပိုပြီး တိတိကျကျ လေ့လာနိုင်ခဲ့တယ်။ တွေ့ရှိချက် အသစ်တွေ က အပိုလိုမစ်ရှင်တွေက ကောက်ယူခဲ့တဲ့ ကျောက်နမူနာတွေဟာ အဲဒီ့ အနီးဝန်းကျင်က ချိုင့်ခွက်တွေ ကိုယ်စီကို ကိုယ်စားပြုမယ့် အစား၊ ဆန်ဖွတ်တဲ့ အဘိုးအိုရဲ့ ဦးခေါင်းနေရာဖြစ်တဲ့ မားအမ်ဘရီယမ် (Mare Imbrium) မြေနိမ့် လွင်ပြင်ကြီး ကနေ လွင့်စင်လာတဲ့ အပိုင်းအစတွေ ဖြစ်ဖို့များနေကြောင်း ညွှန်ပြနေပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း သက်တမ်း တွက်တဲ့အခါ နီးနီးစပ်စပ် ဆင်တူ နေတာ ဖြစ်နိုင် ပါတယ်။ သုတေသီတွေက နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းမှု ဆိုတာ ကျောက် နမူနာ အကောက်မှားတာ သက်သက်ဖြစ်ပြီး တကယ်ရှိပါ့မလားလို့ သံသယ ဝင်လာ ပါပြီ။
LHB အယူအဆက လကို ဥက္ကာခဲများစွာ ဝင်တိုက်မိတယ်လို့ ပြောပေမယ့် အဲဒီ့အစား လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် (၄)ဘီလျံမှာ တစ်ကြိမ်တည်း ဝင်တိုက်ခဲ့တဲ့ ဂြိုဟ်သိမ်က မားအမ်ဘရီယမ် မြေနိမ့်လွင်ပြင်နဲ့ ချိုင့်ခွက်ငယ်များစွာကို ဖန်တီးလိုက်တာလည်း ဖြစ်နေနိုင်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့က အဲဒီ့ချိုင့်ခွက်တွေ ဆီကနေ မသိဘဲနဲ့ အကြိမ်ကြိမ် နမူနာယူမိရင် အဓိပ္ပာယ်ကောက် လွဲသွားနိုင်ပါတယ်။ LHB အနုမာန တစ်ခုလုံးက လချိုင့်ခွက်တွေကို အခြေခံထားတဲ့အတွက် မှားနေနိုင်ပါတယ်။ အဲဒီ့အစား ယခင် က အဆိုပြုကြသလိုပဲ၊ ဥက္ကာခဲဝင်ဆောင့်မှုတွေ တဖြည်းဖြည်းချင်း လျော့နည်းသွားတယ်လို့ ရိုးရိုးစင်းစင်း တွေးတာက ပိုမှန်နေနိုင်ပါတယ်။
ဥက္ကာခဲတွေက လကို ဝင်ဆောင့်ပြီးရင် လကျောက်တချို့က လွင့်စင်ထွက်လာပြီး ကမ္ဘာပေါ် ဥက္ကာခဲ အနေနဲ့ ပြန်ကျလာတာ ရှိပါတယ်။ လဥက္ကာခဲတွေပေါ့။ အဲဒီ့ လဥက္ကာခဲတွေကို သက်တမ်း တွက်တဲ့အခါမှာလည်း LHB က အဆိုပြုသလို လွန်ခဲ့တဲ့နှစ် (၄) ဘီလျံဝန်းကျင်မှာ ဥက္ကာခဲအများကြီး ကျဖူးတဲ့ အထောက်အထား မရှိဘူးလို့ တွေ့ရပါတယ်။ လဥက္ကာခဲသက်တမ်းတချို့က (၄.၂) ဘီလျံခန့်မှာ စုပြုံနေတာ ရှိပေမယ့် ကမ္ဘာရဲ့ အဲဒီ့ကာလက ဘူမိအထောက်အထားမှာတော့ ကမ္ဘာဟာ ဥက္ကာခဲ ဒဏ် မခံရဘဲ အေးဆေး ငြိမ်သက်နေတယ်လို့သာ တွေ့ရတာပြန်ပါတယ်။ ယခု မသေချာမှုတွေကို လပေါ်ကနေ ကျောက်နမူနာအသစ်တွေ ထပ်ယူနိုင်မှသာ ဖြေရှင်းနိုင်ဖွယ်ရာ ရှိပါတယ်။
LHB သုတေသီတွေက ဒီဖြစ်စဉ်ဟာ ပြင်းထန်လွန်းတာကြောင့် ကမ္ဘာပေါ်မှာ သက်ရှိ ရှိဖူးရင်တောင် တစ်ကနေပြန်စရမယ်လို့ ယူဆကြပါတယ်။ အဲဒီ့အစား LHB ဖြစ်စဉ်မှာ လာဆောင့်တဲ့ ကြယ်တံခွန်တွေက ရေနဲ့ အော်ဂန်းနစ်ဒြပ်ပေါင်းတွေ ပံ့ပိုးလို့သာ သက်ရှိ ဖြစ်ပေါ်လာတယ်လို့ အဆိုပြု ကြပါတယ်။ သက်ရှိအထောက်အထားကိုလည်း အဲဒီ့ကာလထက် စောပြီး မတွေ့ရဖူးဘူးကိုး။ ဒါပေမယ့် ယခုအခါမှာ ပထမဆုံ အသက်ဇီဝ အထောက်အထားကိုလည်း လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် (၄) ဘီလျံထက် စောပြီး တွေ့လာရပါပြီ။ ဒီတော့ နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းခြင်းကို ထပ်မံသံသယပွားစေပါတယ်။
ကမ္ဘာပေါ်က သမုဒ္ဒရာနဲ့ သက်ရှိမူလအစ အယူအဆတွေက LHB နဲ့ ချိတ်ဆက် နေတယ် မဟုတ်လား။ LHB မရှိရင် ကြယ်တံခွန်တွေ ကမ္ဘာဆီကို ဝင်ဆောင့်တာ ဖြစ်နိုင်သေးလား။ ဖြစ်တော့နိုင် ပါသေးတယ်။ ခန့်မှန်းကာလတစ်ခုအတွင်းမှာ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့တယ်လို့ ပံ့ပိုးမယ့် အထောက်အထား တစ်ခု လျော့သွားတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် အဲဒီ့အချိန်မှာ သမုဒ္ဒရာမူလအစအတွက်လည်း တခြားအဆိုပြုချက်တွေ ရှိလာပါပြီ။ ဒီအဆိုပြုချက်က ကြယ်တံခွန်တွေ အများကြီး ကမ္ဘာပေါ်ကို တကယ်ကော ကျရောက်ခဲ့ သလားလို့ ပြန်မေးခွန်းထုတ်လာပါပြီ။ LHB လည်း မရှိတော့ဘူး။
ရေဟာ ဟိုက်ဒရိုဂျင် ဖြစ်ပေမယ့်၊ ဒျူတာရီယမ် (deuterium) နဲ့ ဟိုက်ဒရိုဂျင်-၁ ဆိုပြီး အိုင်ဆိုတုပ် နှစ်မျိုး ရှိပါတယ်။ ဒျူတာရီယမ် ပါတဲ့ ရေကို နျူကလိယဓာတ်ပေါင်းဖိုတွေမှာ အဏုမြူ ဖြိုခွဲတာကို ကူညီဖို့ အသုံးပြုတယ်။ သူ့ကို “အလေးစား”ရေ (heavy water) လို့လည်း ခေါ်ကြတယ် မလား။ ဒျူတာရီယမ်က သဘာဝထဲမှာ ၀.၀၃ ရာခိုင်နှုန်းလောက်ပဲ ရှိတာကြောင့် ပမာဏ အလွန် နည်းပါးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒျူတာရီယမ်က မဆိုစလောက် ပိုလေးတာကြောင့် ရေငွေ့ပြန်မှတ် တစ်ဒီဂရီ ပိုမြင့်သလို၊ နေလေ (solar wind) က လေထုအပေါ်ပိုင်းကို ပွတ်တိုက်တဲ့အခါမှာလည်း ပေါ့တဲ့ ဟိုက်ဒရိုဂျင်-၁က ပိုတိုက်စားခံရပါတယ်။ ဒီလို မသိမသာ ကွာခြားချက်လေးတွေကို တိုင်းတဲ့ အခါ D/H အချိုးကို တွက်လို့ရတယ်။ D/H အချိုးက အာကာသဝတ္ထု တစ်ခုနဲ့တစ်ခု မတူကြပါ။ ၂၀၂၀ခုနှစ်က သုတေသန တစ်ခုက ကမ္ဘာ့သမုဒ္ဒရာတွေရဲ့ D/H အချိုးက ကြယ်တံခွန်နဲ့ မတူဘူးလို့ တွေ့ရှိထားတယ်။ နေလေနဲ့ ဝေးလေ၊ ရေပေါများလေ၊ ဒျူတာရီယမ် ကြွယ်ဝလေပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ကြယ်တံခွန်တွေ က သမုဒ္ဒရာရေထက်ကို ဒျူတာရီယမ် သိသိသာသာ ကြွယ်ဝလွန်းနေတာက ခက်နေတာပါ။ အဲဒီ့အစား အတွင်းနေအဖွဲ့အစည်းကို တည်ဆောက်ပေးခဲ့တဲ့ အန်စတက်တိုက် (enstatite) အမျိုးအစား ကာဘွန်ကြွယ် ခွန်ဒရိုက်ဥက္ကာခဲ (carbonaceous chondrite) တွေနဲ့မှ ပိုနီးစပ်မယ်လို့ သိရပါတယ်။ အဲဒီ့ “အန်စတက်တိုက်” ဥက္ကာခဲတွေက ရေမကြွယ်ဝဘူး။ ဒါပေမယ့် ဟိုက်ဒရိုဂျင် ကြွယ်ဝတာပါ။ အဲဒီ့ ဟိုက်ဒရိုဂျင်နဲ့ ကမ္ဘာ့သမုဒ္ဒရာရဲ့ D/H အချိုးက နီးစပ်နေတာ ဖြစ်ပါတယ်။ နိုက်ထရိုဂျင်-၁၅ (15N) အိုင်ဆိုတုပ်နဲ့ပါ ပူးတွဲရှင်းပြတဲ့အခါ အန်စတက်တိုက် ဥက္ကာခဲရဲ့ ဟိုက်ဒရိုဂျင် က သမုဒ္ဒရာရဲ့ (၇၀)% ကို ပံ့ပိုးခဲ့ပြီး ကျန်တဲ့ (၃၀)% ကိုတော့ တခြား ခွန်ဒရိုက် ဥက္ကာခဲတွေကနေ ပံ့ပိုးခဲ့တာ ဖြစ်နိုင်တယ် လို့ တွေ့ရှိရပါတယ်။
#ဆက်ရန်

image
10 ပတ် - ဘာသာပြန်ပါ။

နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းခဲ့သလား နှင့် ရေ နဲ့ သက်ရှိရဲ့ မူလအစ part 2

ရေခဲဂြိုဟ်ဘီလူး နှစ်လုံး ပတ်လမ်းရွေ့ပုံကို အောက်ပါ ခေါင်းစဉ်မှာ အသေးစိတ် ဖတ်နိုင်ပါတယ်။
---
အခန်း (၄) - ‘တရံရောအခါက တိမ်တိုက်တစ်ခုတွင်’ | ဘီလူးကြီးများ အိမ်ပြောင်းခြင်း
https://kyawzwarlynnpublicatio....ns.wordpress.com/...
---
သမုဒ္ဒရာရဲ့ မူလအစကို LHB အယူအဆ နဲ့ နိစ်မော်ဒယ်နဲ့ ချိတ်ဆက်ပြီးနောက်၊ ဇီဝဓာတုဗေဒ ကလည်း ဒီဖြေရှင်းချက်ထဲမှာ လာပေါင်းဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ကြယ်တံခွန်တွေမှာ နျူကလိယစ်ဘေ့စ်နဲ့ အမီနိုအက်ဆစ် ကဲ့သို့ သက်ရှိဒြပ်ပေါင်းတွေ ပါရှိတာကြောင့် ရေနဲ့အတူ သက်ရှိဖြစ်ပေါ်ဖို့ လိုအပ်တဲ့ မြေဩဇာကိုပါ ကျဲချခဲ့တယ်လို့ အဆိုပြုလာကြပါတယ်။
အထက်မှာ ကျွန်တော်ပြောခဲ့တဲ့ အယူအဆတွေက ၂၀၁၀ ပြည့်လွန်နှစ်တွေ အထိ အားကောင်း ခဲ့ပါတယ်။ နာဆာက ၂၀၀၉ခုနှစ်မှာ လွှတ်တင်ခဲ့တဲ့ လပတ်ကင်းထောက်ယာဉ် (Lunar Reconnaisance Orbiter) က လပေါ်က ချိုင့်ခွက်တွေကို ပိုပြီး တိတိကျကျ လေ့လာနိုင်ခဲ့တယ်။ တွေ့ရှိချက် အသစ်တွေ က အပိုလိုမစ်ရှင်တွေက ကောက်ယူခဲ့တဲ့ ကျောက်နမူနာတွေဟာ အဲဒီ့ အနီးဝန်းကျင်က ချိုင့်ခွက်တွေ ကိုယ်စီကို ကိုယ်စားပြုမယ့် အစား၊ ဆန်ဖွတ်တဲ့ အဘိုးအိုရဲ့ ဦးခေါင်းနေရာဖြစ်တဲ့ မားအမ်ဘရီယမ် (Mare Imbrium) မြေနိမ့် လွင်ပြင်ကြီး ကနေ လွင့်စင်လာတဲ့ အပိုင်းအစတွေ ဖြစ်ဖို့များနေကြောင်း ညွှန်ပြနေပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း သက်တမ်း တွက်တဲ့အခါ နီးနီးစပ်စပ် ဆင်တူ နေတာ ဖြစ်နိုင် ပါတယ်။ သုတေသီတွေက နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းမှု ဆိုတာ ကျောက် နမူနာ အကောက်မှားတာ သက်သက်ဖြစ်ပြီး တကယ်ရှိပါ့မလားလို့ သံသယ ဝင်လာ ပါပြီ။
LHB အယူအဆက လကို ဥက္ကာခဲများစွာ ဝင်တိုက်မိတယ်လို့ ပြောပေမယ့် အဲဒီ့အစား လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် (၄)ဘီလျံမှာ တစ်ကြိမ်တည်း ဝင်တိုက်ခဲ့တဲ့ ဂြိုဟ်သိမ်က မားအမ်ဘရီယမ် မြေနိမ့်လွင်ပြင်နဲ့ ချိုင့်ခွက်ငယ်များစွာကို ဖန်တီးလိုက်တာလည်း ဖြစ်နေနိုင်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့က အဲဒီ့ချိုင့်ခွက်တွေ ဆီကနေ မသိဘဲနဲ့ အကြိမ်ကြိမ် နမူနာယူမိရင် အဓိပ္ပာယ်ကောက် လွဲသွားနိုင်ပါတယ်။ LHB အနုမာန တစ်ခုလုံးက လချိုင့်ခွက်တွေကို အခြေခံထားတဲ့အတွက် မှားနေနိုင်ပါတယ်။ အဲဒီ့အစား ယခင် က အဆိုပြုကြသလိုပဲ၊ ဥက္ကာခဲဝင်ဆောင့်မှုတွေ တဖြည်းဖြည်းချင်း လျော့နည်းသွားတယ်လို့ ရိုးရိုးစင်းစင်း တွေးတာက ပိုမှန်နေနိုင်ပါတယ်။
ဥက္ကာခဲတွေက လကို ဝင်ဆောင့်ပြီးရင် လကျောက်တချို့က လွင့်စင်ထွက်လာပြီး ကမ္ဘာပေါ် ဥက္ကာခဲ အနေနဲ့ ပြန်ကျလာတာ ရှိပါတယ်။ လဥက္ကာခဲတွေပေါ့။ အဲဒီ့ လဥက္ကာခဲတွေကို သက်တမ်း တွက်တဲ့အခါမှာလည်း LHB က အဆိုပြုသလို လွန်ခဲ့တဲ့နှစ် (၄) ဘီလျံဝန်းကျင်မှာ ဥက္ကာခဲအများကြီး ကျဖူးတဲ့ အထောက်အထား မရှိဘူးလို့ တွေ့ရပါတယ်။ လဥက္ကာခဲသက်တမ်းတချို့က (၄.၂) ဘီလျံခန့်မှာ စုပြုံနေတာ ရှိပေမယ့် ကမ္ဘာရဲ့ အဲဒီ့ကာလက ဘူမိအထောက်အထားမှာတော့ ကမ္ဘာဟာ ဥက္ကာခဲ ဒဏ် မခံရဘဲ အေးဆေး ငြိမ်သက်နေတယ်လို့သာ တွေ့ရတာပြန်ပါတယ်။ ယခု မသေချာမှုတွေကို လပေါ်ကနေ ကျောက်နမူနာအသစ်တွေ ထပ်ယူနိုင်မှသာ ဖြေရှင်းနိုင်ဖွယ်ရာ ရှိပါတယ်။
LHB သုတေသီတွေက ဒီဖြစ်စဉ်ဟာ ပြင်းထန်လွန်းတာကြောင့် ကမ္ဘာပေါ်မှာ သက်ရှိ ရှိဖူးရင်တောင် တစ်ကနေပြန်စရမယ်လို့ ယူဆကြပါတယ်။ အဲဒီ့အစား LHB ဖြစ်စဉ်မှာ လာဆောင့်တဲ့ ကြယ်တံခွန်တွေက ရေနဲ့ အော်ဂန်းနစ်ဒြပ်ပေါင်းတွေ ပံ့ပိုးလို့သာ သက်ရှိ ဖြစ်ပေါ်လာတယ်လို့ အဆိုပြု ကြပါတယ်။ သက်ရှိအထောက်အထားကိုလည်း အဲဒီ့ကာလထက် စောပြီး မတွေ့ရဖူးဘူးကိုး။ ဒါပေမယ့် ယခုအခါမှာ ပထမဆုံ အသက်ဇီဝ အထောက်အထားကိုလည်း လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် (၄) ဘီလျံထက် စောပြီး တွေ့လာရပါပြီ။ ဒီတော့ နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းခြင်းကို ထပ်မံသံသယပွားစေပါတယ်။
ကမ္ဘာပေါ်က သမုဒ္ဒရာနဲ့ သက်ရှိမူလအစ အယူအဆတွေက LHB နဲ့ ချိတ်ဆက် နေတယ် မဟုတ်လား။ LHB မရှိရင် ကြယ်တံခွန်တွေ ကမ္ဘာဆီကို ဝင်ဆောင့်တာ ဖြစ်နိုင်သေးလား။ ဖြစ်တော့နိုင် ပါသေးတယ်။ ခန့်မှန်းကာလတစ်ခုအတွင်းမှာ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့တယ်လို့ ပံ့ပိုးမယ့် အထောက်အထား တစ်ခု လျော့သွားတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် အဲဒီ့အချိန်မှာ သမုဒ္ဒရာမူလအစအတွက်လည်း တခြားအဆိုပြုချက်တွေ ရှိလာပါပြီ။ ဒီအဆိုပြုချက်က ကြယ်တံခွန်တွေ အများကြီး ကမ္ဘာပေါ်ကို တကယ်ကော ကျရောက်ခဲ့ သလားလို့ ပြန်မေးခွန်းထုတ်လာပါပြီ။ LHB လည်း မရှိတော့ဘူး။
ရေဟာ ဟိုက်ဒရိုဂျင် ဖြစ်ပေမယ့်၊ ဒျူတာရီယမ် (deuterium) နဲ့ ဟိုက်ဒရိုဂျင်-၁ ဆိုပြီး အိုင်ဆိုတုပ် နှစ်မျိုး ရှိပါတယ်။ ဒျူတာရီယမ် ပါတဲ့ ရေကို နျူကလိယဓာတ်ပေါင်းဖိုတွေမှာ အဏုမြူ ဖြိုခွဲတာကို ကူညီဖို့ အသုံးပြုတယ်။ သူ့ကို “အလေးစား”ရေ (heavy water) လို့လည်း ခေါ်ကြတယ် မလား။ ဒျူတာရီယမ်က သဘာဝထဲမှာ ၀.၀၃ ရာခိုင်နှုန်းလောက်ပဲ ရှိတာကြောင့် ပမာဏ အလွန် နည်းပါးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒျူတာရီယမ်က မဆိုစလောက် ပိုလေးတာကြောင့် ရေငွေ့ပြန်မှတ် တစ်ဒီဂရီ ပိုမြင့်သလို၊ နေလေ (solar wind) က လေထုအပေါ်ပိုင်းကို ပွတ်တိုက်တဲ့အခါမှာလည်း ပေါ့တဲ့ ဟိုက်ဒရိုဂျင်-၁က ပိုတိုက်စားခံရပါတယ်။ ဒီလို မသိမသာ ကွာခြားချက်လေးတွေကို တိုင်းတဲ့ အခါ D/H အချိုးကို တွက်လို့ရတယ်။ D/H အချိုးက အာကာသဝတ္ထု တစ်ခုနဲ့တစ်ခု မတူကြပါ။ ၂၀၂၀ခုနှစ်က သုတေသန တစ်ခုက ကမ္ဘာ့သမုဒ္ဒရာတွေရဲ့ D/H အချိုးက ကြယ်တံခွန်နဲ့ မတူဘူးလို့ တွေ့ရှိထားတယ်။ နေလေနဲ့ ဝေးလေ၊ ရေပေါများလေ၊ ဒျူတာရီယမ် ကြွယ်ဝလေပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ကြယ်တံခွန်တွေ က သမုဒ္ဒရာရေထက်ကို ဒျူတာရီယမ် သိသိသာသာ ကြွယ်ဝလွန်းနေတာက ခက်နေတာပါ။ အဲဒီ့အစား အတွင်းနေအဖွဲ့အစည်းကို တည်ဆောက်ပေးခဲ့တဲ့ အန်စတက်တိုက် (enstatite) အမျိုးအစား ကာဘွန်ကြွယ် ခွန်ဒရိုက်ဥက္ကာခဲ (carbonaceous chondrite) တွေနဲ့မှ ပိုနီးစပ်မယ်လို့ သိရပါတယ်။ အဲဒီ့ “အန်စတက်တိုက်” ဥက္ကာခဲတွေက ရေမကြွယ်ဝဘူး။ ဒါပေမယ့် ဟိုက်ဒရိုဂျင် ကြွယ်ဝတာပါ။ အဲဒီ့ ဟိုက်ဒရိုဂျင်နဲ့ ကမ္ဘာ့သမုဒ္ဒရာရဲ့ D/H အချိုးက နီးစပ်နေတာ ဖြစ်ပါတယ်။ နိုက်ထရိုဂျင်-၁၅ (15N) အိုင်ဆိုတုပ်နဲ့ပါ ပူးတွဲရှင်းပြတဲ့အခါ အန်စတက်တိုက် ဥက္ကာခဲရဲ့ ဟိုက်ဒရိုဂျင် က သမုဒ္ဒရာရဲ့ (၇၀)% ကို ပံ့ပိုးခဲ့ပြီး ကျန်တဲ့ (၃၀)% ကိုတော့ တခြား ခွန်ဒရိုက် ဥက္ကာခဲတွေကနေ ပံ့ပိုးခဲ့တာ ဖြစ်နိုင်တယ် လို့ တွေ့ရှိရပါတယ်။
#ဆက်ရန်

image
10 ပတ် - ဘာသာပြန်ပါ။

နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းခဲ့သလား နှင့် ရေ နဲ့ သက်ရှိရဲ့ မူလအစ part 2

ရေခဲဂြိုဟ်ဘီလူး နှစ်လုံး ပတ်လမ်းရွေ့ပုံကို အောက်ပါ ခေါင်းစဉ်မှာ အသေးစိတ် ဖတ်နိုင်ပါတယ်။
---
အခန်း (၄) - ‘တရံရောအခါက တိမ်တိုက်တစ်ခုတွင်’ | ဘီလူးကြီးများ အိမ်ပြောင်းခြင်း
https://kyawzwarlynnpublicatio....ns.wordpress.com/...
---
သမုဒ္ဒရာရဲ့ မူလအစကို LHB အယူအဆ နဲ့ နိစ်မော်ဒယ်နဲ့ ချိတ်ဆက်ပြီးနောက်၊ ဇီဝဓာတုဗေဒ ကလည်း ဒီဖြေရှင်းချက်ထဲမှာ လာပေါင်းဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ကြယ်တံခွန်တွေမှာ နျူကလိယစ်ဘေ့စ်နဲ့ အမီနိုအက်ဆစ် ကဲ့သို့ သက်ရှိဒြပ်ပေါင်းတွေ ပါရှိတာကြောင့် ရေနဲ့အတူ သက်ရှိဖြစ်ပေါ်ဖို့ လိုအပ်တဲ့ မြေဩဇာကိုပါ ကျဲချခဲ့တယ်လို့ အဆိုပြုလာကြပါတယ်။
အထက်မှာ ကျွန်တော်ပြောခဲ့တဲ့ အယူအဆတွေက ၂၀၁၀ ပြည့်လွန်နှစ်တွေ အထိ အားကောင်း ခဲ့ပါတယ်။ နာဆာက ၂၀၀၉ခုနှစ်မှာ လွှတ်တင်ခဲ့တဲ့ လပတ်ကင်းထောက်ယာဉ် (Lunar Reconnaisance Orbiter) က လပေါ်က ချိုင့်ခွက်တွေကို ပိုပြီး တိတိကျကျ လေ့လာနိုင်ခဲ့တယ်။ တွေ့ရှိချက် အသစ်တွေ က အပိုလိုမစ်ရှင်တွေက ကောက်ယူခဲ့တဲ့ ကျောက်နမူနာတွေဟာ အဲဒီ့ အနီးဝန်းကျင်က ချိုင့်ခွက်တွေ ကိုယ်စီကို ကိုယ်စားပြုမယ့် အစား၊ ဆန်ဖွတ်တဲ့ အဘိုးအိုရဲ့ ဦးခေါင်းနေရာဖြစ်တဲ့ မားအမ်ဘရီယမ် (Mare Imbrium) မြေနိမ့် လွင်ပြင်ကြီး ကနေ လွင့်စင်လာတဲ့ အပိုင်းအစတွေ ဖြစ်ဖို့များနေကြောင်း ညွှန်ပြနေပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း သက်တမ်း တွက်တဲ့အခါ နီးနီးစပ်စပ် ဆင်တူ နေတာ ဖြစ်နိုင် ပါတယ်။ သုတေသီတွေက နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းမှု ဆိုတာ ကျောက် နမူနာ အကောက်မှားတာ သက်သက်ဖြစ်ပြီး တကယ်ရှိပါ့မလားလို့ သံသယ ဝင်လာ ပါပြီ။
LHB အယူအဆက လကို ဥက္ကာခဲများစွာ ဝင်တိုက်မိတယ်လို့ ပြောပေမယ့် အဲဒီ့အစား လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် (၄)ဘီလျံမှာ တစ်ကြိမ်တည်း ဝင်တိုက်ခဲ့တဲ့ ဂြိုဟ်သိမ်က မားအမ်ဘရီယမ် မြေနိမ့်လွင်ပြင်နဲ့ ချိုင့်ခွက်ငယ်များစွာကို ဖန်တီးလိုက်တာလည်း ဖြစ်နေနိုင်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့က အဲဒီ့ချိုင့်ခွက်တွေ ဆီကနေ မသိဘဲနဲ့ အကြိမ်ကြိမ် နမူနာယူမိရင် အဓိပ္ပာယ်ကောက် လွဲသွားနိုင်ပါတယ်။ LHB အနုမာန တစ်ခုလုံးက လချိုင့်ခွက်တွေကို အခြေခံထားတဲ့အတွက် မှားနေနိုင်ပါတယ်။ အဲဒီ့အစား ယခင် က အဆိုပြုကြသလိုပဲ၊ ဥက္ကာခဲဝင်ဆောင့်မှုတွေ တဖြည်းဖြည်းချင်း လျော့နည်းသွားတယ်လို့ ရိုးရိုးစင်းစင်း တွေးတာက ပိုမှန်နေနိုင်ပါတယ်။
ဥက္ကာခဲတွေက လကို ဝင်ဆောင့်ပြီးရင် လကျောက်တချို့က လွင့်စင်ထွက်လာပြီး ကမ္ဘာပေါ် ဥက္ကာခဲ အနေနဲ့ ပြန်ကျလာတာ ရှိပါတယ်။ လဥက္ကာခဲတွေပေါ့။ အဲဒီ့ လဥက္ကာခဲတွေကို သက်တမ်း တွက်တဲ့အခါမှာလည်း LHB က အဆိုပြုသလို လွန်ခဲ့တဲ့နှစ် (၄) ဘီလျံဝန်းကျင်မှာ ဥက္ကာခဲအများကြီး ကျဖူးတဲ့ အထောက်အထား မရှိဘူးလို့ တွေ့ရပါတယ်။ လဥက္ကာခဲသက်တမ်းတချို့က (၄.၂) ဘီလျံခန့်မှာ စုပြုံနေတာ ရှိပေမယ့် ကမ္ဘာရဲ့ အဲဒီ့ကာလက ဘူမိအထောက်အထားမှာတော့ ကမ္ဘာဟာ ဥက္ကာခဲ ဒဏ် မခံရဘဲ အေးဆေး ငြိမ်သက်နေတယ်လို့သာ တွေ့ရတာပြန်ပါတယ်။ ယခု မသေချာမှုတွေကို လပေါ်ကနေ ကျောက်နမူနာအသစ်တွေ ထပ်ယူနိုင်မှသာ ဖြေရှင်းနိုင်ဖွယ်ရာ ရှိပါတယ်။
LHB သုတေသီတွေက ဒီဖြစ်စဉ်ဟာ ပြင်းထန်လွန်းတာကြောင့် ကမ္ဘာပေါ်မှာ သက်ရှိ ရှိဖူးရင်တောင် တစ်ကနေပြန်စရမယ်လို့ ယူဆကြပါတယ်။ အဲဒီ့အစား LHB ဖြစ်စဉ်မှာ လာဆောင့်တဲ့ ကြယ်တံခွန်တွေက ရေနဲ့ အော်ဂန်းနစ်ဒြပ်ပေါင်းတွေ ပံ့ပိုးလို့သာ သက်ရှိ ဖြစ်ပေါ်လာတယ်လို့ အဆိုပြု ကြပါတယ်။ သက်ရှိအထောက်အထားကိုလည်း အဲဒီ့ကာလထက် စောပြီး မတွေ့ရဖူးဘူးကိုး။ ဒါပေမယ့် ယခုအခါမှာ ပထမဆုံ အသက်ဇီဝ အထောက်အထားကိုလည်း လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် (၄) ဘီလျံထက် စောပြီး တွေ့လာရပါပြီ။ ဒီတော့ နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းခြင်းကို ထပ်မံသံသယပွားစေပါတယ်။
ကမ္ဘာပေါ်က သမုဒ္ဒရာနဲ့ သက်ရှိမူလအစ အယူအဆတွေက LHB နဲ့ ချိတ်ဆက် နေတယ် မဟုတ်လား။ LHB မရှိရင် ကြယ်တံခွန်တွေ ကမ္ဘာဆီကို ဝင်ဆောင့်တာ ဖြစ်နိုင်သေးလား။ ဖြစ်တော့နိုင် ပါသေးတယ်။ ခန့်မှန်းကာလတစ်ခုအတွင်းမှာ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့တယ်လို့ ပံ့ပိုးမယ့် အထောက်အထား တစ်ခု လျော့သွားတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် အဲဒီ့အချိန်မှာ သမုဒ္ဒရာမူလအစအတွက်လည်း တခြားအဆိုပြုချက်တွေ ရှိလာပါပြီ။ ဒီအဆိုပြုချက်က ကြယ်တံခွန်တွေ အများကြီး ကမ္ဘာပေါ်ကို တကယ်ကော ကျရောက်ခဲ့ သလားလို့ ပြန်မေးခွန်းထုတ်လာပါပြီ။ LHB လည်း မရှိတော့ဘူး။
ရေဟာ ဟိုက်ဒရိုဂျင် ဖြစ်ပေမယ့်၊ ဒျူတာရီယမ် (deuterium) နဲ့ ဟိုက်ဒရိုဂျင်-၁ ဆိုပြီး အိုင်ဆိုတုပ် နှစ်မျိုး ရှိပါတယ်။ ဒျူတာရီယမ် ပါတဲ့ ရေကို နျူကလိယဓာတ်ပေါင်းဖိုတွေမှာ အဏုမြူ ဖြိုခွဲတာကို ကူညီဖို့ အသုံးပြုတယ်။ သူ့ကို “အလေးစား”ရေ (heavy water) လို့လည်း ခေါ်ကြတယ် မလား။ ဒျူတာရီယမ်က သဘာဝထဲမှာ ၀.၀၃ ရာခိုင်နှုန်းလောက်ပဲ ရှိတာကြောင့် ပမာဏ အလွန် နည်းပါးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒျူတာရီယမ်က မဆိုစလောက် ပိုလေးတာကြောင့် ရေငွေ့ပြန်မှတ် တစ်ဒီဂရီ ပိုမြင့်သလို၊ နေလေ (solar wind) က လေထုအပေါ်ပိုင်းကို ပွတ်တိုက်တဲ့အခါမှာလည်း ပေါ့တဲ့ ဟိုက်ဒရိုဂျင်-၁က ပိုတိုက်စားခံရပါတယ်။ ဒီလို မသိမသာ ကွာခြားချက်လေးတွေကို တိုင်းတဲ့ အခါ D/H အချိုးကို တွက်လို့ရတယ်။ D/H အချိုးက အာကာသဝတ္ထု တစ်ခုနဲ့တစ်ခု မတူကြပါ။ ၂၀၂၀ခုနှစ်က သုတေသန တစ်ခုက ကမ္ဘာ့သမုဒ္ဒရာတွေရဲ့ D/H အချိုးက ကြယ်တံခွန်နဲ့ မတူဘူးလို့ တွေ့ရှိထားတယ်။ နေလေနဲ့ ဝေးလေ၊ ရေပေါများလေ၊ ဒျူတာရီယမ် ကြွယ်ဝလေပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ကြယ်တံခွန်တွေ က သမုဒ္ဒရာရေထက်ကို ဒျူတာရီယမ် သိသိသာသာ ကြွယ်ဝလွန်းနေတာက ခက်နေတာပါ။ အဲဒီ့အစား အတွင်းနေအဖွဲ့အစည်းကို တည်ဆောက်ပေးခဲ့တဲ့ အန်စတက်တိုက် (enstatite) အမျိုးအစား ကာဘွန်ကြွယ် ခွန်ဒရိုက်ဥက္ကာခဲ (carbonaceous chondrite) တွေနဲ့မှ ပိုနီးစပ်မယ်လို့ သိရပါတယ်။ အဲဒီ့ “အန်စတက်တိုက်” ဥက္ကာခဲတွေက ရေမကြွယ်ဝဘူး။ ဒါပေမယ့် ဟိုက်ဒရိုဂျင် ကြွယ်ဝတာပါ။ အဲဒီ့ ဟိုက်ဒရိုဂျင်နဲ့ ကမ္ဘာ့သမုဒ္ဒရာရဲ့ D/H အချိုးက နီးစပ်နေတာ ဖြစ်ပါတယ်။ နိုက်ထရိုဂျင်-၁၅ (15N) အိုင်ဆိုတုပ်နဲ့ပါ ပူးတွဲရှင်းပြတဲ့အခါ အန်စတက်တိုက် ဥက္ကာခဲရဲ့ ဟိုက်ဒရိုဂျင် က သမုဒ္ဒရာရဲ့ (၇၀)% ကို ပံ့ပိုးခဲ့ပြီး ကျန်တဲ့ (၃၀)% ကိုတော့ တခြား ခွန်ဒရိုက် ဥက္ကာခဲတွေကနေ ပံ့ပိုးခဲ့တာ ဖြစ်နိုင်တယ် လို့ တွေ့ရှိရပါတယ်။
#ဆက်ရန်

image
image
image
image
10 ပတ် - ဘာသာပြန်ပါ။

နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းခဲ့သလား နှင့် ရေ နဲ့ သက်ရှိရဲ့ မူလအစ
-----
နေအဖွဲ့အစည်း ဖြစ်တည်ပြီးစမှာ ကမ္ဘာဟာ ဂြိုဟ်သိမ်၊ ဥက္ကာခဲတွေ အများကြီး ဝင်ဆောင့် ခံရပေမယ့်၊ ဂြိုဟ်ကြီးတွေ ဖြစ်လာပြီးတဲ့အခါ ဂြိုဟ်သိမ် တိုက်မိတဲ့နှုန်းက လျော့သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် နေနဲ့ ကမ္ဘာတည်ပြီး နှစ်သန်း ၅၀၀ ကြာပြီးတော့မှ ဥက္ကာခဲတွေ ဝင်တိုက်တဲ့နှုန်းက ရုတ်တရက် မြင့်လာတယ်လို့ ဆိုတယ်။ နေအဖွဲ့အစည်း ဖြစ်တည်ပြီး အတန်ကြာမှ ဖြစ်ပေါ်တာမို့ အဲဒီ့ဖြစ်စဉ်ကို နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းဖြစ်စဉ် (Late Heavy Bombardment)၊ အတိုကောက် LHB လို့ ခေါ်ကြတယ်။
LHB ဖြစ်ခဲ့ကြောင်း အယူအဆဟာ လပေါ်က ကျောက်နမူနာတွေကနေ အရင်းခံပါတယ်။ အပိုလို လဆင်းယာဉ် ခရီးစဉ်တွေကနေ ရရှိတဲ့ ကျောက်နမူနာတွေကို သက်တမ်းတွက်တဲ့အခါ ကျောက် နမူနာ အများစုက လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် ၃.၈-၄.၁ ဘီလျံမှာပဲ ရှိတယ်လို့ ထွက်ပေါ်လာပါတယ်။ သုတေသီတွေက “လ”မှာ ဥက္ကာခဲတွေ အများကြီးနဲ့ နောက်ဆုံး အကြိမ် ဝင်တိုက်ခဲ့တာဟာ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ် ၄.၅ ဘီလျံ ဝန်းကျင် မဟုတ်ဘဲ၊ နှစ်သန်း ၅၀၀ခန့် နောက်ကျနေတယ်လို့ ယူဆတယ်။ LHB ဖြစ်စဉ်က လရဲ့ လက်ရှိ မျက်နှာသွင်ပြင်ကို ထုဆစ်ခဲ့တဲ့ နောက်ဆုံး ဥက္ကာမိုးရွာခြင်းလို့ အဆိုပြုကြတယ်။ ကျောက် သက်တမ်း တွေက LHB ဖြစ်စဉ်ဟာ နှစ်သန်း (၂၀) ကနေ (၂၀၀) အထိ ရှည်ကြာခဲ့နိုင်တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။
ကမ္ဘာမှာ ရေနဲ့ လေက အမြဲတမ်း တိုက်စားနေတာကြောင့် အလားတူ ကျောက်ပေါက်မတွေ မရှိတော့ပါ။ လမှာ ရာသီဥတု မရှိသလောက် ဖြစ်တာကြောင့် ချိုင့်ခွက်တွေကို အတိုင်းသား မြင်နေရတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ကမ္ဘာရဲ့ ရှေးဦးတိရစ္ဆာန်တွေအတွက် ကျောက်ဖြစ်ရုပ်ကြွင်းတွေ ရှိသလိုပဲ၊ လရဲ့ မျက်နှာပြင်ဟာလည်း နေအဖွဲ့အစည်းရဲ့ ကနဦးဖြစ်ရပ်တွေအတွက် ကျောက်ဖြစ်ရုပ်ကြွင်း သဖွယ်ပါပဲ။ လရဲ့ ချိုင့်ခွက်အားလုံးဟာ ဥက္ကာခဲ ဝင်တိုက်ဖူးတဲ့ အမှတ်အသားတွေ ဖြစ်တယ်။ ဥက္ကာခဲ ဝင်တိုက်ပြီးချိန် မှာ ချိုင့်ခွက်ထဲက ကျောက်သားဟာ ပူလွန်းတဲ့အတွက် အရည်ပျော်သွားပါတယ်။ ကျောက် အရည်ပျော်ပြီ ဆိုရင် သူ့ထဲက ဓာတ်ငွေ့တချို့ထွက်၊ အရည်ပျော်မှတ်နိမ့်တဲ့ ဒြပ်သားတချို့က ပျော်ထွက် သွားတယ်။
ကျောက်တွေကို သက်တမ်းတွက်တဲ့အခါ ရေဒီယိုသတ္တိကြွအိုင်ဆိုတုပ်တွေကိုရဲ့ အချိုးအဆ ပြောင်းလဲပုံကို အချိန် ဘယ်လောက်ကြာပြီဆိုပြီး တိုင်းထွာရတာဖြစ်တယ်။ ယူရေနီယမ် ကနေ ခဲသတ္တုကို ပြောင်းနေတယ်ဆိုရင် ယူရေနီယမ်နဲ့ ခဲ ဘယ်လောက်ကျန်သလဲ တိုင်းထွားတာပါ။ ယူရေနီယမ် များများကျန်ရင် သက်တမ်းနုတယ်။ ခဲများများရှိရင် သက်တမ်းရင့်တယ်ပေါ့။ သဲနာရီနဲ့ သဘောတရားချင်း တူပါတယ်။ ကျောက်သားထဲက ဒြပ်စင်တွေကို ဒီလို တိုင်းထွာရတာ ဖြစ်လို့၊ ကျောက်တွေ အရည်ပျော်ပြီး၊ ဓာတု အချိုးအစား ပြောင်းသွားတာအခါ သဲနာရီလည်း သုညကို ပြန်ရောက်သွားပါတယ်။ ဒါကြောင့် ရေဒီယိုသတ္တိကြွ ဒြပ်စင်ကို သုံးတဲ့ ကျောက်သက်တမ်း တွက်နည်း ဟာ မီးသင့်ကျောက် တစ်ခု အေးခဲဖြစ်တည်ချိန်ကို ညွှန်ပြပါတယ်။ ဒါကြောင့် လပေါ်က ချိုင့်ခွက်တွေကနေ ယူလာတဲ့ ကျောက်နမူနာတွေကို သက်တမ်းတွက်တဲ့အခါ အဲဒီ့ ချိုင့်ခွက်တွေကို ဖြစ်စေခဲ့တဲ့ ဥက္ကာခဲဝင်ဆောင့်မှုတွေမှာ ကျောက်တွေ အရည်ပျော်ပြီး ပြန်အေးခဲချိန်ကို ကျွန်တော်တို့ ပြန်သိရတာ ဖြစ်ပါတယ်။
သုတေသီတွေက ချိုင့်ခွက်တွေရဲ့ အသက်ကို အဲဒီ့နည်းနဲ့ တွက်နိုင်တာကြောင့် ဥက္ကာခဲ ကြီးငယ် ဝင်ဆောင့်တဲ့ ယေဘုယျ ကြိမ်နှုန်းကို တွက်ချက်နိုင်တယ်။ ဥက္ကာခဲ ကြီးကြီး ဝင်တိုက်ရင် လွင့်စင်လာတဲ့ အပိုင်းအစတွေကြောင့် ဘေးနှုတ်ခမ်း ပတ်လည်မှာ ချိုင့်ခွက်ငယ်တွေလည်း ဖြစ်ပေါ်စေတယ် မဟုတ်လား။ လပေါ်က ချိုင့်ခွက်တွေရဲ့ အဲဒီလို အနေအထားနဲ့ သိပြီးသား ချိုင့်ခွက်သက်တမ်းကို သုံးပြီး ကျွန်တော်တို့ သေချာ မလေ့လာရသေးတဲ့ တခြား ဂြိုဟ်တွေရဲ့ ချိုင့်ခွက် သက်တမ်းတွေကိုပါ ခန့်မှန်း နိုင်ပါတယ်။ ချိုင့်ခွက် သိပ်သည်းဆများလေ၊ အဲဒီ့ဂြိုဟ်မျက်နှာပြင်ရဲ့ သက်တမ်းရင့်လေပဲပေါ့။
ဒီသုတေသနတွေကနေ ဗုဒ္ဓဟူးဂြိုဟ်နဲ့ သောကြာဂြိုဟ်မှာလည်း လနည်းတူ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် ၄ ဘီလျံ ခန့်မှာ ဥက္ကာခဲတွေ အများကြီး ဝင်ဆောင့်ခံရတယ်လို့ တွေ့လာရတာကြောင့်၊ နေအဖွဲ့အစည်း အတွင်းပိုင်းကို ဂြိုဟ်သိမ် ဥက္ကာခဲတွေ ချဉ်းနင်းဝင်ရောက်ခဲ့ဖူးတယ်ဆိုတဲ့ LHB အယူအဆ ဖြစ်ပေါ် လာတာပါ။ LHB အယူအဆက နေအဖွဲ့အစည်းရဲ့ ယနေ့ခေတ် ဂြိုဟ်ပတ်လမ်းတွေ အထိုင်ကျခဲ့ပုံကို တွက်ချက်ပြထားတဲ့ နိစ်မော်ဒယ် (Nice model) နဲ့လည်း ချိတ်ဆက်တယ်။ နိစ် မော်ဒယ်မှာ နက်ပကျွန်း နဲ့ ယူရေးနပ်ဂြိုဟ်တွေဟာ ပတ်လမ်း နေရာချင်း လဲခဲ့တာကြောင့် နေအဖွဲ့အစည်း အပြင်ဘက်က ရေကြွယ်ဝတဲ့ ကြယ်တံခွန်တွေက အတွင်းဂြိုဟ်တွေဆီဘက်ကို လမ်းကြောင်းပြောင်းလာပြီး ဝင်ဆောင့် မိခဲ့တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ အဲဒီ့တွက်ချက်မှုက LHB အတွက်လည်း အထောက်အထား ဖြစ်လို့ နေပါတယ်။
ရေဟာ နေကနေ အသင့်အတင့် ဝေးတဲ့ နေရာကျမှသာ ရေခဲအဖြစ် တည်ရှိခွင့် ရတာ ဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီ့နေရာကို ရေခဲမျဉ်းလို့ ခေါ်တယ်။ နေရှိန်ပြင်းတဲ့ ယနေ့ခေတ်မှာ ရေခဲမျဉ်းဟာ နေကနေ (၅) နက္ခတ္တယူနစ် (AU)၊ တနည်းအားဖြင့် နေမှ ကမ္ဘာ အကွာအဝေးရဲ့ ငါးပြန် အကွာအဝေးမှာ တည်ရှိ ပါတယ်။ နေအဖွဲ့အစည်း စတည်ချိန်က နေပျိုမှိန်မှာတော့ (၂.၇)ဆပဲ ရှိခဲ့တာပါ။
ကမ္ဘာအပါအဝင် အတွင်းဂြိုဟ်သုံးလုံး (ဗုဒ္ဓဟူး၊ သောကြာနဲ့ အင်္ဂါဂြိုဟ်တွေ) က ဘယ်တုန်းကမှ ရေခဲမျဉ်းပေါ်မှာ ရှိမနေခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကမ္ဘာနဲ့ အင်္ဂါဂြိုဟ်မှာ ရေရှိနေပါတယ်။ ကမ္ဘာမှာဆိုရင် မြေပြင်ပေါ်မှာကို ရေပမာဏ အမြောက်အများ ရှိနေတာပါ။ သုတေသီတွေကတော့ အဲဒီ့ရေဟာ ကမ္ဘာမှာ နဂိုတည်းက ရှိတာ မဟုတ်ဘဲ၊ ရေခဲမျဉ်းရဲ့ အပြင်ဘက်က ဥက္ကာခဲနဲ့ ကြယ်တံခွန်တွေဆီကနေ လာတာ ဖြစ်မယ်လို့ ယူဆကြပါတယ်။ LHB အယူအဆနဲ့ ပူးပေါင်းမိထားတဲ့ နိစ်မော်ဒယ်က ညွှန်ပြတဲ့ အာကာသဝတ္ထု အမျိုးအစား ကလည်း ရေအလွန်ကြွယ်ဝမယ့် ကြယ်တံခွန်တွေ ဖြစ်နေတယ်။ ဒါကြောင့် သုတေသီတွေက အပြင်ဂြိုဟ်ကြီးတွေရဲ့ ပတ်လမ်း မတည်ငြိမ်မှုကြောင့် နေအဖွဲ့အစည်း အပြင်ဘက်က ကြယ်တံခွန်တွေ က ကမ္ဘာနဲ့ အင်္ဂါဂြိုဟ်တွေဆီကို လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် (၄) ဘီလျံခန့်မှာ လွင့်စင်ရောက်ရှိခဲ့ပြီး ကမ္ဘာ့ သမုဒ္ဒရာတွေကို ဖန်တီးခဲ့နိုင်တယ်လို့ ယူဆလာပါတယ်။

#ဆက်ရန်

image
10 ပတ် - ဘာသာပြန်ပါ။

နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းခဲ့သလား နှင့် ရေ နဲ့ သက်ရှိရဲ့ မူလအစ
-----
နေအဖွဲ့အစည်း ဖြစ်တည်ပြီးစမှာ ကမ္ဘာဟာ ဂြိုဟ်သိမ်၊ ဥက္ကာခဲတွေ အများကြီး ဝင်ဆောင့် ခံရပေမယ့်၊ ဂြိုဟ်ကြီးတွေ ဖြစ်လာပြီးတဲ့အခါ ဂြိုဟ်သိမ် တိုက်မိတဲ့နှုန်းက လျော့သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် နေနဲ့ ကမ္ဘာတည်ပြီး နှစ်သန်း ၅၀၀ ကြာပြီးတော့မှ ဥက္ကာခဲတွေ ဝင်တိုက်တဲ့နှုန်းက ရုတ်တရက် မြင့်လာတယ်လို့ ဆိုတယ်။ နေအဖွဲ့အစည်း ဖြစ်တည်ပြီး အတန်ကြာမှ ဖြစ်ပေါ်တာမို့ အဲဒီ့ဖြစ်စဉ်ကို နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းဖြစ်စဉ် (Late Heavy Bombardment)၊ အတိုကောက် LHB လို့ ခေါ်ကြတယ်။
LHB ဖြစ်ခဲ့ကြောင်း အယူအဆဟာ လပေါ်က ကျောက်နမူနာတွေကနေ အရင်းခံပါတယ်။ အပိုလို လဆင်းယာဉ် ခရီးစဉ်တွေကနေ ရရှိတဲ့ ကျောက်နမူနာတွေကို သက်တမ်းတွက်တဲ့အခါ ကျောက် နမူနာ အများစုက လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် ၃.၈-၄.၁ ဘီလျံမှာပဲ ရှိတယ်လို့ ထွက်ပေါ်လာပါတယ်။ သုတေသီတွေက “လ”မှာ ဥက္ကာခဲတွေ အများကြီးနဲ့ နောက်ဆုံး အကြိမ် ဝင်တိုက်ခဲ့တာဟာ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ် ၄.၅ ဘီလျံ ဝန်းကျင် မဟုတ်ဘဲ၊ နှစ်သန်း ၅၀၀ခန့် နောက်ကျနေတယ်လို့ ယူဆတယ်။ LHB ဖြစ်စဉ်က လရဲ့ လက်ရှိ မျက်နှာသွင်ပြင်ကို ထုဆစ်ခဲ့တဲ့ နောက်ဆုံး ဥက္ကာမိုးရွာခြင်းလို့ အဆိုပြုကြတယ်။ ကျောက် သက်တမ်း တွေက LHB ဖြစ်စဉ်ဟာ နှစ်သန်း (၂၀) ကနေ (၂၀၀) အထိ ရှည်ကြာခဲ့နိုင်တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။
ကမ္ဘာမှာ ရေနဲ့ လေက အမြဲတမ်း တိုက်စားနေတာကြောင့် အလားတူ ကျောက်ပေါက်မတွေ မရှိတော့ပါ။ လမှာ ရာသီဥတု မရှိသလောက် ဖြစ်တာကြောင့် ချိုင့်ခွက်တွေကို အတိုင်းသား မြင်နေရတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ကမ္ဘာရဲ့ ရှေးဦးတိရစ္ဆာန်တွေအတွက် ကျောက်ဖြစ်ရုပ်ကြွင်းတွေ ရှိသလိုပဲ၊ လရဲ့ မျက်နှာပြင်ဟာလည်း နေအဖွဲ့အစည်းရဲ့ ကနဦးဖြစ်ရပ်တွေအတွက် ကျောက်ဖြစ်ရုပ်ကြွင်း သဖွယ်ပါပဲ။ လရဲ့ ချိုင့်ခွက်အားလုံးဟာ ဥက္ကာခဲ ဝင်တိုက်ဖူးတဲ့ အမှတ်အသားတွေ ဖြစ်တယ်။ ဥက္ကာခဲ ဝင်တိုက်ပြီးချိန် မှာ ချိုင့်ခွက်ထဲက ကျောက်သားဟာ ပူလွန်းတဲ့အတွက် အရည်ပျော်သွားပါတယ်။ ကျောက် အရည်ပျော်ပြီ ဆိုရင် သူ့ထဲက ဓာတ်ငွေ့တချို့ထွက်၊ အရည်ပျော်မှတ်နိမ့်တဲ့ ဒြပ်သားတချို့က ပျော်ထွက် သွားတယ်။
ကျောက်တွေကို သက်တမ်းတွက်တဲ့အခါ ရေဒီယိုသတ္တိကြွအိုင်ဆိုတုပ်တွေကိုရဲ့ အချိုးအဆ ပြောင်းလဲပုံကို အချိန် ဘယ်လောက်ကြာပြီဆိုပြီး တိုင်းထွာရတာဖြစ်တယ်။ ယူရေနီယမ် ကနေ ခဲသတ္တုကို ပြောင်းနေတယ်ဆိုရင် ယူရေနီယမ်နဲ့ ခဲ ဘယ်လောက်ကျန်သလဲ တိုင်းထွားတာပါ။ ယူရေနီယမ် များများကျန်ရင် သက်တမ်းနုတယ်။ ခဲများများရှိရင် သက်တမ်းရင့်တယ်ပေါ့။ သဲနာရီနဲ့ သဘောတရားချင်း တူပါတယ်။ ကျောက်သားထဲက ဒြပ်စင်တွေကို ဒီလို တိုင်းထွာရတာ ဖြစ်လို့၊ ကျောက်တွေ အရည်ပျော်ပြီး၊ ဓာတု အချိုးအစား ပြောင်းသွားတာအခါ သဲနာရီလည်း သုညကို ပြန်ရောက်သွားပါတယ်။ ဒါကြောင့် ရေဒီယိုသတ္တိကြွ ဒြပ်စင်ကို သုံးတဲ့ ကျောက်သက်တမ်း တွက်နည်း ဟာ မီးသင့်ကျောက် တစ်ခု အေးခဲဖြစ်တည်ချိန်ကို ညွှန်ပြပါတယ်။ ဒါကြောင့် လပေါ်က ချိုင့်ခွက်တွေကနေ ယူလာတဲ့ ကျောက်နမူနာတွေကို သက်တမ်းတွက်တဲ့အခါ အဲဒီ့ ချိုင့်ခွက်တွေကို ဖြစ်စေခဲ့တဲ့ ဥက္ကာခဲဝင်ဆောင့်မှုတွေမှာ ကျောက်တွေ အရည်ပျော်ပြီး ပြန်အေးခဲချိန်ကို ကျွန်တော်တို့ ပြန်သိရတာ ဖြစ်ပါတယ်။
သုတေသီတွေက ချိုင့်ခွက်တွေရဲ့ အသက်ကို အဲဒီ့နည်းနဲ့ တွက်နိုင်တာကြောင့် ဥက္ကာခဲ ကြီးငယ် ဝင်ဆောင့်တဲ့ ယေဘုယျ ကြိမ်နှုန်းကို တွက်ချက်နိုင်တယ်။ ဥက္ကာခဲ ကြီးကြီး ဝင်တိုက်ရင် လွင့်စင်လာတဲ့ အပိုင်းအစတွေကြောင့် ဘေးနှုတ်ခမ်း ပတ်လည်မှာ ချိုင့်ခွက်ငယ်တွေလည်း ဖြစ်ပေါ်စေတယ် မဟုတ်လား။ လပေါ်က ချိုင့်ခွက်တွေရဲ့ အဲဒီလို အနေအထားနဲ့ သိပြီးသား ချိုင့်ခွက်သက်တမ်းကို သုံးပြီး ကျွန်တော်တို့ သေချာ မလေ့လာရသေးတဲ့ တခြား ဂြိုဟ်တွေရဲ့ ချိုင့်ခွက် သက်တမ်းတွေကိုပါ ခန့်မှန်း နိုင်ပါတယ်။ ချိုင့်ခွက် သိပ်သည်းဆများလေ၊ အဲဒီ့ဂြိုဟ်မျက်နှာပြင်ရဲ့ သက်တမ်းရင့်လေပဲပေါ့။
ဒီသုတေသနတွေကနေ ဗုဒ္ဓဟူးဂြိုဟ်နဲ့ သောကြာဂြိုဟ်မှာလည်း လနည်းတူ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် ၄ ဘီလျံ ခန့်မှာ ဥက္ကာခဲတွေ အများကြီး ဝင်ဆောင့်ခံရတယ်လို့ တွေ့လာရတာကြောင့်၊ နေအဖွဲ့အစည်း အတွင်းပိုင်းကို ဂြိုဟ်သိမ် ဥက္ကာခဲတွေ ချဉ်းနင်းဝင်ရောက်ခဲ့ဖူးတယ်ဆိုတဲ့ LHB အယူအဆ ဖြစ်ပေါ် လာတာပါ။ LHB အယူအဆက နေအဖွဲ့အစည်းရဲ့ ယနေ့ခေတ် ဂြိုဟ်ပတ်လမ်းတွေ အထိုင်ကျခဲ့ပုံကို တွက်ချက်ပြထားတဲ့ နိစ်မော်ဒယ် (Nice model) နဲ့လည်း ချိတ်ဆက်တယ်။ နိစ် မော်ဒယ်မှာ နက်ပကျွန်း နဲ့ ယူရေးနပ်ဂြိုဟ်တွေဟာ ပတ်လမ်း နေရာချင်း လဲခဲ့တာကြောင့် နေအဖွဲ့အစည်း အပြင်ဘက်က ရေကြွယ်ဝတဲ့ ကြယ်တံခွန်တွေက အတွင်းဂြိုဟ်တွေဆီဘက်ကို လမ်းကြောင်းပြောင်းလာပြီး ဝင်ဆောင့် မိခဲ့တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ အဲဒီ့တွက်ချက်မှုက LHB အတွက်လည်း အထောက်အထား ဖြစ်လို့ နေပါတယ်။
ရေဟာ နေကနေ အသင့်အတင့် ဝေးတဲ့ နေရာကျမှသာ ရေခဲအဖြစ် တည်ရှိခွင့် ရတာ ဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီ့နေရာကို ရေခဲမျဉ်းလို့ ခေါ်တယ်။ နေရှိန်ပြင်းတဲ့ ယနေ့ခေတ်မှာ ရေခဲမျဉ်းဟာ နေကနေ (၅) နက္ခတ္တယူနစ် (AU)၊ တနည်းအားဖြင့် နေမှ ကမ္ဘာ အကွာအဝေးရဲ့ ငါးပြန် အကွာအဝေးမှာ တည်ရှိ ပါတယ်။ နေအဖွဲ့အစည်း စတည်ချိန်က နေပျိုမှိန်မှာတော့ (၂.၇)ဆပဲ ရှိခဲ့တာပါ။
ကမ္ဘာအပါအဝင် အတွင်းဂြိုဟ်သုံးလုံး (ဗုဒ္ဓဟူး၊ သောကြာနဲ့ အင်္ဂါဂြိုဟ်တွေ) က ဘယ်တုန်းကမှ ရေခဲမျဉ်းပေါ်မှာ ရှိမနေခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကမ္ဘာနဲ့ အင်္ဂါဂြိုဟ်မှာ ရေရှိနေပါတယ်။ ကမ္ဘာမှာဆိုရင် မြေပြင်ပေါ်မှာကို ရေပမာဏ အမြောက်အများ ရှိနေတာပါ။ သုတေသီတွေကတော့ အဲဒီ့ရေဟာ ကမ္ဘာမှာ နဂိုတည်းက ရှိတာ မဟုတ်ဘဲ၊ ရေခဲမျဉ်းရဲ့ အပြင်ဘက်က ဥက္ကာခဲနဲ့ ကြယ်တံခွန်တွေဆီကနေ လာတာ ဖြစ်မယ်လို့ ယူဆကြပါတယ်။ LHB အယူအဆနဲ့ ပူးပေါင်းမိထားတဲ့ နိစ်မော်ဒယ်က ညွှန်ပြတဲ့ အာကာသဝတ္ထု အမျိုးအစား ကလည်း ရေအလွန်ကြွယ်ဝမယ့် ကြယ်တံခွန်တွေ ဖြစ်နေတယ်။ ဒါကြောင့် သုတေသီတွေက အပြင်ဂြိုဟ်ကြီးတွေရဲ့ ပတ်လမ်း မတည်ငြိမ်မှုကြောင့် နေအဖွဲ့အစည်း အပြင်ဘက်က ကြယ်တံခွန်တွေ က ကမ္ဘာနဲ့ အင်္ဂါဂြိုဟ်တွေဆီကို လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် (၄) ဘီလျံခန့်မှာ လွင့်စင်ရောက်ရှိခဲ့ပြီး ကမ္ဘာ့ သမုဒ္ဒရာတွေကို ဖန်တီးခဲ့နိုင်တယ်လို့ ယူဆလာပါတယ်။

#ဆက်ရန်

image
10 ပတ် - ဘာသာပြန်ပါ။

နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းခဲ့သလား နှင့် ရေ နဲ့ သက်ရှိရဲ့ မူလအစ
-----
နေအဖွဲ့အစည်း ဖြစ်တည်ပြီးစမှာ ကမ္ဘာဟာ ဂြိုဟ်သိမ်၊ ဥက္ကာခဲတွေ အများကြီး ဝင်ဆောင့် ခံရပေမယ့်၊ ဂြိုဟ်ကြီးတွေ ဖြစ်လာပြီးတဲ့အခါ ဂြိုဟ်သိမ် တိုက်မိတဲ့နှုန်းက လျော့သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် နေနဲ့ ကမ္ဘာတည်ပြီး နှစ်သန်း ၅၀၀ ကြာပြီးတော့မှ ဥက္ကာခဲတွေ ဝင်တိုက်တဲ့နှုန်းက ရုတ်တရက် မြင့်လာတယ်လို့ ဆိုတယ်။ နေအဖွဲ့အစည်း ဖြစ်တည်ပြီး အတန်ကြာမှ ဖြစ်ပေါ်တာမို့ အဲဒီ့ဖြစ်စဉ်ကို နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းဖြစ်စဉ် (Late Heavy Bombardment)၊ အတိုကောက် LHB လို့ ခေါ်ကြတယ်။
LHB ဖြစ်ခဲ့ကြောင်း အယူအဆဟာ လပေါ်က ကျောက်နမူနာတွေကနေ အရင်းခံပါတယ်။ အပိုလို လဆင်းယာဉ် ခရီးစဉ်တွေကနေ ရရှိတဲ့ ကျောက်နမူနာတွေကို သက်တမ်းတွက်တဲ့အခါ ကျောက် နမူနာ အများစုက လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် ၃.၈-၄.၁ ဘီလျံမှာပဲ ရှိတယ်လို့ ထွက်ပေါ်လာပါတယ်။ သုတေသီတွေက “လ”မှာ ဥက္ကာခဲတွေ အများကြီးနဲ့ နောက်ဆုံး အကြိမ် ဝင်တိုက်ခဲ့တာဟာ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ် ၄.၅ ဘီလျံ ဝန်းကျင် မဟုတ်ဘဲ၊ နှစ်သန်း ၅၀၀ခန့် နောက်ကျနေတယ်လို့ ယူဆတယ်။ LHB ဖြစ်စဉ်က လရဲ့ လက်ရှိ မျက်နှာသွင်ပြင်ကို ထုဆစ်ခဲ့တဲ့ နောက်ဆုံး ဥက္ကာမိုးရွာခြင်းလို့ အဆိုပြုကြတယ်။ ကျောက် သက်တမ်း တွေက LHB ဖြစ်စဉ်ဟာ နှစ်သန်း (၂၀) ကနေ (၂၀၀) အထိ ရှည်ကြာခဲ့နိုင်တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။
ကမ္ဘာမှာ ရေနဲ့ လေက အမြဲတမ်း တိုက်စားနေတာကြောင့် အလားတူ ကျောက်ပေါက်မတွေ မရှိတော့ပါ။ လမှာ ရာသီဥတု မရှိသလောက် ဖြစ်တာကြောင့် ချိုင့်ခွက်တွေကို အတိုင်းသား မြင်နေရတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ကမ္ဘာရဲ့ ရှေးဦးတိရစ္ဆာန်တွေအတွက် ကျောက်ဖြစ်ရုပ်ကြွင်းတွေ ရှိသလိုပဲ၊ လရဲ့ မျက်နှာပြင်ဟာလည်း နေအဖွဲ့အစည်းရဲ့ ကနဦးဖြစ်ရပ်တွေအတွက် ကျောက်ဖြစ်ရုပ်ကြွင်း သဖွယ်ပါပဲ။ လရဲ့ ချိုင့်ခွက်အားလုံးဟာ ဥက္ကာခဲ ဝင်တိုက်ဖူးတဲ့ အမှတ်အသားတွေ ဖြစ်တယ်။ ဥက္ကာခဲ ဝင်တိုက်ပြီးချိန် မှာ ချိုင့်ခွက်ထဲက ကျောက်သားဟာ ပူလွန်းတဲ့အတွက် အရည်ပျော်သွားပါတယ်။ ကျောက် အရည်ပျော်ပြီ ဆိုရင် သူ့ထဲက ဓာတ်ငွေ့တချို့ထွက်၊ အရည်ပျော်မှတ်နိမ့်တဲ့ ဒြပ်သားတချို့က ပျော်ထွက် သွားတယ်။
ကျောက်တွေကို သက်တမ်းတွက်တဲ့အခါ ရေဒီယိုသတ္တိကြွအိုင်ဆိုတုပ်တွေကိုရဲ့ အချိုးအဆ ပြောင်းလဲပုံကို အချိန် ဘယ်လောက်ကြာပြီဆိုပြီး တိုင်းထွာရတာဖြစ်တယ်။ ယူရေနီယမ် ကနေ ခဲသတ္တုကို ပြောင်းနေတယ်ဆိုရင် ယူရေနီယမ်နဲ့ ခဲ ဘယ်လောက်ကျန်သလဲ တိုင်းထွားတာပါ။ ယူရေနီယမ် များများကျန်ရင် သက်တမ်းနုတယ်။ ခဲများများရှိရင် သက်တမ်းရင့်တယ်ပေါ့။ သဲနာရီနဲ့ သဘောတရားချင်း တူပါတယ်။ ကျောက်သားထဲက ဒြပ်စင်တွေကို ဒီလို တိုင်းထွာရတာ ဖြစ်လို့၊ ကျောက်တွေ အရည်ပျော်ပြီး၊ ဓာတု အချိုးအစား ပြောင်းသွားတာအခါ သဲနာရီလည်း သုညကို ပြန်ရောက်သွားပါတယ်။ ဒါကြောင့် ရေဒီယိုသတ္တိကြွ ဒြပ်စင်ကို သုံးတဲ့ ကျောက်သက်တမ်း တွက်နည်း ဟာ မီးသင့်ကျောက် တစ်ခု အေးခဲဖြစ်တည်ချိန်ကို ညွှန်ပြပါတယ်။ ဒါကြောင့် လပေါ်က ချိုင့်ခွက်တွေကနေ ယူလာတဲ့ ကျောက်နမူနာတွေကို သက်တမ်းတွက်တဲ့အခါ အဲဒီ့ ချိုင့်ခွက်တွေကို ဖြစ်စေခဲ့တဲ့ ဥက္ကာခဲဝင်ဆောင့်မှုတွေမှာ ကျောက်တွေ အရည်ပျော်ပြီး ပြန်အေးခဲချိန်ကို ကျွန်တော်တို့ ပြန်သိရတာ ဖြစ်ပါတယ်။
သုတေသီတွေက ချိုင့်ခွက်တွေရဲ့ အသက်ကို အဲဒီ့နည်းနဲ့ တွက်နိုင်တာကြောင့် ဥက္ကာခဲ ကြီးငယ် ဝင်ဆောင့်တဲ့ ယေဘုယျ ကြိမ်နှုန်းကို တွက်ချက်နိုင်တယ်။ ဥက္ကာခဲ ကြီးကြီး ဝင်တိုက်ရင် လွင့်စင်လာတဲ့ အပိုင်းအစတွေကြောင့် ဘေးနှုတ်ခမ်း ပတ်လည်မှာ ချိုင့်ခွက်ငယ်တွေလည်း ဖြစ်ပေါ်စေတယ် မဟုတ်လား။ လပေါ်က ချိုင့်ခွက်တွေရဲ့ အဲဒီလို အနေအထားနဲ့ သိပြီးသား ချိုင့်ခွက်သက်တမ်းကို သုံးပြီး ကျွန်တော်တို့ သေချာ မလေ့လာရသေးတဲ့ တခြား ဂြိုဟ်တွေရဲ့ ချိုင့်ခွက် သက်တမ်းတွေကိုပါ ခန့်မှန်း နိုင်ပါတယ်။ ချိုင့်ခွက် သိပ်သည်းဆများလေ၊ အဲဒီ့ဂြိုဟ်မျက်နှာပြင်ရဲ့ သက်တမ်းရင့်လေပဲပေါ့။
ဒီသုတေသနတွေကနေ ဗုဒ္ဓဟူးဂြိုဟ်နဲ့ သောကြာဂြိုဟ်မှာလည်း လနည်းတူ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် ၄ ဘီလျံ ခန့်မှာ ဥက္ကာခဲတွေ အများကြီး ဝင်ဆောင့်ခံရတယ်လို့ တွေ့လာရတာကြောင့်၊ နေအဖွဲ့အစည်း အတွင်းပိုင်းကို ဂြိုဟ်သိမ် ဥက္ကာခဲတွေ ချဉ်းနင်းဝင်ရောက်ခဲ့ဖူးတယ်ဆိုတဲ့ LHB အယူအဆ ဖြစ်ပေါ် လာတာပါ။ LHB အယူအဆက နေအဖွဲ့အစည်းရဲ့ ယနေ့ခေတ် ဂြိုဟ်ပတ်လမ်းတွေ အထိုင်ကျခဲ့ပုံကို တွက်ချက်ပြထားတဲ့ နိစ်မော်ဒယ် (Nice model) နဲ့လည်း ချိတ်ဆက်တယ်။ နိစ် မော်ဒယ်မှာ နက်ပကျွန်း နဲ့ ယူရေးနပ်ဂြိုဟ်တွေဟာ ပတ်လမ်း နေရာချင်း လဲခဲ့တာကြောင့် နေအဖွဲ့အစည်း အပြင်ဘက်က ရေကြွယ်ဝတဲ့ ကြယ်တံခွန်တွေက အတွင်းဂြိုဟ်တွေဆီဘက်ကို လမ်းကြောင်းပြောင်းလာပြီး ဝင်ဆောင့် မိခဲ့တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ အဲဒီ့တွက်ချက်မှုက LHB အတွက်လည်း အထောက်အထား ဖြစ်လို့ နေပါတယ်။
ရေဟာ နေကနေ အသင့်အတင့် ဝေးတဲ့ နေရာကျမှသာ ရေခဲအဖြစ် တည်ရှိခွင့် ရတာ ဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီ့နေရာကို ရေခဲမျဉ်းလို့ ခေါ်တယ်။ နေရှိန်ပြင်းတဲ့ ယနေ့ခေတ်မှာ ရေခဲမျဉ်းဟာ နေကနေ (၅) နက္ခတ္တယူနစ် (AU)၊ တနည်းအားဖြင့် နေမှ ကမ္ဘာ အကွာအဝေးရဲ့ ငါးပြန် အကွာအဝေးမှာ တည်ရှိ ပါတယ်။ နေအဖွဲ့အစည်း စတည်ချိန်က နေပျိုမှိန်မှာတော့ (၂.၇)ဆပဲ ရှိခဲ့တာပါ။
ကမ္ဘာအပါအဝင် အတွင်းဂြိုဟ်သုံးလုံး (ဗုဒ္ဓဟူး၊ သောကြာနဲ့ အင်္ဂါဂြိုဟ်တွေ) က ဘယ်တုန်းကမှ ရေခဲမျဉ်းပေါ်မှာ ရှိမနေခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကမ္ဘာနဲ့ အင်္ဂါဂြိုဟ်မှာ ရေရှိနေပါတယ်။ ကမ္ဘာမှာဆိုရင် မြေပြင်ပေါ်မှာကို ရေပမာဏ အမြောက်အများ ရှိနေတာပါ။ သုတေသီတွေကတော့ အဲဒီ့ရေဟာ ကမ္ဘာမှာ နဂိုတည်းက ရှိတာ မဟုတ်ဘဲ၊ ရေခဲမျဉ်းရဲ့ အပြင်ဘက်က ဥက္ကာခဲနဲ့ ကြယ်တံခွန်တွေဆီကနေ လာတာ ဖြစ်မယ်လို့ ယူဆကြပါတယ်။ LHB အယူအဆနဲ့ ပူးပေါင်းမိထားတဲ့ နိစ်မော်ဒယ်က ညွှန်ပြတဲ့ အာကာသဝတ္ထု အမျိုးအစား ကလည်း ရေအလွန်ကြွယ်ဝမယ့် ကြယ်တံခွန်တွေ ဖြစ်နေတယ်။ ဒါကြောင့် သုတေသီတွေက အပြင်ဂြိုဟ်ကြီးတွေရဲ့ ပတ်လမ်း မတည်ငြိမ်မှုကြောင့် နေအဖွဲ့အစည်း အပြင်ဘက်က ကြယ်တံခွန်တွေ က ကမ္ဘာနဲ့ အင်္ဂါဂြိုဟ်တွေဆီကို လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် (၄) ဘီလျံခန့်မှာ လွင့်စင်ရောက်ရှိခဲ့ပြီး ကမ္ဘာ့ သမုဒ္ဒရာတွေကို ဖန်တီးခဲ့နိုင်တယ်လို့ ယူဆလာပါတယ်။

#ဆက်ရန်

image
10 ပတ် - ဘာသာပြန်ပါ။

နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းခဲ့သလား နှင့် ရေ နဲ့ သက်ရှိရဲ့ မူလအစ
-----
နေအဖွဲ့အစည်း ဖြစ်တည်ပြီးစမှာ ကမ္ဘာဟာ ဂြိုဟ်သိမ်၊ ဥက္ကာခဲတွေ အများကြီး ဝင်ဆောင့် ခံရပေမယ့်၊ ဂြိုဟ်ကြီးတွေ ဖြစ်လာပြီးတဲ့အခါ ဂြိုဟ်သိမ် တိုက်မိတဲ့နှုန်းက လျော့သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် နေနဲ့ ကမ္ဘာတည်ပြီး နှစ်သန်း ၅၀၀ ကြာပြီးတော့မှ ဥက္ကာခဲတွေ ဝင်တိုက်တဲ့နှုန်းက ရုတ်တရက် မြင့်လာတယ်လို့ ဆိုတယ်။ နေအဖွဲ့အစည်း ဖြစ်တည်ပြီး အတန်ကြာမှ ဖြစ်ပေါ်တာမို့ အဲဒီ့ဖြစ်စဉ်ကို နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းဖြစ်စဉ် (Late Heavy Bombardment)၊ အတိုကောက် LHB လို့ ခေါ်ကြတယ်။
LHB ဖြစ်ခဲ့ကြောင်း အယူအဆဟာ လပေါ်က ကျောက်နမူနာတွေကနေ အရင်းခံပါတယ်။ အပိုလို လဆင်းယာဉ် ခရီးစဉ်တွေကနေ ရရှိတဲ့ ကျောက်နမူနာတွေကို သက်တမ်းတွက်တဲ့အခါ ကျောက် နမူနာ အများစုက လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် ၃.၈-၄.၁ ဘီလျံမှာပဲ ရှိတယ်လို့ ထွက်ပေါ်လာပါတယ်။ သုတေသီတွေက “လ”မှာ ဥက္ကာခဲတွေ အများကြီးနဲ့ နောက်ဆုံး အကြိမ် ဝင်တိုက်ခဲ့တာဟာ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ် ၄.၅ ဘီလျံ ဝန်းကျင် မဟုတ်ဘဲ၊ နှစ်သန်း ၅၀၀ခန့် နောက်ကျနေတယ်လို့ ယူဆတယ်။ LHB ဖြစ်စဉ်က လရဲ့ လက်ရှိ မျက်နှာသွင်ပြင်ကို ထုဆစ်ခဲ့တဲ့ နောက်ဆုံး ဥက္ကာမိုးရွာခြင်းလို့ အဆိုပြုကြတယ်။ ကျောက် သက်တမ်း တွေက LHB ဖြစ်စဉ်ဟာ နှစ်သန်း (၂၀) ကနေ (၂၀၀) အထိ ရှည်ကြာခဲ့နိုင်တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။
ကမ္ဘာမှာ ရေနဲ့ လေက အမြဲတမ်း တိုက်စားနေတာကြောင့် အလားတူ ကျောက်ပေါက်မတွေ မရှိတော့ပါ။ လမှာ ရာသီဥတု မရှိသလောက် ဖြစ်တာကြောင့် ချိုင့်ခွက်တွေကို အတိုင်းသား မြင်နေရတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ကမ္ဘာရဲ့ ရှေးဦးတိရစ္ဆာန်တွေအတွက် ကျောက်ဖြစ်ရုပ်ကြွင်းတွေ ရှိသလိုပဲ၊ လရဲ့ မျက်နှာပြင်ဟာလည်း နေအဖွဲ့အစည်းရဲ့ ကနဦးဖြစ်ရပ်တွေအတွက် ကျောက်ဖြစ်ရုပ်ကြွင်း သဖွယ်ပါပဲ။ လရဲ့ ချိုင့်ခွက်အားလုံးဟာ ဥက္ကာခဲ ဝင်တိုက်ဖူးတဲ့ အမှတ်အသားတွေ ဖြစ်တယ်။ ဥက္ကာခဲ ဝင်တိုက်ပြီးချိန် မှာ ချိုင့်ခွက်ထဲက ကျောက်သားဟာ ပူလွန်းတဲ့အတွက် အရည်ပျော်သွားပါတယ်။ ကျောက် အရည်ပျော်ပြီ ဆိုရင် သူ့ထဲက ဓာတ်ငွေ့တချို့ထွက်၊ အရည်ပျော်မှတ်နိမ့်တဲ့ ဒြပ်သားတချို့က ပျော်ထွက် သွားတယ်။
ကျောက်တွေကို သက်တမ်းတွက်တဲ့အခါ ရေဒီယိုသတ္တိကြွအိုင်ဆိုတုပ်တွေကိုရဲ့ အချိုးအဆ ပြောင်းလဲပုံကို အချိန် ဘယ်လောက်ကြာပြီဆိုပြီး တိုင်းထွာရတာဖြစ်တယ်။ ယူရေနီယမ် ကနေ ခဲသတ္တုကို ပြောင်းနေတယ်ဆိုရင် ယူရေနီယမ်နဲ့ ခဲ ဘယ်လောက်ကျန်သလဲ တိုင်းထွားတာပါ။ ယူရေနီယမ် များများကျန်ရင် သက်တမ်းနုတယ်။ ခဲများများရှိရင် သက်တမ်းရင့်တယ်ပေါ့။ သဲနာရီနဲ့ သဘောတရားချင်း တူပါတယ်။ ကျောက်သားထဲက ဒြပ်စင်တွေကို ဒီလို တိုင်းထွာရတာ ဖြစ်လို့၊ ကျောက်တွေ အရည်ပျော်ပြီး၊ ဓာတု အချိုးအစား ပြောင်းသွားတာအခါ သဲနာရီလည်း သုညကို ပြန်ရောက်သွားပါတယ်။ ဒါကြောင့် ရေဒီယိုသတ္တိကြွ ဒြပ်စင်ကို သုံးတဲ့ ကျောက်သက်တမ်း တွက်နည်း ဟာ မီးသင့်ကျောက် တစ်ခု အေးခဲဖြစ်တည်ချိန်ကို ညွှန်ပြပါတယ်။ ဒါကြောင့် လပေါ်က ချိုင့်ခွက်တွေကနေ ယူလာတဲ့ ကျောက်နမူနာတွေကို သက်တမ်းတွက်တဲ့အခါ အဲဒီ့ ချိုင့်ခွက်တွေကို ဖြစ်စေခဲ့တဲ့ ဥက္ကာခဲဝင်ဆောင့်မှုတွေမှာ ကျောက်တွေ အရည်ပျော်ပြီး ပြန်အေးခဲချိန်ကို ကျွန်တော်တို့ ပြန်သိရတာ ဖြစ်ပါတယ်။
သုတေသီတွေက ချိုင့်ခွက်တွေရဲ့ အသက်ကို အဲဒီ့နည်းနဲ့ တွက်နိုင်တာကြောင့် ဥက္ကာခဲ ကြီးငယ် ဝင်ဆောင့်တဲ့ ယေဘုယျ ကြိမ်နှုန်းကို တွက်ချက်နိုင်တယ်။ ဥက္ကာခဲ ကြီးကြီး ဝင်တိုက်ရင် လွင့်စင်လာတဲ့ အပိုင်းအစတွေကြောင့် ဘေးနှုတ်ခမ်း ပတ်လည်မှာ ချိုင့်ခွက်ငယ်တွေလည်း ဖြစ်ပေါ်စေတယ် မဟုတ်လား။ လပေါ်က ချိုင့်ခွက်တွေရဲ့ အဲဒီလို အနေအထားနဲ့ သိပြီးသား ချိုင့်ခွက်သက်တမ်းကို သုံးပြီး ကျွန်တော်တို့ သေချာ မလေ့လာရသေးတဲ့ တခြား ဂြိုဟ်တွေရဲ့ ချိုင့်ခွက် သက်တမ်းတွေကိုပါ ခန့်မှန်း နိုင်ပါတယ်။ ချိုင့်ခွက် သိပ်သည်းဆများလေ၊ အဲဒီ့ဂြိုဟ်မျက်နှာပြင်ရဲ့ သက်တမ်းရင့်လေပဲပေါ့။
ဒီသုတေသနတွေကနေ ဗုဒ္ဓဟူးဂြိုဟ်နဲ့ သောကြာဂြိုဟ်မှာလည်း လနည်းတူ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် ၄ ဘီလျံ ခန့်မှာ ဥက္ကာခဲတွေ အများကြီး ဝင်ဆောင့်ခံရတယ်လို့ တွေ့လာရတာကြောင့်၊ နေအဖွဲ့အစည်း အတွင်းပိုင်းကို ဂြိုဟ်သိမ် ဥက္ကာခဲတွေ ချဉ်းနင်းဝင်ရောက်ခဲ့ဖူးတယ်ဆိုတဲ့ LHB အယူအဆ ဖြစ်ပေါ် လာတာပါ။ LHB အယူအဆက နေအဖွဲ့အစည်းရဲ့ ယနေ့ခေတ် ဂြိုဟ်ပတ်လမ်းတွေ အထိုင်ကျခဲ့ပုံကို တွက်ချက်ပြထားတဲ့ နိစ်မော်ဒယ် (Nice model) နဲ့လည်း ချိတ်ဆက်တယ်။ နိစ် မော်ဒယ်မှာ နက်ပကျွန်း နဲ့ ယူရေးနပ်ဂြိုဟ်တွေဟာ ပတ်လမ်း နေရာချင်း လဲခဲ့တာကြောင့် နေအဖွဲ့အစည်း အပြင်ဘက်က ရေကြွယ်ဝတဲ့ ကြယ်တံခွန်တွေက အတွင်းဂြိုဟ်တွေဆီဘက်ကို လမ်းကြောင်းပြောင်းလာပြီး ဝင်ဆောင့် မိခဲ့တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ အဲဒီ့တွက်ချက်မှုက LHB အတွက်လည်း အထောက်အထား ဖြစ်လို့ နေပါတယ်။
ရေဟာ နေကနေ အသင့်အတင့် ဝေးတဲ့ နေရာကျမှသာ ရေခဲအဖြစ် တည်ရှိခွင့် ရတာ ဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီ့နေရာကို ရေခဲမျဉ်းလို့ ခေါ်တယ်။ နေရှိန်ပြင်းတဲ့ ယနေ့ခေတ်မှာ ရေခဲမျဉ်းဟာ နေကနေ (၅) နက္ခတ္တယူနစ် (AU)၊ တနည်းအားဖြင့် နေမှ ကမ္ဘာ အကွာအဝေးရဲ့ ငါးပြန် အကွာအဝေးမှာ တည်ရှိ ပါတယ်။ နေအဖွဲ့အစည်း စတည်ချိန်က နေပျိုမှိန်မှာတော့ (၂.၇)ဆပဲ ရှိခဲ့တာပါ။
ကမ္ဘာအပါအဝင် အတွင်းဂြိုဟ်သုံးလုံး (ဗုဒ္ဓဟူး၊ သောကြာနဲ့ အင်္ဂါဂြိုဟ်တွေ) က ဘယ်တုန်းကမှ ရေခဲမျဉ်းပေါ်မှာ ရှိမနေခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကမ္ဘာနဲ့ အင်္ဂါဂြိုဟ်မှာ ရေရှိနေပါတယ်။ ကမ္ဘာမှာဆိုရင် မြေပြင်ပေါ်မှာကို ရေပမာဏ အမြောက်အများ ရှိနေတာပါ။ သုတေသီတွေကတော့ အဲဒီ့ရေဟာ ကမ္ဘာမှာ နဂိုတည်းက ရှိတာ မဟုတ်ဘဲ၊ ရေခဲမျဉ်းရဲ့ အပြင်ဘက်က ဥက္ကာခဲနဲ့ ကြယ်တံခွန်တွေဆီကနေ လာတာ ဖြစ်မယ်လို့ ယူဆကြပါတယ်။ LHB အယူအဆနဲ့ ပူးပေါင်းမိထားတဲ့ နိစ်မော်ဒယ်က ညွှန်ပြတဲ့ အာကာသဝတ္ထု အမျိုးအစား ကလည်း ရေအလွန်ကြွယ်ဝမယ့် ကြယ်တံခွန်တွေ ဖြစ်နေတယ်။ ဒါကြောင့် သုတေသီတွေက အပြင်ဂြိုဟ်ကြီးတွေရဲ့ ပတ်လမ်း မတည်ငြိမ်မှုကြောင့် နေအဖွဲ့အစည်း အပြင်ဘက်က ကြယ်တံခွန်တွေ က ကမ္ဘာနဲ့ အင်္ဂါဂြိုဟ်တွေဆီကို လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် (၄) ဘီလျံခန့်မှာ လွင့်စင်ရောက်ရှိခဲ့ပြီး ကမ္ဘာ့ သမုဒ္ဒရာတွေကို ဖန်တီးခဲ့နိုင်တယ်လို့ ယူဆလာပါတယ်။

#ဆက်ရန်

image
10 ပတ် - ဘာသာပြန်ပါ။

နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းခဲ့သလား နှင့် ရေ နဲ့ သက်ရှိရဲ့ မူလအစ
-----
နေအဖွဲ့အစည်း ဖြစ်တည်ပြီးစမှာ ကမ္ဘာဟာ ဂြိုဟ်သိမ်၊ ဥက္ကာခဲတွေ အများကြီး ဝင်ဆောင့် ခံရပေမယ့်၊ ဂြိုဟ်ကြီးတွေ ဖြစ်လာပြီးတဲ့အခါ ဂြိုဟ်သိမ် တိုက်မိတဲ့နှုန်းက လျော့သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် နေနဲ့ ကမ္ဘာတည်ပြီး နှစ်သန်း ၅၀၀ ကြာပြီးတော့မှ ဥက္ကာခဲတွေ ဝင်တိုက်တဲ့နှုန်းက ရုတ်တရက် မြင့်လာတယ်လို့ ဆိုတယ်။ နေအဖွဲ့အစည်း ဖြစ်တည်ပြီး အတန်ကြာမှ ဖြစ်ပေါ်တာမို့ အဲဒီ့ဖြစ်စဉ်ကို နှောင်းကာလ ဥက္ကာမိုးသွန်းဖြစ်စဉ် (Late Heavy Bombardment)၊ အတိုကောက် LHB လို့ ခေါ်ကြတယ်။
LHB ဖြစ်ခဲ့ကြောင်း အယူအဆဟာ လပေါ်က ကျောက်နမူနာတွေကနေ အရင်းခံပါတယ်။ အပိုလို လဆင်းယာဉ် ခရီးစဉ်တွေကနေ ရရှိတဲ့ ကျောက်နမူနာတွေကို သက်တမ်းတွက်တဲ့အခါ ကျောက် နမူနာ အများစုက လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် ၃.၈-၄.၁ ဘီလျံမှာပဲ ရှိတယ်လို့ ထွက်ပေါ်လာပါတယ်။ သုတေသီတွေက “လ”မှာ ဥက္ကာခဲတွေ အများကြီးနဲ့ နောက်ဆုံး အကြိမ် ဝင်တိုက်ခဲ့တာဟာ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ် ၄.၅ ဘီလျံ ဝန်းကျင် မဟုတ်ဘဲ၊ နှစ်သန်း ၅၀၀ခန့် နောက်ကျနေတယ်လို့ ယူဆတယ်။ LHB ဖြစ်စဉ်က လရဲ့ လက်ရှိ မျက်နှာသွင်ပြင်ကို ထုဆစ်ခဲ့တဲ့ နောက်ဆုံး ဥက္ကာမိုးရွာခြင်းလို့ အဆိုပြုကြတယ်။ ကျောက် သက်တမ်း တွေက LHB ဖြစ်စဉ်ဟာ နှစ်သန်း (၂၀) ကနေ (၂၀၀) အထိ ရှည်ကြာခဲ့နိုင်တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။
ကမ္ဘာမှာ ရေနဲ့ လေက အမြဲတမ်း တိုက်စားနေတာကြောင့် အလားတူ ကျောက်ပေါက်မတွေ မရှိတော့ပါ။ လမှာ ရာသီဥတု မရှိသလောက် ဖြစ်တာကြောင့် ချိုင့်ခွက်တွေကို အတိုင်းသား မြင်နေရတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ကမ္ဘာရဲ့ ရှေးဦးတိရစ္ဆာန်တွေအတွက် ကျောက်ဖြစ်ရုပ်ကြွင်းတွေ ရှိသလိုပဲ၊ လရဲ့ မျက်နှာပြင်ဟာလည်း နေအဖွဲ့အစည်းရဲ့ ကနဦးဖြစ်ရပ်တွေအတွက် ကျောက်ဖြစ်ရုပ်ကြွင်း သဖွယ်ပါပဲ။ လရဲ့ ချိုင့်ခွက်အားလုံးဟာ ဥက္ကာခဲ ဝင်တိုက်ဖူးတဲ့ အမှတ်အသားတွေ ဖြစ်တယ်။ ဥက္ကာခဲ ဝင်တိုက်ပြီးချိန် မှာ ချိုင့်ခွက်ထဲက ကျောက်သားဟာ ပူလွန်းတဲ့အတွက် အရည်ပျော်သွားပါတယ်။ ကျောက် အရည်ပျော်ပြီ ဆိုရင် သူ့ထဲက ဓာတ်ငွေ့တချို့ထွက်၊ အရည်ပျော်မှတ်နိမ့်တဲ့ ဒြပ်သားတချို့က ပျော်ထွက် သွားတယ်။
ကျောက်တွေကို သက်တမ်းတွက်တဲ့အခါ ရေဒီယိုသတ္တိကြွအိုင်ဆိုတုပ်တွေကိုရဲ့ အချိုးအဆ ပြောင်းလဲပုံကို အချိန် ဘယ်လောက်ကြာပြီဆိုပြီး တိုင်းထွာရတာဖြစ်တယ်။ ယူရေနီယမ် ကနေ ခဲသတ္တုကို ပြောင်းနေတယ်ဆိုရင် ယူရေနီယမ်နဲ့ ခဲ ဘယ်လောက်ကျန်သလဲ တိုင်းထွားတာပါ။ ယူရေနီယမ် များများကျန်ရင် သက်တမ်းနုတယ်။ ခဲများများရှိရင် သက်တမ်းရင့်တယ်ပေါ့။ သဲနာရီနဲ့ သဘောတရားချင်း တူပါတယ်။ ကျောက်သားထဲက ဒြပ်စင်တွေကို ဒီလို တိုင်းထွာရတာ ဖြစ်လို့၊ ကျောက်တွေ အရည်ပျော်ပြီး၊ ဓာတု အချိုးအစား ပြောင်းသွားတာအခါ သဲနာရီလည်း သုညကို ပြန်ရောက်သွားပါတယ်။ ဒါကြောင့် ရေဒီယိုသတ္တိကြွ ဒြပ်စင်ကို သုံးတဲ့ ကျောက်သက်တမ်း တွက်နည်း ဟာ မီးသင့်ကျောက် တစ်ခု အေးခဲဖြစ်တည်ချိန်ကို ညွှန်ပြပါတယ်။ ဒါကြောင့် လပေါ်က ချိုင့်ခွက်တွေကနေ ယူလာတဲ့ ကျောက်နမူနာတွေကို သက်တမ်းတွက်တဲ့အခါ အဲဒီ့ ချိုင့်ခွက်တွေကို ဖြစ်စေခဲ့တဲ့ ဥက္ကာခဲဝင်ဆောင့်မှုတွေမှာ ကျောက်တွေ အရည်ပျော်ပြီး ပြန်အေးခဲချိန်ကို ကျွန်တော်တို့ ပြန်သိရတာ ဖြစ်ပါတယ်။
သုတေသီတွေက ချိုင့်ခွက်တွေရဲ့ အသက်ကို အဲဒီ့နည်းနဲ့ တွက်နိုင်တာကြောင့် ဥက္ကာခဲ ကြီးငယ် ဝင်ဆောင့်တဲ့ ယေဘုယျ ကြိမ်နှုန်းကို တွက်ချက်နိုင်တယ်။ ဥက္ကာခဲ ကြီးကြီး ဝင်တိုက်ရင် လွင့်စင်လာတဲ့ အပိုင်းအစတွေကြောင့် ဘေးနှုတ်ခမ်း ပတ်လည်မှာ ချိုင့်ခွက်ငယ်တွေလည်း ဖြစ်ပေါ်စေတယ် မဟုတ်လား။ လပေါ်က ချိုင့်ခွက်တွေရဲ့ အဲဒီလို အနေအထားနဲ့ သိပြီးသား ချိုင့်ခွက်သက်တမ်းကို သုံးပြီး ကျွန်တော်တို့ သေချာ မလေ့လာရသေးတဲ့ တခြား ဂြိုဟ်တွေရဲ့ ချိုင့်ခွက် သက်တမ်းတွေကိုပါ ခန့်မှန်း နိုင်ပါတယ်။ ချိုင့်ခွက် သိပ်သည်းဆများလေ၊ အဲဒီ့ဂြိုဟ်မျက်နှာပြင်ရဲ့ သက်တမ်းရင့်လေပဲပေါ့။
ဒီသုတေသနတွေကနေ ဗုဒ္ဓဟူးဂြိုဟ်နဲ့ သောကြာဂြိုဟ်မှာလည်း လနည်းတူ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် ၄ ဘီလျံ ခန့်မှာ ဥက္ကာခဲတွေ အများကြီး ဝင်ဆောင့်ခံရတယ်လို့ တွေ့လာရတာကြောင့်၊ နေအဖွဲ့အစည်း အတွင်းပိုင်းကို ဂြိုဟ်သိမ် ဥက္ကာခဲတွေ ချဉ်းနင်းဝင်ရောက်ခဲ့ဖူးတယ်ဆိုတဲ့ LHB အယူအဆ ဖြစ်ပေါ် လာတာပါ။ LHB အယူအဆက နေအဖွဲ့အစည်းရဲ့ ယနေ့ခေတ် ဂြိုဟ်ပတ်လမ်းတွေ အထိုင်ကျခဲ့ပုံကို တွက်ချက်ပြထားတဲ့ နိစ်မော်ဒယ် (Nice model) နဲ့လည်း ချိတ်ဆက်တယ်။ နိစ် မော်ဒယ်မှာ နက်ပကျွန်း နဲ့ ယူရေးနပ်ဂြိုဟ်တွေဟာ ပတ်လမ်း နေရာချင်း လဲခဲ့တာကြောင့် နေအဖွဲ့အစည်း အပြင်ဘက်က ရေကြွယ်ဝတဲ့ ကြယ်တံခွန်တွေက အတွင်းဂြိုဟ်တွေဆီဘက်ကို လမ်းကြောင်းပြောင်းလာပြီး ဝင်ဆောင့် မိခဲ့တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ အဲဒီ့တွက်ချက်မှုက LHB အတွက်လည်း အထောက်အထား ဖြစ်လို့ နေပါတယ်။
ရေဟာ နေကနေ အသင့်အတင့် ဝေးတဲ့ နေရာကျမှသာ ရေခဲအဖြစ် တည်ရှိခွင့် ရတာ ဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီ့နေရာကို ရေခဲမျဉ်းလို့ ခေါ်တယ်။ နေရှိန်ပြင်းတဲ့ ယနေ့ခေတ်မှာ ရေခဲမျဉ်းဟာ နေကနေ (၅) နက္ခတ္တယူနစ် (AU)၊ တနည်းအားဖြင့် နေမှ ကမ္ဘာ အကွာအဝေးရဲ့ ငါးပြန် အကွာအဝေးမှာ တည်ရှိ ပါတယ်။ နေအဖွဲ့အစည်း စတည်ချိန်က နေပျိုမှိန်မှာတော့ (၂.၇)ဆပဲ ရှိခဲ့တာပါ။
ကမ္ဘာအပါအဝင် အတွင်းဂြိုဟ်သုံးလုံး (ဗုဒ္ဓဟူး၊ သောကြာနဲ့ အင်္ဂါဂြိုဟ်တွေ) က ဘယ်တုန်းကမှ ရေခဲမျဉ်းပေါ်မှာ ရှိမနေခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကမ္ဘာနဲ့ အင်္ဂါဂြိုဟ်မှာ ရေရှိနေပါတယ်။ ကမ္ဘာမှာဆိုရင် မြေပြင်ပေါ်မှာကို ရေပမာဏ အမြောက်အများ ရှိနေတာပါ။ သုတေသီတွေကတော့ အဲဒီ့ရေဟာ ကမ္ဘာမှာ နဂိုတည်းက ရှိတာ မဟုတ်ဘဲ၊ ရေခဲမျဉ်းရဲ့ အပြင်ဘက်က ဥက္ကာခဲနဲ့ ကြယ်တံခွန်တွေဆီကနေ လာတာ ဖြစ်မယ်လို့ ယူဆကြပါတယ်။ LHB အယူအဆနဲ့ ပူးပေါင်းမိထားတဲ့ နိစ်မော်ဒယ်က ညွှန်ပြတဲ့ အာကာသဝတ္ထု အမျိုးအစား ကလည်း ရေအလွန်ကြွယ်ဝမယ့် ကြယ်တံခွန်တွေ ဖြစ်နေတယ်။ ဒါကြောင့် သုတေသီတွေက အပြင်ဂြိုဟ်ကြီးတွေရဲ့ ပတ်လမ်း မတည်ငြိမ်မှုကြောင့် နေအဖွဲ့အစည်း အပြင်ဘက်က ကြယ်တံခွန်တွေ က ကမ္ဘာနဲ့ အင်္ဂါဂြိုဟ်တွေဆီကို လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် (၄) ဘီလျံခန့်မှာ လွင့်စင်ရောက်ရှိခဲ့ပြီး ကမ္ဘာ့ သမုဒ္ဒရာတွေကို ဖန်တီးခဲ့နိုင်တယ်လို့ ယူဆလာပါတယ်။

#ဆက်ရန်

image
image
image
image