Discover postsExplore captivating content and diverse perspectives on our Discover page. Uncover fresh ideas and engage in meaningful conversations
တောင်ကိုရီးယားမှာမိဘတွေကိုယ်တိုင်က ဘာလို့ပလတ်စတစ်ဆာဂျရီလုပ်ဖို့ တိုက်တွန်းသလဲ
ကမ္ဘာ့နိုင်ငံတွေထဲမှာ တောင်ကိုရီးယားဟာ ပလတ်စတစ်ဆာဂျရီနိုင်ငံလို့ဆိုရပါလိမ့်မယ်။ တောင်ကိုရီးယားမှာ မိဘတွေက သားသမီးကိုမုန့်ဖိုးပေးရင်တောင် ခွဲစိတ်ပြုပြင်ဖို့အတွက်မုန့်ဖိုးပေးကြတာမျိုးရှိပါတယ်။ အထင်ရှားဆုံးကတော့ ကလေးတွေကောလိပ်မတက်ခင် မိဘတွေက မျက်ရစ်ခွဲစိတ်ခိုင်းခြင်းပါပဲ။ မျက်ရစ်ခွဲစိတ်ခြင်းကို လက်ဆောင်တစ်ခုအနေနဲ့ မိဘတွေက ပေးလေ့ရှိကြတာဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလိုဘာကြောင့်လုပ်ကြလဲဆိုတာကို ဆိုးလ်မြို့ ဂမ်နမ်ရပ်ကွက်မှာရှိတဲ့ ပလတ်စတစ်ဆာဂျရီဆရာဝန်ကပြောပြခဲ့တာပါ။
“ကလေးတွေ တက္ကသိုလ်ဝင်တန်းအောင်သွားလို့ ကောလိပ်ဆက်တက်မယ်ဆိုရင် မိဘတွေက ဆုချတဲ့အနေနဲ့ မျက်ရစ်ခွဲစိတ်ဖို့ ပိုက်ဆံပေးကြလေ့ရှိပါတယ်။ ကိုရီးယားလူမျိုးအများစုက မျက်ရစ်မရှိပါဘူး။ တကယ်လို့ မပြုံးမရယ်ဘူးဆိုရင် ကြည့်ရတာရုပ်ဆိုး နဂိုကမျက်ရစ်မရှိ မျက်လုံးမှေးမှေးနဲ့ ကိုရီးယားမလေးတွေဟာ မျက်ဝန်းလေးပြူးလာရင်တော့ ပိုလှပလာတယ်လို့ ခံယူကြပါတယ်” လို့ပြောပါတယ်။
အာရှတိုက်သားတွေက တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်စတင်မိတ်ဆက်ရာမှာ ကိုယ့်ရဲ့အသွင်အပြင်ဟာ အရေးကြီးတယ်လို့ ခံယူထားကြတာကလည်း ရှေးအစဉ်အဆက်ကတည်းကပါပဲ။ နောက်ပြီးမျက်နှာပြင်မှာ မျက်လုံးက အရေးအကြီးဆုံးအစိတ်အပိုင်းလို့ သတ်မှတ်ထားကြပါသေးတယ်။
“ကိုရီးယားတွေက မျက်လုံးလှပခြင်းကိုအရေးထားတာမို့ မျက်ရစ်ခွဲစိတ်လိုက်ရင် မျက်ဝန်းအိမ်ပိုကျယ်လာပြီး ပိုလှလာတယ်လို့ယူဆကြပါတယ်။ နောက်ထပ်အရေးကြီးတဲ့အချက်က ကိုရီးယားနိုင်ငံမှာက ယှဉ်ပြိုင်မှုတွေအရမ်းများတယ်။ အလုပ်တစ်ခုရှာဖွေရင် ရုပ်ရည်လှသူတွေက ပိုအခွင့်အရေးများတယ်။
အလှဆိုတာ လက်နက်တစ်ခုလိုပါပဲ။ အရည်အချင်းသာနေရင်တောင် လှပသူတွေက ဦးစားပေးခံရတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း သူတို့တွေအတွက်တော့ ခွဲစိတ်ပြုပြင်ခြင်းဟာ မရှိမဖြစ်လိုအပ်ချက်တစ်ခုအနေနဲ့ ဖြစ်တည်နေတာဖြစ်ပါတယ်” လို့ လက်တွေ့လုပ်ငန်းလုပ်ဆောင်နေတဲ့ပလတ်စတစ်ဆာဂျရီဆရာဝန်က ပြောခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။
သာမန်လူတွေတောင် တစ်ခုမဟုတ်တစ်ခုခွဲစိတ်ပြုပြင်နေကြချိန်မှာ အနုပညာရှင်တွေ မျက်နှာတစ်ခုလုံးခွဲစိတ်ပြုပြင်တာကတော့ သူတို့အတွက်အဆန်းမဟုတ်တော့ပါဘူး။ လှပခြင်းသည်သာ အခရာဖြစ်နေပြီးအားလုံးလိုလိုခွဲစိတ်နေကြတာမို့ ဒီရေစီးကြောင်းကြီးဘယ်လိုပြောင်းလဲသွားမလဲ တခြားသောအာရှနိုင်ငံတွေကိုပါ ဘယ်လောက်ထိမြန်မြန်ဆန်ဆန်ပျံ့နှံ့လာမလဲဆိုတာ သတိထားစောင့်ကြည့်ရမှာပါ။ ခုတောင် ဒီက အနုပညာရှင်တော်တော်များများ ခွဲစိတ်ပြုပြင်မှုတွေကို အေးအေးဆေးဆေးလုပ်နေကြပြီလေနော်။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်မြန်မာနိုင်ငံမှာ ရုပ်ရည်မလှလည်း တကယ်တော်ရင်တတ်ရင် အလုပ်ခန့်တာပဲမို့ တော်သေးတယ်လို့ဆိုရမှာပါနော်။
Tik Tok ကို US ကနေတရားဝင် Ban ဖို့ Biden လက်မှတ်ထိုးလိုက်ပြီ
Tik Tok ကိုအနောက်နိုင်ငံတွေက တရားတွေစွဲ၊ ခုံရုံးကြားနားမှုတွေလုပ်နေတာ အားလုံးသိကြမှာပါ။ ခုနောက်ပိုင်း ခပ်စိတ်စိတ်ဖြစ်လာတဲ့ ဒီအဖြစ်အပျက်တွေနောက်မှာတော့ အမေရိကန် လွှတ်တော်က အမတ်တွေက Tik Tok ကို US ကနေ တရားဝင် Ban ဖို့အတွက် ပြီးခဲ့တဲ့ လပိုင်းကတည်းက အဆိုတင်သွင်းခဲ့ပါတယ်။ ခုတော့ သမ္မတကိုယ်တိုင် လက်မှတ်ရေးထိုးပြီး အဆိုတင်သွင်းတာကို အတည်ပြုလိုက်တဲ့အတွက် ၁ နှစ်အတွင်း Tik Tok ကို တရုတ်မဟုတ်တဲ့ ကုမ္ပဏီတစ်ခုကို ရောင်းချပြီး Divest မလုပ်ရင် US ကနေ Ban တော့မယ်ဆိုတာဟာ ဥပဒေဖြစ်သွားပါပြီ။
ဒီလိုလုပ်လိုက်မယ်ဆိုရင် US က Content Creator တွေဟာ YouTube Short နဲ့ Instagram Reels တွေဖက်ကို ကူးသွားမယ်လို့ US က Digital Marketing သမားတွေကခန့်မှန်းထားကြပြီး တစ်ချို့လည်း ဒီ ဥပဒေဟာ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စု ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေရဲ့ ပထမဆုံးအချက်ဖြစ်တဲ့ လွှတ်လပ်စွာ ထုတ်ဖော်ရေးသားပိုင်ခွင့်ကို အစိုးရက ချိုးဖောက်နေတယ်လို့ဆိုပြီး တရားရင်ဆိုင်ဖို့ Tik Tok ကိုတွန်းအားပေးနေပါတယ်။
"ရယ်စရာကောင်းတာက Tik Tok က Data တွေခိုးမခိုးဆိုတာ မသေချာပေမယ့်၊ Facebook, Google တို့ကတော့ အစိုးရတွေအတွက် Data တွေခိုးပေးနေတာ အသိသာကြီးပါ" ဆိုပြီး အသုံးပြုသူတွေက မှတ်ချက်ပေးနေေပါတယ်။
လူချစ်လူခင်ပေါပြီး အောင်မြင်စေဖို့
လူ့ရဲ့ သဘောသဘာဝက ကိုယ့်ကို တစ်ချိန်လုံး အပြစ်ပြောခံနေရရင် မကြိုက်တတ်ပါဘူး။
မိဘနဲ့ သားသမီးကြား၊ အိမ်ထောင်ဖက်အချင်းချင်းကြား၊ လုပ်ငန်းဖော်အချင်းချင်းကြား စသဖြင့် ဘယ်ဆက်ဆံရေးအခြေအနေမှာမဆို ကိုယ့်ကို အကောင်းမမြင်နိုင်သူနဲ့ အတူရှိရတာ စိတ်မသက်မသာခံစားရပါတယ်။ ကိုယ်က တခြားသူတွေကို အပြစ်ပဲ လိုက်တင်နေမယ်ဆို သူတို့တွေလည်း အလားတူ ခံစားရမှာပါ။
ဒီလိုဆိုတော့ အကောင်းချည်းပဲ ရွေးပြောရမှာလား ။ ဒါလည်း မဟုတ်သေးပါဘူး။ လူတစ်ယောက်ကို အမြဲတမ်း အကောင်းချည်းပဲ ချီးမွမ်းနေပြန်ရင်လည်း အောက်ခြေလွတ်သွားမှာပေါ့။ ပိုပြီး အရေးကြီးတာက အပြစ်တင်တယ်ဆိုတိုင်း စိတ်ဆင်းရဲစေချင်လို့ မဟုတ်ပါဘူး၊ တစ်ခါတစ်လေမှာ အခြေအနေအမှန်ကို သိရအောင်၊ ပိုကောင်းတာတွေ လုပ်လာနိုင်အောင် အရှိအတိုင်း ထောက်ပြတာတွေ လိုအပ်ပါတယ်။
မာရှယ် ဖရန်စစ္စကို လိုဆာဒါ (Marcial Francisco Losada) ဆိုတဲ့ စိတ်ပညာရှင်ကတော့ အကောင်းနဲ့ အဆိုး မျှတစေမယ့် နည်းတစ်ခုကို တွေ့ရှိခဲ့ပါတယ်။ သူ့ နည်းကတော့ ချီးကျူးစကား (၃) ခွန်း ပြောပြီးတိုင်း အပြစ်တင်ထောက်ပြတဲ့ စကားတစ်ခွန်း ပြောဖို့ပါ။ စိတ်ပညာလေ့လာဆန်းစစ်ချက်တွေအရတော့ ဒီနည်းဟာ တကယ်အလုပ်ဖြစ်ပါသတဲ့။ လူ့စိတ်ဆိုတာက ကိုယ့်အပေါ် ကောင်းတာနဲ့ မကောင်းတာမှာ မကောင်းတာကို ပို စွဲထင် မှတ်မိနေတာမို့ အပြစ်တင်ရှုတ်ချစကားထက် ချီးမွမ်းထောပနာစကားတွေကို အနည်းဆုံး (၃) ဆ ပိုပြောဖို့ လိုတာပါ။
ဒါပေမဲ့ အရေးကြီးတာ နောက်တစ်ခုက ရိုးသားဖို့ပါပဲ။ အပြစ်မရှိ အပြစ်ရှာ ငြူစူနေတာမျိုးမဖြစ်သင့်သလို အရမ်းကာရော မြှောက်ပင့်ချီးကျုးတာမျိုးကလည်း သဘာဝမကျပါဘူး။ လက်တွေ့ဘဝထဲက တခြားသူတွေရဲ့ စိတ်ကောင်းစေတနာကောင်းတွေကို မြင်တတ် ၊ လက်တွေ့ကျကျ အသိအမှတ်ပြုတတ်တဲ့ “ချစ်သော မျက်စိ” ရှိမှသာ ကိုယ့်ကိုလည်း တပါးသူများက ပြန်လည်ချစ်ခင်တန်ဖိုးထားလာမှာ ဖြစ်ပါတယ်။
Ref: Bright Side; “How to Criticize Your Partner without Damaging the Relationship”
ရဟတ်ယာဉ်ပေါ်က မြင်ရတဲ့ နယူးယော့ခ်မြို့မြင်ကွင်းကို အော်တစ်ဇင်ရှိသူ အနုပညာရှင် ရေးဆွဲထားတဲ့ ပန်းချီကား
ရဟတ်ယာဉ်စီးပြီး နယူးယော့ခ်မြို့ပေါ်ကနေ မိနစ် ၂၀ ကြာ ဖြတ်သန်းပြီးနောက် သူ့မှတ်ဉာဏ်ထဲ စွဲထင်နေတဲ့ မြင်ကွင်းကို ဗြိတိန်ဗိသုကာပညာရှင် စတီဖင်ဝှစ်ရှိုင်းယားက ရေးဆွဲထားတာပါ။ မှတ်ဉာဏ်ကောင်းလွန်းတဲ့ စတီဖင်ဝှစ်ရှိုင်းယားဟာ ငယ်စဉ်ကတည်းက အော်တစ်ဇင်အခြေအနေ ရှိသူပါ။
ကာရေဘီယံမျိုးနွယ်ဖွား မိဘနှစ်ပါးကနေ လန်ဒန်မြို့မှာ မွေးဖွားခဲ့တာဖြစ်ပြီး ငယ်စဉ်ကတည်းက စကားမပြောတတ်ပါဘူး။ ၃ နှစ်သားအရွယ်မှာ အော်တစ်ဇင်အခြေအနေ ဖြစ်နေတာ သိလိုက်ရပြီး အဲဒီနှစ်မှာပဲ ဆိုင်ကယ်တိုက်လို့ သူ့အဖေ ဆုံးပါးသွားခဲ့ပါတယ်။ ၅ နှစ်သားအရွယ်မှာ သူ့ကို ကျောင်းပို့တော့ ပုံဆွဲဝါသနာပါမှန်း သတိထားမိခဲ့ပြီး တိရစ္ဆာန်ပုံ၊ ကားပုံတွေကို စွဲစွဲမြဲမြဲ ရေးဆွဲလေ့ရှိပါတယ်။
သူဟာ မြို့ပြမြင်ကွင်းပုံတွေကို အသေးစိတ် ရေးဆွဲနိုင်စွမ်းရှိပြီး ၂၀၀၅ ခုနှစ်မှာ ဂျပန်နိုင်ငံ တိုကျိုမြို့ပေါ် ရဟတ်ယာဉ်စီးသွားရင်း အပေါ်စီးက မြင်ရတဲ့မြင်ကွင်းပုံကို ၇ ရက်အတွင်း ရေးဆွဲခဲ့ပါတယ်။ ၃၂.၈ ပေ အရှည်ရှိတဲ့ ကန်းဗတ်စပေါ်မှာ ရေးဆွဲခဲ့တာပါ။ အဲဒီနောက် ရောမ၊ ဟောင်ကောင်၊ ဖရန့်ဖတ်၊ မက်ဒရစ်၊ ဒူဘိုင်း၊ ဂျေရုစလမ်၊ လန်ဒန်မြို့ မြင်ကွင်းပုံတွေကိုလည်း ကြီးမားတဲ့ကန်းဗတ်စတွေပေါ်မှာ ရေးဆွဲခဲ့ပြန်ပါတယ်။
သူ့လက်ရာတွေက ကမ္ဘာတစ်ဝန်းမှာ ကျော်ကြားပြီး ၂၀၀၆ ခုနှစ်မှာ ဗြိတိန်တော်ဝင်မိသားစုက ပေးအပ်တဲ့ MBE ဘွဲ့ ရရှိခဲ့ပါတယ်။
ရဟတ်ယာဉ်ပေါ်က မြင်ရတဲ့ နယူးယော့ခ်မြို့မြင်ကွင်းကို အော်တစ်ဇင်ရှိသူ အနုပညာရှင် ရေးဆွဲထားတဲ့ ပန်းချီကား
ရဟတ်ယာဉ်စီးပြီး နယူးယော့ခ်မြို့ပေါ်ကနေ မိနစ် ၂၀ ကြာ ဖြတ်သန်းပြီးနောက် သူ့မှတ်ဉာဏ်ထဲ စွဲထင်နေတဲ့ မြင်ကွင်းကို ဗြိတိန်ဗိသုကာပညာရှင် စတီဖင်ဝှစ်ရှိုင်းယားက ရေးဆွဲထားတာပါ။ မှတ်ဉာဏ်ကောင်းလွန်းတဲ့ စတီဖင်ဝှစ်ရှိုင်းယားဟာ ငယ်စဉ်ကတည်းက အော်တစ်ဇင်အခြေအနေ ရှိသူပါ။
ကာရေဘီယံမျိုးနွယ်ဖွား မိဘနှစ်ပါးကနေ လန်ဒန်မြို့မှာ မွေးဖွားခဲ့တာဖြစ်ပြီး ငယ်စဉ်ကတည်းက စကားမပြောတတ်ပါဘူး။ ၃ နှစ်သားအရွယ်မှာ အော်တစ်ဇင်အခြေအနေ ဖြစ်နေတာ သိလိုက်ရပြီး အဲဒီနှစ်မှာပဲ ဆိုင်ကယ်တိုက်လို့ သူ့အဖေ ဆုံးပါးသွားခဲ့ပါတယ်။ ၅ နှစ်သားအရွယ်မှာ သူ့ကို ကျောင်းပို့တော့ ပုံဆွဲဝါသနာပါမှန်း သတိထားမိခဲ့ပြီး တိရစ္ဆာန်ပုံ၊ ကားပုံတွေကို စွဲစွဲမြဲမြဲ ရေးဆွဲလေ့ရှိပါတယ်။
သူဟာ မြို့ပြမြင်ကွင်းပုံတွေကို အသေးစိတ် ရေးဆွဲနိုင်စွမ်းရှိပြီး ၂၀၀၅ ခုနှစ်မှာ ဂျပန်နိုင်ငံ တိုကျိုမြို့ပေါ် ရဟတ်ယာဉ်စီးသွားရင်း အပေါ်စီးက မြင်ရတဲ့မြင်ကွင်းပုံကို ၇ ရက်အတွင်း ရေးဆွဲခဲ့ပါတယ်။ ၃၂.၈ ပေ အရှည်ရှိတဲ့ ကန်းဗတ်စပေါ်မှာ ရေးဆွဲခဲ့တာပါ။ အဲဒီနောက် ရောမ၊ ဟောင်ကောင်၊ ဖရန့်ဖတ်၊ မက်ဒရစ်၊ ဒူဘိုင်း၊ ဂျေရုစလမ်၊ လန်ဒန်မြို့ မြင်ကွင်းပုံတွေကိုလည်း ကြီးမားတဲ့ကန်းဗတ်စတွေပေါ်မှာ ရေးဆွဲခဲ့ပြန်ပါတယ်။
သူ့လက်ရာတွေက ကမ္ဘာတစ်ဝန်းမှာ ကျော်ကြားပြီး ၂၀၀၆ ခုနှစ်မှာ ဗြိတိန်တော်ဝင်မိသားစုက ပေးအပ်တဲ့ MBE ဘွဲ့ ရရှိခဲ့ပါတယ်။
ရဟတ်ယာဉ်ပေါ်က မြင်ရတဲ့ နယူးယော့ခ်မြို့မြင်ကွင်းကို အော်တစ်ဇင်ရှိသူ အနုပညာရှင် ရေးဆွဲထားတဲ့ ပန်းချီကား
ရဟတ်ယာဉ်စီးပြီး နယူးယော့ခ်မြို့ပေါ်ကနေ မိနစ် ၂၀ ကြာ ဖြတ်သန်းပြီးနောက် သူ့မှတ်ဉာဏ်ထဲ စွဲထင်နေတဲ့ မြင်ကွင်းကို ဗြိတိန်ဗိသုကာပညာရှင် စတီဖင်ဝှစ်ရှိုင်းယားက ရေးဆွဲထားတာပါ။ မှတ်ဉာဏ်ကောင်းလွန်းတဲ့ စတီဖင်ဝှစ်ရှိုင်းယားဟာ ငယ်စဉ်ကတည်းက အော်တစ်ဇင်အခြေအနေ ရှိသူပါ။
ကာရေဘီယံမျိုးနွယ်ဖွား မိဘနှစ်ပါးကနေ လန်ဒန်မြို့မှာ မွေးဖွားခဲ့တာဖြစ်ပြီး ငယ်စဉ်ကတည်းက စကားမပြောတတ်ပါဘူး။ ၃ နှစ်သားအရွယ်မှာ အော်တစ်ဇင်အခြေအနေ ဖြစ်နေတာ သိလိုက်ရပြီး အဲဒီနှစ်မှာပဲ ဆိုင်ကယ်တိုက်လို့ သူ့အဖေ ဆုံးပါးသွားခဲ့ပါတယ်။ ၅ နှစ်သားအရွယ်မှာ သူ့ကို ကျောင်းပို့တော့ ပုံဆွဲဝါသနာပါမှန်း သတိထားမိခဲ့ပြီး တိရစ္ဆာန်ပုံ၊ ကားပုံတွေကို စွဲစွဲမြဲမြဲ ရေးဆွဲလေ့ရှိပါတယ်။
သူဟာ မြို့ပြမြင်ကွင်းပုံတွေကို အသေးစိတ် ရေးဆွဲနိုင်စွမ်းရှိပြီး ၂၀၀၅ ခုနှစ်မှာ ဂျပန်နိုင်ငံ တိုကျိုမြို့ပေါ် ရဟတ်ယာဉ်စီးသွားရင်း အပေါ်စီးက မြင်ရတဲ့မြင်ကွင်းပုံကို ၇ ရက်အတွင်း ရေးဆွဲခဲ့ပါတယ်။ ၃၂.၈ ပေ အရှည်ရှိတဲ့ ကန်းဗတ်စပေါ်မှာ ရေးဆွဲခဲ့တာပါ။ အဲဒီနောက် ရောမ၊ ဟောင်ကောင်၊ ဖရန့်ဖတ်၊ မက်ဒရစ်၊ ဒူဘိုင်း၊ ဂျေရုစလမ်၊ လန်ဒန်မြို့ မြင်ကွင်းပုံတွေကိုလည်း ကြီးမားတဲ့ကန်းဗတ်စတွေပေါ်မှာ ရေးဆွဲခဲ့ပြန်ပါတယ်။
သူ့လက်ရာတွေက ကမ္ဘာတစ်ဝန်းမှာ ကျော်ကြားပြီး ၂၀၀၆ ခုနှစ်မှာ ဗြိတိန်တော်ဝင်မိသားစုက ပေးအပ်တဲ့ MBE ဘွဲ့ ရရှိခဲ့ပါတယ်။