Tattoo ideas

Tattoo ideas

Tattoo ideas

Tattoo ideas

Tattoo ideas

“ မွေးနေ့မတိုင်ခင် တစ်ပတ်အလိုမှာ မွေးနေ့အကြိုလေး လုပ်သွားတာပါ။ တစ်ရက်နှစ်ရက်အတွင်း မောင်ခေါ်ရာ လိုက်ရမှာဆိုတော့လေ။ အပြီးတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ မြန်မာနိုင်ငံကတော့ လာဖြစ်နေဦးမှာပါ "
..... လို့ပြောပြလာတဲ့ သရုပ်ဆောင် ခရစ္စတီးနား နှင့် မင်္ဂလာဦးအလှူနဲ့မွေးနေ့အလှူ

ထိုင်း၊ မွန်နှင့် လာအိုလူမျိုးတို့၏ ဝါလကင်းလွတ် ဗုဒ္ဓပူ​ဇော်ပွဲ
သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့မတိုင်မီတစ်ရက်(အဖိတ်နေ့)၊ ဗုဒ္ဓဘာသာဝါဆိုလပြီးဆုံးခြင်းကို အမှတ်အသားပြုသည့်နေ့တွင်၊ ဆမွတ်ပရာကန်(Samut Prakan) ခရိုင် ဘန်ဖလီ(Bang Phli) ဒိစတြိတ်ရှိ တူးမြောင်းများသည် ရောင်စုံပန်းများ၊ တေးဂီတသံများနှင့် ကြာပန်းတို့၏ သင်းပျံ့သောရနံ့တို့ဖြင့် သက်ဝင်လှုပ်ရှားလာကြ‌တော့မည်ဖြစ်သည်။
ဘန်ဖလီ ကြာပန်းပူဇော်ပွဲ သို့မဟုတ် ရပ်ဘူအာ(Rab Bua) သည် ပန်းပူဇော်ခြင်းသက်သက်မျှသာမဟုတ်မူပဲ၊ ဒေသခံလူ့အဖွဲ့အစည်း၏ ဘာသာပေါင်းစုံ ယဉ်ကျေးမှုအရင်းအမြစ်များကို ပြောပြနေသည့် ရာစုနှစ်များစွာ သက်တမ်းရင့်နေသော ဓလေ့ထုံးစံတစ်ခုဖြစ်သည်။
ကြာပန်းဆက်ကပ်အလှူပွဲတော်မှာ ဒေသခံများနဲ့ ဘုရားဖူးများက ဗုဒ္ဓရုပ်ပွားတော်ကို တင်ဆောင်လာသည့် လှေပေါ်သို့ ကြာပန်းများ ပစ်ပေါက်လှူဒါန်းပြီး ဆုတောင်းတွေ ပြည့်ဝလိမ့်မယ်လို့ ယုံကြည်ကြသည်။ ပွဲတော်တွင် လှေပြိုင်ပွဲများ၊ ရေပေါ်ဆွမ်းလောင်းပွဲများ နဲ့ စည်ကားတဲ့ ဈေးဆိုင်တန်းတများလည်း ပါဝင်သည်။​ဖော်​တော်ဦး ဘုရား ဒေသစာရီ ကြွသလိုမျိုးနဲ့ ဆင်ဆင်​ပေါ့။
ယခုလက်ရှိ မြင်တွေ့ရသော စက်မှုဇုန်များနှင့် ဂိုဒေါင်များထက် ပိုမိုလှပဆွဲဆောင်မှုရှိခဲ့သည့် ယခင်က ဘန်ဖလီ၏ အချိန်များတွင် ထိုင်း၊ မွန်နှင့် လာအိုလူမျိုးများသည် ရေလမ်းကြောင်းများကို အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းအတွက် အသုံးပြုခဲ့ကြပြီး ကာလကြာရှည်စွာတည်တံ့သည့် ဓလေ့တစ်ခုကို ဖန်တီးခဲ့ကြသည်။
လွန်ခဲ့သောနှစ်များစွာက ဘန်ဖလီသည် လယ်ယာစိုက်ပျိုးရေးရာတွင် ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်ခဲ့ကြသော အဆိုပါလူမျိုးစုသုံးစု၏ နေထိုင်ရာဖြစ်သည်။ သူတို့သည် တူးမြောင်းများတစ်လျှောက် အခြေချနေထိုင်ခဲ့ကြသည်။ လာအိုလူမျိုးများသည် ခလွန်ဆလတ် (Khlong Salud) တွင်လည်း‌ကောင်း၊ ထိုင်းလူမျိုးများသည် ခလွန်ချွက်လပ်ခေါဝ်(Khlong Chuat Lak Khao) တွင်လည်း‌ကောင်း၊ မွန်လူမျိုးများသည် ခလွန်လတ်ခရာဘန်(Khlong Lat Krabang) တွင်လည်း‌ကောင်း နေထိုင်ခဲ့ကြသော်လည်း သူတို့အချင်းချင်း ဆက်ဆံဆက်သွယ်မှုများသည် ယင်းဘုံဓလေ့များနှင့်အတူပင် ဆက်လက်တည်တံ့ခဲ့သည်။
ရွှေ‌ဝါရောင်ထပ်တစ်ရာပန်းများ၊ ငှက်ပျောဖက်များနှင့် ရောင်စုံအလံများဖြင့် အလှဆင်ထားသော လှေသည် တူးမြောင်းတစ်လျှောက် ဖြည်းညှင်းစွာ ရွေ့လျားသွားသည်။ လှေဖြတ်သွားချိန်တွင် လက်အုပ်များချီ၍ ဆုတောင်းကြပြီး ၎င်းတို့၏ကြာပန်းများကို လေထဲသို့လွှင့်တင် ပစ်ပေါက်ကြသည်။ သန့်ရှင်းစင်ကြယ်ခြင်းနှင့် ဘာသာတရားကိုင်းရှိုင်းခြင်းကို ကိုယ်စားပြုသည့် ကြာပန်းများသည် ပန်းမိုးရွာနေသကဲ့သို့ လေထဲတွင် ပျံဝဲကာ မြင့်မြတ်သော ရုပ်ပွားတော်တစ်ဆူဆီသို့ ဦးခိုက်ပူ​ဇော်နေကြသည်။
ပွဲတော်၏ အလှဆုံး မြင်ကွင်းများကို ကြည့်ရှုလိုပါက နေမထွက်မီ ဆမ်ရွန်းတူးမြောင်း(Samrong Canal) တစ်လျှောက်ကြ‌ည့်နိုင်သည်။
အဆိုပါပွဲတော်သည် ဘာသာရေးသက်သက်မဟုတ်ဘဲ လူ့အဖွဲ့အစည်း၊ ယဉ်ကျေးမှုနှင့် ပျော်ရွှင်မှုတို့ကိုလည်း ဂုဏ်ပြုသောပွဲတော်ဖြစ်သည်။
မွန်လူမျိုးများသည် ငှက်များနှင့် ကြွက်များကြောင့် ဆန်စပါးအထွက်နှုန်း မကောင်းသောအခါ ၎င်းတို့၏ မူလအခြေချရာ ပတ်လတ်(Pak Lat) (ယခု ဖရာပရာဒဲန် Phra Pradaeng) သို့ ပြန်လည်ပြောင်းရွှေ့ခဲ့ကြသည်။
ထိုသို့ မပြောင်းရွှေ့ကြမီ သူတို့သည် ဒေသတွင်းရေကန်များမှ ကြာပန်းများကို စုဆောင်းကာ လွမ်ဖိုတို ကျောင်းတိုက်(Wat Luang Pho To) တွင် သိမ်းဆည်းထားရန် ထိုင်းလူမျိုးများကို အပ်နှံခဲ့ပြီး နောက်နှစ်တွင် မြင့်မြတ်သောကြာပန်းများအတွက် ပြန်လာကြမည်ဟု ကတိပြုခဲ့ကြသည်။
ထိုင်းနိုင်ငံ၏ ယဉ်ကျေးမှုအမွေအနှစ်များကို ထိန်းသိမ်းမြှင့်တင်သည့် လစ်ခ်-ပရာပိုင် ဝီရီယာဖန်ဖောင်ဒေးရှင်း(Lek-Prapai Viriyaphan Foundation)၏ အဆိုအရ ထိုအချိန်က မွန်လူမျိုးများသည် မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းများ၊ မိသားစုများနှင့်အတူ စုဝေးကြပြီး တေးဂီတနှင့် ပန်းကုံးများဖြင့် အလှဆင်ထားသော လှေများဖြင့်ချောင်ဖယားမြစ် ကမ်းနားမှ တစ်ဆင့် ဘန်ဖလီသို့ သွားကြသည်။
ယခု‌အခါတွင် ပွဲတော်ကို လသွားပြက္ခဒိန်၏ ၁၁လပိုင်း ၁၄ ရက်မြောက်နေ့တိုင်း ဆက်လက်ကျင်းပနေဆဲဖြစ်ပြီး ယခုနှစ်တွင် အောက်တိုဘာ ၆ ရက်နေ့မှာ ဘန်ဖလီ ကြာပန်းပူဇော်ပွဲနေ့ဖြစ်လေသည်။မြန်မာများက သီတင်းကျွတ်ပွဲ​တော်အဖြစ်ဆင်နွဲကြမည်ဖြစ်သည်။
ကြာပန်းဆက်ကပ်ပွဲကို စက်တင်ဘာလ ၃၀ ရက်နေ့ကနေ အောက်တိုဘာလ ၈ ရက်နေ့အထိ ၉ရက်ကျင်းပ​လေ့ရှိသည်။ယခုနှစ် အချိန်ဇယားက​တော့ ​အောက်တိုဘာ ၄ ရက်မှ ၈ ရက်အထိ ထွက်ထားပြီဖြစ်သည်။

ထိုင်း၊ မွန်နှင့် လာအိုလူမျိုးတို့၏ ဝါလကင်းလွတ် ဗုဒ္ဓပူ​ဇော်ပွဲ
သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့မတိုင်မီတစ်ရက်(အဖိတ်နေ့)၊ ဗုဒ္ဓဘာသာဝါဆိုလပြီးဆုံးခြင်းကို အမှတ်အသားပြုသည့်နေ့တွင်၊ ဆမွတ်ပရာကန်(Samut Prakan) ခရိုင် ဘန်ဖလီ(Bang Phli) ဒိစတြိတ်ရှိ တူးမြောင်းများသည် ရောင်စုံပန်းများ၊ တေးဂီတသံများနှင့် ကြာပန်းတို့၏ သင်းပျံ့သောရနံ့တို့ဖြင့် သက်ဝင်လှုပ်ရှားလာကြ‌တော့မည်ဖြစ်သည်။
ဘန်ဖလီ ကြာပန်းပူဇော်ပွဲ သို့မဟုတ် ရပ်ဘူအာ(Rab Bua) သည် ပန်းပူဇော်ခြင်းသက်သက်မျှသာမဟုတ်မူပဲ၊ ဒေသခံလူ့အဖွဲ့အစည်း၏ ဘာသာပေါင်းစုံ ယဉ်ကျေးမှုအရင်းအမြစ်များကို ပြောပြနေသည့် ရာစုနှစ်များစွာ သက်တမ်းရင့်နေသော ဓလေ့ထုံးစံတစ်ခုဖြစ်သည်။
ကြာပန်းဆက်ကပ်အလှူပွဲတော်မှာ ဒေသခံများနဲ့ ဘုရားဖူးများက ဗုဒ္ဓရုပ်ပွားတော်ကို တင်ဆောင်လာသည့် လှေပေါ်သို့ ကြာပန်းများ ပစ်ပေါက်လှူဒါန်းပြီး ဆုတောင်းတွေ ပြည့်ဝလိမ့်မယ်လို့ ယုံကြည်ကြသည်။ ပွဲတော်တွင် လှေပြိုင်ပွဲများ၊ ရေပေါ်ဆွမ်းလောင်းပွဲများ နဲ့ စည်ကားတဲ့ ဈေးဆိုင်တန်းတများလည်း ပါဝင်သည်။​ဖော်​တော်ဦး ဘုရား ဒေသစာရီ ကြွသလိုမျိုးနဲ့ ဆင်ဆင်​ပေါ့။
ယခုလက်ရှိ မြင်တွေ့ရသော စက်မှုဇုန်များနှင့် ဂိုဒေါင်များထက် ပိုမိုလှပဆွဲဆောင်မှုရှိခဲ့သည့် ယခင်က ဘန်ဖလီ၏ အချိန်များတွင် ထိုင်း၊ မွန်နှင့် လာအိုလူမျိုးများသည် ရေလမ်းကြောင်းများကို အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းအတွက် အသုံးပြုခဲ့ကြပြီး ကာလကြာရှည်စွာတည်တံ့သည့် ဓလေ့တစ်ခုကို ဖန်တီးခဲ့ကြသည်။
လွန်ခဲ့သောနှစ်များစွာက ဘန်ဖလီသည် လယ်ယာစိုက်ပျိုးရေးရာတွင် ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်ခဲ့ကြသော အဆိုပါလူမျိုးစုသုံးစု၏ နေထိုင်ရာဖြစ်သည်။ သူတို့သည် တူးမြောင်းများတစ်လျှောက် အခြေချနေထိုင်ခဲ့ကြသည်။ လာအိုလူမျိုးများသည် ခလွန်ဆလတ် (Khlong Salud) တွင်လည်း‌ကောင်း၊ ထိုင်းလူမျိုးများသည် ခလွန်ချွက်လပ်ခေါဝ်(Khlong Chuat Lak Khao) တွင်လည်း‌ကောင်း၊ မွန်လူမျိုးများသည် ခလွန်လတ်ခရာဘန်(Khlong Lat Krabang) တွင်လည်း‌ကောင်း နေထိုင်ခဲ့ကြသော်လည်း သူတို့အချင်းချင်း ဆက်ဆံဆက်သွယ်မှုများသည် ယင်းဘုံဓလေ့များနှင့်အတူပင် ဆက်လက်တည်တံ့ခဲ့သည်။
ရွှေ‌ဝါရောင်ထပ်တစ်ရာပန်းများ၊ ငှက်ပျောဖက်များနှင့် ရောင်စုံအလံများဖြင့် အလှဆင်ထားသော လှေသည် တူးမြောင်းတစ်လျှောက် ဖြည်းညှင်းစွာ ရွေ့လျားသွားသည်။ လှေဖြတ်သွားချိန်တွင် လက်အုပ်များချီ၍ ဆုတောင်းကြပြီး ၎င်းတို့၏ကြာပန်းများကို လေထဲသို့လွှင့်တင် ပစ်ပေါက်ကြသည်။ သန့်ရှင်းစင်ကြယ်ခြင်းနှင့် ဘာသာတရားကိုင်းရှိုင်းခြင်းကို ကိုယ်စားပြုသည့် ကြာပန်းများသည် ပန်းမိုးရွာနေသကဲ့သို့ လေထဲတွင် ပျံဝဲကာ မြင့်မြတ်သော ရုပ်ပွားတော်တစ်ဆူဆီသို့ ဦးခိုက်ပူ​ဇော်နေကြသည်။
ပွဲတော်၏ အလှဆုံး မြင်ကွင်းများကို ကြည့်ရှုလိုပါက နေမထွက်မီ ဆမ်ရွန်းတူးမြောင်း(Samrong Canal) တစ်လျှောက်ကြ‌ည့်နိုင်သည်။
အဆိုပါပွဲတော်သည် ဘာသာရေးသက်သက်မဟုတ်ဘဲ လူ့အဖွဲ့အစည်း၊ ယဉ်ကျေးမှုနှင့် ပျော်ရွှင်မှုတို့ကိုလည်း ဂုဏ်ပြုသောပွဲတော်ဖြစ်သည်။
မွန်လူမျိုးများသည် ငှက်များနှင့် ကြွက်များကြောင့် ဆန်စပါးအထွက်နှုန်း မကောင်းသောအခါ ၎င်းတို့၏ မူလအခြေချရာ ပတ်လတ်(Pak Lat) (ယခု ဖရာပရာဒဲန် Phra Pradaeng) သို့ ပြန်လည်ပြောင်းရွှေ့ခဲ့ကြသည်။
ထိုသို့ မပြောင်းရွှေ့ကြမီ သူတို့သည် ဒေသတွင်းရေကန်များမှ ကြာပန်းများကို စုဆောင်းကာ လွမ်ဖိုတို ကျောင်းတိုက်(Wat Luang Pho To) တွင် သိမ်းဆည်းထားရန် ထိုင်းလူမျိုးများကို အပ်နှံခဲ့ပြီး နောက်နှစ်တွင် မြင့်မြတ်သောကြာပန်းများအတွက် ပြန်လာကြမည်ဟု ကတိပြုခဲ့ကြသည်။
ထိုင်းနိုင်ငံ၏ ယဉ်ကျေးမှုအမွေအနှစ်များကို ထိန်းသိမ်းမြှင့်တင်သည့် လစ်ခ်-ပရာပိုင် ဝီရီယာဖန်ဖောင်ဒေးရှင်း(Lek-Prapai Viriyaphan Foundation)၏ အဆိုအရ ထိုအချိန်က မွန်လူမျိုးများသည် မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းများ၊ မိသားစုများနှင့်အတူ စုဝေးကြပြီး တေးဂီတနှင့် ပန်းကုံးများဖြင့် အလှဆင်ထားသော လှေများဖြင့်ချောင်ဖယားမြစ် ကမ်းနားမှ တစ်ဆင့် ဘန်ဖလီသို့ သွားကြသည်။
ယခု‌အခါတွင် ပွဲတော်ကို လသွားပြက္ခဒိန်၏ ၁၁လပိုင်း ၁၄ ရက်မြောက်နေ့တိုင်း ဆက်လက်ကျင်းပနေဆဲဖြစ်ပြီး ယခုနှစ်တွင် အောက်တိုဘာ ၆ ရက်နေ့မှာ ဘန်ဖလီ ကြာပန်းပူဇော်ပွဲနေ့ဖြစ်လေသည်။မြန်မာများက သီတင်းကျွတ်ပွဲ​တော်အဖြစ်ဆင်နွဲကြမည်ဖြစ်သည်။
ကြာပန်းဆက်ကပ်ပွဲကို စက်တင်ဘာလ ၃၀ ရက်နေ့ကနေ အောက်တိုဘာလ ၈ ရက်နေ့အထိ ၉ရက်ကျင်းပ​လေ့ရှိသည်။ယခုနှစ် အချိန်ဇယားက​တော့ ​အောက်တိုဘာ ၄ ရက်မှ ၈ ရက်အထိ ထွက်ထားပြီဖြစ်သည်။

ထိုင်း၊ မွန်နှင့် လာအိုလူမျိုးတို့၏ ဝါလကင်းလွတ် ဗုဒ္ဓပူ​ဇော်ပွဲ
သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့မတိုင်မီတစ်ရက်(အဖိတ်နေ့)၊ ဗုဒ္ဓဘာသာဝါဆိုလပြီးဆုံးခြင်းကို အမှတ်အသားပြုသည့်နေ့တွင်၊ ဆမွတ်ပရာကန်(Samut Prakan) ခရိုင် ဘန်ဖလီ(Bang Phli) ဒိစတြိတ်ရှိ တူးမြောင်းများသည် ရောင်စုံပန်းများ၊ တေးဂီတသံများနှင့် ကြာပန်းတို့၏ သင်းပျံ့သောရနံ့တို့ဖြင့် သက်ဝင်လှုပ်ရှားလာကြ‌တော့မည်ဖြစ်သည်။
ဘန်ဖလီ ကြာပန်းပူဇော်ပွဲ သို့မဟုတ် ရပ်ဘူအာ(Rab Bua) သည် ပန်းပူဇော်ခြင်းသက်သက်မျှသာမဟုတ်မူပဲ၊ ဒေသခံလူ့အဖွဲ့အစည်း၏ ဘာသာပေါင်းစုံ ယဉ်ကျေးမှုအရင်းအမြစ်များကို ပြောပြနေသည့် ရာစုနှစ်များစွာ သက်တမ်းရင့်နေသော ဓလေ့ထုံးစံတစ်ခုဖြစ်သည်။
ကြာပန်းဆက်ကပ်အလှူပွဲတော်မှာ ဒေသခံများနဲ့ ဘုရားဖူးများက ဗုဒ္ဓရုပ်ပွားတော်ကို တင်ဆောင်လာသည့် လှေပေါ်သို့ ကြာပန်းများ ပစ်ပေါက်လှူဒါန်းပြီး ဆုတောင်းတွေ ပြည့်ဝလိမ့်မယ်လို့ ယုံကြည်ကြသည်။ ပွဲတော်တွင် လှေပြိုင်ပွဲများ၊ ရေပေါ်ဆွမ်းလောင်းပွဲများ နဲ့ စည်ကားတဲ့ ဈေးဆိုင်တန်းတများလည်း ပါဝင်သည်။​ဖော်​တော်ဦး ဘုရား ဒေသစာရီ ကြွသလိုမျိုးနဲ့ ဆင်ဆင်​ပေါ့။
ယခုလက်ရှိ မြင်တွေ့ရသော စက်မှုဇုန်များနှင့် ဂိုဒေါင်များထက် ပိုမိုလှပဆွဲဆောင်မှုရှိခဲ့သည့် ယခင်က ဘန်ဖလီ၏ အချိန်များတွင် ထိုင်း၊ မွန်နှင့် လာအိုလူမျိုးများသည် ရေလမ်းကြောင်းများကို အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းအတွက် အသုံးပြုခဲ့ကြပြီး ကာလကြာရှည်စွာတည်တံ့သည့် ဓလေ့တစ်ခုကို ဖန်တီးခဲ့ကြသည်။
လွန်ခဲ့သောနှစ်များစွာက ဘန်ဖလီသည် လယ်ယာစိုက်ပျိုးရေးရာတွင် ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်ခဲ့ကြသော အဆိုပါလူမျိုးစုသုံးစု၏ နေထိုင်ရာဖြစ်သည်။ သူတို့သည် တူးမြောင်းများတစ်လျှောက် အခြေချနေထိုင်ခဲ့ကြသည်။ လာအိုလူမျိုးများသည် ခလွန်ဆလတ် (Khlong Salud) တွင်လည်း‌ကောင်း၊ ထိုင်းလူမျိုးများသည် ခလွန်ချွက်လပ်ခေါဝ်(Khlong Chuat Lak Khao) တွင်လည်း‌ကောင်း၊ မွန်လူမျိုးများသည် ခလွန်လတ်ခရာဘန်(Khlong Lat Krabang) တွင်လည်း‌ကောင်း နေထိုင်ခဲ့ကြသော်လည်း သူတို့အချင်းချင်း ဆက်ဆံဆက်သွယ်မှုများသည် ယင်းဘုံဓလေ့များနှင့်အတူပင် ဆက်လက်တည်တံ့ခဲ့သည်။
ရွှေ‌ဝါရောင်ထပ်တစ်ရာပန်းများ၊ ငှက်ပျောဖက်များနှင့် ရောင်စုံအလံများဖြင့် အလှဆင်ထားသော လှေသည် တူးမြောင်းတစ်လျှောက် ဖြည်းညှင်းစွာ ရွေ့လျားသွားသည်။ လှေဖြတ်သွားချိန်တွင် လက်အုပ်များချီ၍ ဆုတောင်းကြပြီး ၎င်းတို့၏ကြာပန်းများကို လေထဲသို့လွှင့်တင် ပစ်ပေါက်ကြသည်။ သန့်ရှင်းစင်ကြယ်ခြင်းနှင့် ဘာသာတရားကိုင်းရှိုင်းခြင်းကို ကိုယ်စားပြုသည့် ကြာပန်းများသည် ပန်းမိုးရွာနေသကဲ့သို့ လေထဲတွင် ပျံဝဲကာ မြင့်မြတ်သော ရုပ်ပွားတော်တစ်ဆူဆီသို့ ဦးခိုက်ပူ​ဇော်နေကြသည်။
ပွဲတော်၏ အလှဆုံး မြင်ကွင်းများကို ကြည့်ရှုလိုပါက နေမထွက်မီ ဆမ်ရွန်းတူးမြောင်း(Samrong Canal) တစ်လျှောက်ကြ‌ည့်နိုင်သည်။
အဆိုပါပွဲတော်သည် ဘာသာရေးသက်သက်မဟုတ်ဘဲ လူ့အဖွဲ့အစည်း၊ ယဉ်ကျေးမှုနှင့် ပျော်ရွှင်မှုတို့ကိုလည်း ဂုဏ်ပြုသောပွဲတော်ဖြစ်သည်။
မွန်လူမျိုးများသည် ငှက်များနှင့် ကြွက်များကြောင့် ဆန်စပါးအထွက်နှုန်း မကောင်းသောအခါ ၎င်းတို့၏ မူလအခြေချရာ ပတ်လတ်(Pak Lat) (ယခု ဖရာပရာဒဲန် Phra Pradaeng) သို့ ပြန်လည်ပြောင်းရွှေ့ခဲ့ကြသည်။
ထိုသို့ မပြောင်းရွှေ့ကြမီ သူတို့သည် ဒေသတွင်းရေကန်များမှ ကြာပန်းများကို စုဆောင်းကာ လွမ်ဖိုတို ကျောင်းတိုက်(Wat Luang Pho To) တွင် သိမ်းဆည်းထားရန် ထိုင်းလူမျိုးများကို အပ်နှံခဲ့ပြီး နောက်နှစ်တွင် မြင့်မြတ်သောကြာပန်းများအတွက် ပြန်လာကြမည်ဟု ကတိပြုခဲ့ကြသည်။
ထိုင်းနိုင်ငံ၏ ယဉ်ကျေးမှုအမွေအနှစ်များကို ထိန်းသိမ်းမြှင့်တင်သည့် လစ်ခ်-ပရာပိုင် ဝီရီယာဖန်ဖောင်ဒေးရှင်း(Lek-Prapai Viriyaphan Foundation)၏ အဆိုအရ ထိုအချိန်က မွန်လူမျိုးများသည် မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းများ၊ မိသားစုများနှင့်အတူ စုဝေးကြပြီး တေးဂီတနှင့် ပန်းကုံးများဖြင့် အလှဆင်ထားသော လှေများဖြင့်ချောင်ဖယားမြစ် ကမ်းနားမှ တစ်ဆင့် ဘန်ဖလီသို့ သွားကြသည်။
ယခု‌အခါတွင် ပွဲတော်ကို လသွားပြက္ခဒိန်၏ ၁၁လပိုင်း ၁၄ ရက်မြောက်နေ့တိုင်း ဆက်လက်ကျင်းပနေဆဲဖြစ်ပြီး ယခုနှစ်တွင် အောက်တိုဘာ ၆ ရက်နေ့မှာ ဘန်ဖလီ ကြာပန်းပူဇော်ပွဲနေ့ဖြစ်လေသည်။မြန်မာများက သီတင်းကျွတ်ပွဲ​တော်အဖြစ်ဆင်နွဲကြမည်ဖြစ်သည်။
ကြာပန်းဆက်ကပ်ပွဲကို စက်တင်ဘာလ ၃၀ ရက်နေ့ကနေ အောက်တိုဘာလ ၈ ရက်နေ့အထိ ၉ရက်ကျင်းပ​လေ့ရှိသည်။ယခုနှစ် အချိန်ဇယားက​တော့ ​အောက်တိုဘာ ၄ ရက်မှ ၈ ရက်အထိ ထွက်ထားပြီဖြစ်သည်။

ထိုင်း၊ မွန်နှင့် လာအိုလူမျိုးတို့၏ ဝါလကင်းလွတ် ဗုဒ္ဓပူ​ဇော်ပွဲ
သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့မတိုင်မီတစ်ရက်(အဖိတ်နေ့)၊ ဗုဒ္ဓဘာသာဝါဆိုလပြီးဆုံးခြင်းကို အမှတ်အသားပြုသည့်နေ့တွင်၊ ဆမွတ်ပရာကန်(Samut Prakan) ခရိုင် ဘန်ဖလီ(Bang Phli) ဒိစတြိတ်ရှိ တူးမြောင်းများသည် ရောင်စုံပန်းများ၊ တေးဂီတသံများနှင့် ကြာပန်းတို့၏ သင်းပျံ့သောရနံ့တို့ဖြင့် သက်ဝင်လှုပ်ရှားလာကြ‌တော့မည်ဖြစ်သည်။
ဘန်ဖလီ ကြာပန်းပူဇော်ပွဲ သို့မဟုတ် ရပ်ဘူအာ(Rab Bua) သည် ပန်းပူဇော်ခြင်းသက်သက်မျှသာမဟုတ်မူပဲ၊ ဒေသခံလူ့အဖွဲ့အစည်း၏ ဘာသာပေါင်းစုံ ယဉ်ကျေးမှုအရင်းအမြစ်များကို ပြောပြနေသည့် ရာစုနှစ်များစွာ သက်တမ်းရင့်နေသော ဓလေ့ထုံးစံတစ်ခုဖြစ်သည်။
ကြာပန်းဆက်ကပ်အလှူပွဲတော်မှာ ဒေသခံများနဲ့ ဘုရားဖူးများက ဗုဒ္ဓရုပ်ပွားတော်ကို တင်ဆောင်လာသည့် လှေပေါ်သို့ ကြာပန်းများ ပစ်ပေါက်လှူဒါန်းပြီး ဆုတောင်းတွေ ပြည့်ဝလိမ့်မယ်လို့ ယုံကြည်ကြသည်။ ပွဲတော်တွင် လှေပြိုင်ပွဲများ၊ ရေပေါ်ဆွမ်းလောင်းပွဲများ နဲ့ စည်ကားတဲ့ ဈေးဆိုင်တန်းတများလည်း ပါဝင်သည်။​ဖော်​တော်ဦး ဘုရား ဒေသစာရီ ကြွသလိုမျိုးနဲ့ ဆင်ဆင်​ပေါ့။
ယခုလက်ရှိ မြင်တွေ့ရသော စက်မှုဇုန်များနှင့် ဂိုဒေါင်များထက် ပိုမိုလှပဆွဲဆောင်မှုရှိခဲ့သည့် ယခင်က ဘန်ဖလီ၏ အချိန်များတွင် ထိုင်း၊ မွန်နှင့် လာအိုလူမျိုးများသည် ရေလမ်းကြောင်းများကို အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းအတွက် အသုံးပြုခဲ့ကြပြီး ကာလကြာရှည်စွာတည်တံ့သည့် ဓလေ့တစ်ခုကို ဖန်တီးခဲ့ကြသည်။
လွန်ခဲ့သောနှစ်များစွာက ဘန်ဖလီသည် လယ်ယာစိုက်ပျိုးရေးရာတွင် ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်ခဲ့ကြသော အဆိုပါလူမျိုးစုသုံးစု၏ နေထိုင်ရာဖြစ်သည်။ သူတို့သည် တူးမြောင်းများတစ်လျှောက် အခြေချနေထိုင်ခဲ့ကြသည်။ လာအိုလူမျိုးများသည် ခလွန်ဆလတ် (Khlong Salud) တွင်လည်း‌ကောင်း၊ ထိုင်းလူမျိုးများသည် ခလွန်ချွက်လပ်ခေါဝ်(Khlong Chuat Lak Khao) တွင်လည်း‌ကောင်း၊ မွန်လူမျိုးများသည် ခလွန်လတ်ခရာဘန်(Khlong Lat Krabang) တွင်လည်း‌ကောင်း နေထိုင်ခဲ့ကြသော်လည်း သူတို့အချင်းချင်း ဆက်ဆံဆက်သွယ်မှုများသည် ယင်းဘုံဓလေ့များနှင့်အတူပင် ဆက်လက်တည်တံ့ခဲ့သည်။
ရွှေ‌ဝါရောင်ထပ်တစ်ရာပန်းများ၊ ငှက်ပျောဖက်များနှင့် ရောင်စုံအလံများဖြင့် အလှဆင်ထားသော လှေသည် တူးမြောင်းတစ်လျှောက် ဖြည်းညှင်းစွာ ရွေ့လျားသွားသည်။ လှေဖြတ်သွားချိန်တွင် လက်အုပ်များချီ၍ ဆုတောင်းကြပြီး ၎င်းတို့၏ကြာပန်းများကို လေထဲသို့လွှင့်တင် ပစ်ပေါက်ကြသည်။ သန့်ရှင်းစင်ကြယ်ခြင်းနှင့် ဘာသာတရားကိုင်းရှိုင်းခြင်းကို ကိုယ်စားပြုသည့် ကြာပန်းများသည် ပန်းမိုးရွာနေသကဲ့သို့ လေထဲတွင် ပျံဝဲကာ မြင့်မြတ်သော ရုပ်ပွားတော်တစ်ဆူဆီသို့ ဦးခိုက်ပူ​ဇော်နေကြသည်။
ပွဲတော်၏ အလှဆုံး မြင်ကွင်းများကို ကြည့်ရှုလိုပါက နေမထွက်မီ ဆမ်ရွန်းတူးမြောင်း(Samrong Canal) တစ်လျှောက်ကြ‌ည့်နိုင်သည်။
အဆိုပါပွဲတော်သည် ဘာသာရေးသက်သက်မဟုတ်ဘဲ လူ့အဖွဲ့အစည်း၊ ယဉ်ကျေးမှုနှင့် ပျော်ရွှင်မှုတို့ကိုလည်း ဂုဏ်ပြုသောပွဲတော်ဖြစ်သည်။
မွန်လူမျိုးများသည် ငှက်များနှင့် ကြွက်များကြောင့် ဆန်စပါးအထွက်နှုန်း မကောင်းသောအခါ ၎င်းတို့၏ မူလအခြေချရာ ပတ်လတ်(Pak Lat) (ယခု ဖရာပရာဒဲန် Phra Pradaeng) သို့ ပြန်လည်ပြောင်းရွှေ့ခဲ့ကြသည်။
ထိုသို့ မပြောင်းရွှေ့ကြမီ သူတို့သည် ဒေသတွင်းရေကန်များမှ ကြာပန်းများကို စုဆောင်းကာ လွမ်ဖိုတို ကျောင်းတိုက်(Wat Luang Pho To) တွင် သိမ်းဆည်းထားရန် ထိုင်းလူမျိုးများကို အပ်နှံခဲ့ပြီး နောက်နှစ်တွင် မြင့်မြတ်သောကြာပန်းများအတွက် ပြန်လာကြမည်ဟု ကတိပြုခဲ့ကြသည်။
ထိုင်းနိုင်ငံ၏ ယဉ်ကျေးမှုအမွေအနှစ်များကို ထိန်းသိမ်းမြှင့်တင်သည့် လစ်ခ်-ပရာပိုင် ဝီရီယာဖန်ဖောင်ဒေးရှင်း(Lek-Prapai Viriyaphan Foundation)၏ အဆိုအရ ထိုအချိန်က မွန်လူမျိုးများသည် မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းများ၊ မိသားစုများနှင့်အတူ စုဝေးကြပြီး တေးဂီတနှင့် ပန်းကုံးများဖြင့် အလှဆင်ထားသော လှေများဖြင့်ချောင်ဖယားမြစ် ကမ်းနားမှ တစ်ဆင့် ဘန်ဖလီသို့ သွားကြသည်။
ယခု‌အခါတွင် ပွဲတော်ကို လသွားပြက္ခဒိန်၏ ၁၁လပိုင်း ၁၄ ရက်မြောက်နေ့တိုင်း ဆက်လက်ကျင်းပနေဆဲဖြစ်ပြီး ယခုနှစ်တွင် အောက်တိုဘာ ၆ ရက်နေ့မှာ ဘန်ဖလီ ကြာပန်းပူဇော်ပွဲနေ့ဖြစ်လေသည်။မြန်မာများက သီတင်းကျွတ်ပွဲ​တော်အဖြစ်ဆင်နွဲကြမည်ဖြစ်သည်။
ကြာပန်းဆက်ကပ်ပွဲကို စက်တင်ဘာလ ၃၀ ရက်နေ့ကနေ အောက်တိုဘာလ ၈ ရက်နေ့အထိ ၉ရက်ကျင်းပ​လေ့ရှိသည်။ယခုနှစ် အချိန်ဇယားက​တော့ ​အောက်တိုဘာ ၄ ရက်မှ ၈ ရက်အထိ ထွက်ထားပြီဖြစ်သည်။