The Wind Rises in Luoyang ( 2023 )

လော့ယန်မြိုမှာဖြစ်ပွားခဲ့တဲ့ ဧကရာဇ်ကိုလုပ်ကြံမှုကနေစပြီး ဒီဇာတ်လမ်းလေးအစပြုလာခဲ့ပါတယ်
ဧကရာဇ်ကိုယ်တိုင်ကျင်းပတဲ့ဆောင်းဦးရာသီအမဲလိုက်ပွဲမှာ
လုပ်ကြံသူတစ်စုဟာ ဧကရာဇ်ကိုဦးတည်ကာ တိုက်ခိုက်သတ်ဖြတ်လာခဲ့ပါတယ် ။ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ကို စုံစမ်းကြည့်တဲ့အခါမှာ လူသတ်သမားတွေသုံးတဲ့လက်နက်ဟာ
ထူယွိဟွင်းပြည်သားတွေသုံးတဲ့လက်နက်နဲ့တူညီလိုနေတာကိုတွေ့ရှိခဲ့ပါတယ် ။
တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ထိုနေ့မှာ ထူယွိဟွင်းပြည်ရဲ့ ဓားစာခံမင်းသား ‌
မုရုန်ကျိကလည်း အဲဒီအမဲလိုက်ပွဲမှာရောက်ရှိနေပါတယ် ။အဲဒီလိုနဲ့ ပြဿနာရဲ့မြားဦးက မုရုန်ကျိဆီအလှည့်ခံရပြီး
လုပ်ကြံသူအဖြစ်ခေါင်းစဉ်တပ်ခံရပါတော့တယ် ။
သူ့ကိုကူညီဖို ဘယ်သူပေါ်လာမလဲ ? တာ့ထန်နဲ့ ထူယွိဟွင်းရဲ့
စစ်ဖြစ်ခါနီးအခြေကရောဘယ်လိုဆက်ဖြစ်မလဲ ?
ဒီလုပ်ကြံမှုရဲ့နောက်ကွယ်က တရားခံနဲ့ သူ့ရဲ့ရည်ရွယ်ချက်က
ဘာလဲဆိုတာကို ဇာတ်လမ်းထဲမှာ ဆက်လက်ကြည့်ရှုကြဖို တိုက်တွန်းလိုက်ပါရစေ

ရိုးတဲ့သိုးနဲ့ ဆိုးတဲ့မြေခွေးပုံပြင်
**********************
တစ်ခါကတောနက်ကြီးထဲမှာတိရစ္ဆာန်တွေဟာ သူ့အုပ်စုနဲ့သူ နေထိုင်ကြသတဲ့၊ အဲဒီလို အုပ်စုဖွဲ့ နေထိုင် ကြရာမှာ အင်မတန်ကောက်ကျတဲ့ မြေခွေးအုပ်စုလည်း ပါတာပေါ့ကွယ်။ မြေခွေးတွေဟာ အလွန်ဉာဏ်များပြီး အသားတွေကိုလည်း ကြိုက်နှစ်သက်သတဲ့။ ဒါကြောင့် တစ်နေ့တစ်နေ့ ဘယ်တိရစ္ဆာန်ရဲ့ အသားကို စားရမလဲ ဆိုတာကိုပဲ စဉ်းစားနေပြီး အမြဲတမ်း စောင့်ကြည့် ချောင်းမြောင်းနေသတဲ့ကွယ်။

အုပ်စုဖွဲ့ပြီး သွားလာနေတတ်တဲ့ တိရစ္ဆာန်တွေ ဟာလည်း တစ်ကောင်နဲ့တစ်ကောင် စောင့်ရှောက်ပြီး သွားလာနေထိုင်ကြတာကြောင့် မြေခွေးတွေဟာ ကိုက် ဖြတ် စားသောက်ဖို့ မလွယ်ဘူးပေါ့။ တိရစ္ဆာန်လေးတွေ ခမျာ အင်အားကြီးတဲ့ကျားနဲ့ ခြင်္သေ့တို့ရဲ့ရန်ကိုလည်း ကြောက်နေရသေးတယ်။ ကျားနဲ့ ခြင်္သေ့ဆိုတဲ့အကောင် တွေကလည်း ခွန်အားကြီးပြီး လျင်မြန်ဖျတ်လတ်တဲ့ သတ္တဝါတွေဖြစ်တယ်။ မြေခွေးတွေဟာတိရစ္ဆာန်လေးတွေ ကိုအနိုင်ကျင့်ကြပေမဲ့ အင်အားကြီးတဲ့ ကျားနဲ့ ခြင်္သေ့ကို တော့ဝေးဝေးကနေရှောင်ရှားပြီးသွားလာနေထိုင်ကြသတဲ့၊

တစ်ရက်မှာတော့ မြေခွေးတစ်ကောင်ဟာ အစာ ရှာ ထွက်လာခဲ့ရာ တောစပ်တစ်နေရာအရောက်မှာတော့ သိုးအုပ်စုတစ်အုပ်ကို ဘွားခနဲတွေ့လိုက်ရသတဲ့။ သိုးတွေ ဟာ ဖြူစင်လှပတဲ့သတ္တဝါဖြစ်ပြီး အမွေးတွေ ထူထူထဲထဲရှိတဲ့ အမျိုးအနွယ်ပေါ့။
လူတွေဟာသူတို့ရဲ့ အမွေးတွေကို ညှပ်ယူပြီး သိုးမွေးနဲ့ အနွေးထည်အင်္ကျီဖြစ်အောင် ချုပ် လုပ်ကြတယ်ကွဲ့။ ကလေးတို့လည်း ကြားဖူး၊ ဝတ်ဖူးကြ မှာပါ။ သိုးမွေးအင်္ကျီဟာ နွေးထွေးပြီး ချစ်စရာကောင်းပါ တယ်။

မြေခွေးဟာ သိုးတွေကို ဘယ်လိုဖမ်းရမလဲလို့ ကြံစည်နေတုန်းကျားကြီးတစ်ကောင်ဟာတောထဲကနေ ဗြုန်းခနဲထွက်လာပြီး နောက်ဆုံးမှာရှိနေတဲ့ သိုးတစ် ကောင်ကို ခုန်အုပ်လိုက်ပြီး ကုပ်ကနေ ဆွဲလိုက်တယ်။ ဆွဲပြီးတာနဲ့ တောထဲကို လျင်လျင်မြန်မြန်ဝင်ပြေးသွား တယ်။ မြန်ဆန်လွန်းတဲ့ အဖြစ်အပျက်ကြောင့် သိုးတွေ ဟာ ကြောင်ပြီး ကြည့်နေရုံကလွဲပြီး ပါသွားတဲ့ သိုးလေး ကိုဘာမှအကူအညီမနိုင်ခဲ့ကြပါဘူးတဲ့။

အဖြစ်အပျက်အားလုံးကို မြင်တွေ့လိုက်တဲ့ မြေခွေးဟာ ကျားနောက်ကိုအသာလေးနောက်ယောင်ခံ လိုက်သွားခဲ့တယ်၊ ကျားကြီးလည်း သိုးရဲ့ကုပ်ကို အသေ ကိုက်ထားတဲ့အတွက် သိုးဟာ မလှုပ်နိုင်တော့ဘဲ နောက်ဆုံးမှာတော့ သေဆုံးသွားခဲ့ရတယ်။

လုံခြုံတဲ့နေရာတစ်ခုကို ရောက်တဲ့အခါ ကျား ကြီးဟာသိုးရဲ့အသားတွေကိုတစ်ကိုက်ချင်းကိုက်စားပါ တော့တယ်။ မြေခွေးကြီးလည်း အဲဒီမြင်ကွင်းကို ချောင်း ကြည့်ရင်း သူ့စိတ်ထဲမှာ တော်တော်အရသာရှိမှာပဲလို့တွေးနေတာပေါ့ကွယ်။

သိုးသားကို စားလို့ ဝသွားတဲ့ ကျားကြီးဟာ သူနေတဲ့နေရာကို ပြန်သွားပါတော့တယ်။ အဲဒီတော့မှ မြေခွေးကြီးလည်းကျားကြီးစားလို့မကုန်တဲ့အရိုးအရင်း တွေကို ကောက်စားပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ သိုးရဲ့ အရေခွံကို ဘေးနားမှာ တွေ့လိုက်ရတယ်။

အကြံသမားမြေခွေးဟာ အဲဒီအရေခွံကိုကြည့် ပြီးအကြံဆိုးတစ်ခုပေါ်လာတယ်။အဲဒီအကြံဆိုးကတော့ သိုးအရေခွံကို သူ့ကိုယ်မှာ ခြုံပြီး သိုးယောင်ဆောင်ဖို့ပဲ ဖြစ်တယ်။

အဲဒီလိုနဲ့ မြေခွေးဟာ သိုးတွေကြားမှာ ရော နှောနေထိုင်ပြီး သိုးတွေကို တစ်ကောင်ပြီး တစ်ကောင် စားဖို့ အကြံထုတ်တော့တာပေါ့၊ မြေခွေးဆိုးဟာ ရိုးသား တဲ့သိုးတွေကြားမှာ သိုးရေခြုံပြီး သိုးတွေကို အလွယ် တကူနဲ့ ဖမ်းစားလာလိုက်တာခြောက်ကောင်တောင် ရှိ သွားပြီတဲ့ကွယ်။ ရိုးသားတဲ့သိုးတွေကတော့ မသိရှာ ဘူးပေါ့။

တစ်နေ့မှာတော့ ခြင်္သေ့ကြီးတစ်ကောင်ဟာ သိုးတွေကို ဖမ်းစားဖို့ အလစ်ချောင်းနေသတဲ့ကွယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ မြေခွေးဆိုးဟာလည်း သိုးကို ဖမ်းကိုက်ပြီး အမြန်ဆုံးထွက်ပြေးနိုင်အောင် သိုးအုပ် တွေရဲ့ နောက်ဆုံးက လိုက်ပါလာခဲ့သတဲ့။ ခြင်္သေ့ကြီး ဟာလည်းနောက်ဆုံးမှာရှိတဲ့ သိုးကို ဖမ်းကုတ်ဖို့ အကြံ ထုတ်နေတာပေါ့ကွယ်။

အခြေအနေပေးတာ နဲ့ ခြင်္သေ့ကြီးဟာ နောက်ဆုံးမှာရှိနေတဲ့သိုးယောင်ဆောင်ထားတဲ့မြေခွေး ဆိုးကို သိုးထင်ပြီး ကုပ်ကို ခုန်အုပ်ကိုက်ဆွဲလိုက်ပြီး တောထဲကို ပြေးဝင်သွားပါတော့တယ်။ ကုပ်ကို ကိုက် ဆွဲခံထားရတဲ့ သိုးယောင်ဆောင်ထားတဲ့ မြေခွေးဟာ မကြာခင်မှာပဲ သေဆုံးသွားပါတော့တယ်။

ကလေးတို့ရေ... ပုံပြင်လေးကတော့ ဒါပါပဲ ကွယ်။ ကလေးတို့လည်း မကောင်းတဲ့အကြံဆိုးနဲ့ အရာရာကို မလုပ်ဆောင်မိဖို့ သင်ခန်းစာယူကြစေလို ပါတယ်ကွယ်။

ဒီ anime လေးမှာအလယ်တန်းကျောင်းသူလေး

Cardcaptor Sakura: The Movie (1999)

ဆာကူရာဟာ ကလိုး ကဒ်ဆိုတဲ့ ကဒ်တွေက်ု လိုက်ရှာဖွေနေရတဲ့ မှော်ဆရာမလေး ဖြစ်ပါတယ် သူ့ဟာ တနေ့ ကဒ်ရှာဖွေစုဆောင်းရင်း ကံစမ်းမဲနှိက်ရာက ဟောင်ကောင်ကို သွားရမယ့် လက်မှတ်ကို ပေါက်သွားပါတယ်


ဒါပေမယ့် ဆာကူရာလေးက ဘယ်တုန်းကမှ မဲနှိက်တာမှာ ကံကောင်းတဲ့သူ မဟုတ်ပါဘူး ဒီတခါမှာ ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ဒီဆုကြီးကို ပေါက်သွားရလဲဆိုတာ စဉ်းစားစရာပါပဲ


ဒီဆုကြီးက ကံကောင်းပြီး ပေါက်သွားတာပဲလား

ဒါမှမဟုတ် အဲ့နောက်ကွယ်မှာ မသက်ာစရာတခုခုရှိနေတာပဲလား ဆိုတာ စောင့်မျှော်ကြည့်ရှူရမှာပဲ ဖြစ်ပါတယ်

ပညာမရှိသောသူဌေးသား
******************
ဟိုးရှေးရှေးတုန်းက ဗာရာဏသီပြည်မှာ သူဌေးကြီး တစ်ယောက်ရှိသတဲ့။ ဗာရာဏသီပြည်မှာတော့ အင်မတန် ကြွယ်ဝချမ်းသာတဲ့သူဌေးကြီးပါပဲ။ သူဌေးကြီးပိုင်တဲ့ ပစ္စည်းဥစ္စာရွှေငွေရတနာတွေက လက်ညှိုးထိုးလို့မလွဲဘူး။ အများကြီးပဲတဲ့။ အဲဒီသူဌေးကြီးမှာ သားတစ်ယောက် လဲ ရှိတယ်တဲ့။

သူဌေးကြီးက သားဖြစ်သူကို အင်မတန်ချစ်ရှာ တယ်။ ချစ်ရှာလွန်းလို့ မျက်စိအောက်က အပျောက်မခံ ဘူး။ သူဌေးကြီးရဲ့ မျက်စိအောက်မှာပဲထားတယ်။ သား မျက်နှာမညှိုးစေရဘူး။ သားဆိုသမျှ အလိုကျဖြစ်အောင် ဖြည့်ဆည်းပေးနေတယ်။ အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင် ပေးပြီး သားဖြစ်သူကို ဖူးဖူးမှုတ်ထားတာပါပဲ။

ဒီလိုနဲ့ပဲ သားဖြစ်သူက စာသင်ရမဲ့အရွယ်ရောက် နေပြီ။ ဒါပေမဲ့ ဖခင်ဖြစ်တဲ့သူဌေးကြီးက သားဖြစ်တဲ့ သူကို စာသင်ဖို့မပြောဘူး။ “ငါ့မှာ ပစ္စည်းဥစ္စာရွှေငွေ ရတနာတွေအများကြီးပဲ။ ဒါတွေကို ငါ့သားပဲရမယ်။ ငါ့သားရမဲ့ ပစ္စည်းဥစ္စာရွှေငွေရတနာတွေက ငါ့သား တစ်သက် စားလို့မကုန်ဘူး။ ငါ့သားက သူဌေးသားပဲ။ စာတတ်စရာမလိုပါဘူး။ ကျောင်းသွားပြီး စာသင်မနေ နဲ့။ အများတကာနဲ့ ရောရောနှောနှောနေရတာကို စိတ် မချဘူး။ အိမ်မှာဇိမ်နဲ့နေ။ သားလိုချင်တာကိုပြော။ ချက်ချင်းရစေရမယ်။ အဖေနဲ့အတူ ပျော်ပျော်နေ၊ ပျော်ပျော် စား"လို့ပဲ ပြောနေတယ်။ ဒီတော့ သားဖြစ်သူကလဲ စာသင်ရကောင်းမှန်းမသိဘူး။

ဖခင်ဖြစ်တဲ့ သူဌေးကြီးနဲ့ ပျော်ပျော်နေ၊ ပျော်ပျော် စားရင်း အရွယ်ကကြီးလာတယ်။ ဖခင်ကြီးရဲ့အသက် အရွယ်ကလဲ အိုမင်းရင့်ရော်လာနေပြီ။ တစ်နေ့မှာ တော့ ဇရာထောင်းလာတဲ့ ဖခင်သူဌေးကြီးက လူကြီး ရောဂါနဲ့ကွယ်လွန်ပါလေရော။ ဒီတော့ သူဌေးသား တစ်ယောက်တည်း မျက်စိသငယ်နားသငယ်နဲ့ကျန်ခဲ့ တာပေါ့။

ဒီလို တစ်ယောက်တည်းကျန်ခဲ့ရတဲ့ သူဌေးသား က စာလဲမတတ်ဘူး။ ဖခင်ကြီးနဲ့အတူ အိမ်မှာပဲနေခဲ့ ရတာဆိုတော့ ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ကလဲ စိမ်းနေတယ်။

အပေါင်းအသင်းမိတ်ဆွေလဲမရှိဘူး။ သူဌေးသားနဲ့ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်တဲ့အပေါင်းအသင်းဆိုလို့ အိမ်မှာခိုင်းစေထား တဲ့ အစေအပါးတွေပဲရှိတယ်။ အိမ်မှာစေခိုင်းထားတဲ့ အစေအပါးတွေက သူဌေးသားစာမတတ်တာကို သိနေကြ တယ်။ သူဌေးသားက စာမတတ်တော့ ဘာမှမသိဘူး။ အရှေ့နဲ့အနောက်၊ တောင်နဲ့မြောက်ဆိုတဲ့ အရပ်လေးမျက်နှာ ကိုတောင် မသိဘူး။

အရပ်လေးမျက်နှာကိုတောင်မသိတော့ ဖခင်ကြီးရဲ့ ပစ္စည်းဥစ္စာရွှေငွေရတနာတွေ ဘယ်မှာ ထားတယ်ဆိုတာကိုလဲ မသိဘူး။ဘယ်လောက်ရှိတယ်ဆိုတာကိုလဲမသိပါဘူး။ အဲဒါတွေ ဘယ်နေရာမှာထား တယ်၊ ဘယ်လောက်ရှိတယ်ဆိုတာကို အိမ်မှာရှိနေတဲ့အစေအပါးတွေက သိတယ်။ ဒါတွေ သိရုံမကပါဘူး။ ဘာမှအလေးအနက်မထားဘဲ ပျော်ပျော်နေ၊ ပျော်ပျော်စားတဲ့ သူဌေးသားရဲ့ စရိုက်နဲ့ သူဌေးသားရဲ့ အကြိုက်ကိုလဲ အစေအပါးတွေက သိနေတာပါပဲ။

အစေအပါးတွေက သူဌေးသားရဲ့အကြိုက်ကို လိုက်လျောပေးတယ်။ အပျော်အပါးမက်တဲ့ သူဌေးသား ကတော့ အစေအပါးတွေစီမံပေးတဲ့ အပျော်အပါးတွေထဲမှာပဲ နစ်မျောနေတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ အစေအပါးတွေက သူဌေးသားရဲ့ ပစ္စည်းဥစ္စာရွှေငွေရတနာတွေကို သယ်ယူနေကြတယ်။ သွားလေသူ သူဌေးကြီးထားခဲ့တဲ့ ရရန် အကြွေးတွေကိုပါ တောင်းယူကြတယ်။ အဲဒီလိုအစေအပါးတွေ လုပ်ဆောင်နေတာကို သူဌေးသားက မသိဘူး။ နေ့မှန်း၊ ညမှန်းမသိအောင် သောက်စားမူးယစ်နေတော့တာပဲ။

အစေအပါးတွေက သွားလေသူ သူဌေးကြီးထားခဲ့တဲ့ ပစ္စည်းဥစ္စာရွှေငွေရတနာတွေကို နေ့စဉ်နေ့တိုင်း သယ်ယူနေကြတာဆိုတော့ ပစ္စည်းဥစ္စာရွှေငွေရတနာတွေ မရှိတော့ဘူး။ အဲဒီအခါမှာ အစေအပါးတွေက သူဌေးသားကိုပစ်ထားခဲ့တယ်။ သူဌေးသားနဲ့ လွတ်ရာ ကျွတ်ရာကို ထွက်ခွာသွားကြတာပေါ့။ တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့ရတဲ့ သူဌေးသားလက်ထဲမှာ ပစ္စည်းဥစ္စာရွှေငွေရတနာတွေ ဘာမှမရှိတော့ဘူး။

သူဌေးသားပိုင်တာဆိုလို့ အိမ်ဝိုင်းနဲ့အိမ်ပဲရှိတော့တယ်။ ရှိတဲ့အိမ်ဝိုင်းနဲ့အိမ်ကို ရောင်းရတော့တာပဲ။ သူဌေး သားက မရောင်းမဖြစ်မို့သာ ရောင်းရတာပါ။ အိမ်ဝိုင်းနဲ့အိမ်ရဲ့ တန်ရာတန်ကြေးကိုမသိပါဘူး။ တန်ရာ တန်ကြေး မသိတော့ တန်ရာတန်ကြေးမရဘူးပေါ့။ ရောင်းလို့ရတဲ့ငွေနဲ့ပဲ စားလိုက်သောက်လိုက်၊ ပျော်လိုက်ပါးလိုက်ဆို တော့ မကြာခင်ကုန်တာပါပဲ။

ရောင်းစရာကလဲ ဘာမှမရှိတော့ဘူး။ ရောင်းစရာမရှိတော့ ခွက်ဆွဲပြီးတောင်းစားရ တာပေါ့။ အိမ်တကာလှည့်ပြီး တောင်းရမ်းစားသောက်နေရတဲ့ သူတောင်းစားဘဝရောက်သွားတယ်။ ဆင်းဆင်းရဲရဲ ချို့ချို့တဲ့တဲ့နဲ့ တောင်းရမ်းစားသောက်နေရရှာတဲ့ သူဌေးသားကို သူဌေးသားမှန်းသိတဲ့သူက သိနေကြတယ်။ သူဌေးသားမှန်းသိတဲ့သူတွေက “လောကမှာ သင်းလောက်မိုက်တဲ့သူမရှိဘူး။ မစဉ်းစားမဆင်ခြင် ထင်ရာစိုင်းခဲ့လို့ သူဌေးသားကနေ သူတောင်းစားဖြစ်နေပြီ။ သင်းလိုငမိုက်သားကို မသနားဘူး။ ငါ့အိမ်က အခု ထွက်သွားလို့" ကြိမ်းမောင်းရိုက်ပုတ်ပြီး နှင်ထုတ်ကြတော့တာပါပဲ။ ဒီတော့ လူသူနဲ့ဝေးရာတောကြီးထဲရောက်အောင် ထွက်ပြေး ရတာပေါ့။ တောကြီးတဲလဲရောက်ရော အစာငတ်ရေငတ်နဲ့ ခွေးသေဝက်သေ သေသွားရရှာတယ်။ သေလဲသေရော သူ့အသားကို လင်းတကြီးတွေက ကိုက်ဖဲ့စားနေကြသတဲ့။

တူ၊ တူမလေးတို့ရေ …
ဆားတုံဆရာတော်ဘုရားကြီးရေးသားခဲ့တဲ့ ‘ပညာမရှိသောသူဌေးသား အကြောင်း ပုံပြင်ကဗျာလေးကို ငယ်ငယ် တုန်းက ရွတ်ဆိုခဲ့ရပါတယ်။ အဲဒီပုံပြင်ကဗျာလေးကို အမှတ်တရရှိနေလို့ ပုံပြင်ကိုပြန်ရေးလိုက်တာပါ။

ပုံပြင်ထဲမှာပါတဲ့သူဌေးသားက စာသင်ရမဲ့အရွယ်မှာ စာမသင်ခဲ့ဘူး။ ဒီတော့ စာမတတ်ဘူး။ စာမတတ် တော့ စဉ်းစားမြော်မြင်ဆင်ခြင်တုံတရားမရှိဘူး။ အကောင်းနဲ့အဆိုး၊ အကျိုးနဲ့အပြစ်၊ အမှန်နဲ့အမှားကို မခွဲခြား နိုင်ဘူး။ ဒါကြောင့် သူဌေးသားက သူတောင်းစားဖြစ်ခဲ့ရတာပါ။ ပုံပြင်ထဲကသူဌေးသားလိုမဖြစ်ရအောင် ကျောင်းနေ အရွယ်မှာကျောင်းနေပြီး ဆရာ၊ ဆရာမတွေ သင်ကြားပေးတဲ့စာတွေကို သင်ယူကြပါစို့ကွယ်

Credit

ရုပ်ရှင်တစ်သက်တာဆုကြီးပိုက်ပြီး ပရိသတ်ကြီးဆီ ပြန်လာနေပြီဆိုတဲ့ ဝါဝါဝင်းရွှေ 🥰
သူမဟာ ၂၀၂၄ ခုနှစ် အကယ်ဒမီပေးပွဲမှာ ပေးအပ်ခဲ့တဲ့ ရုပ်ရှင်တစ်သက်တာဆုကို ရရှိခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။ ရုပ်ရှင်တစ်သက်တာဆုဟာ ရုပ်ရှင်လောကက သက်ကြီး ဝါရင့်အနုပညာရှင်ကြီး တွေသာရရှိကြတာပါ။ ထိုဆုတွေထဲမှာ ဝါဝါဝင်းရွှေလည်းပါဝင်ခဲ့တာပါ။ ဝါဝါဝင်းရွှေက သူမရခဲ့တဲ့ ဆုကြီးနဲ့ ပရိသတ်ဆီပြန်လာနေပြီလို့ဆိုပါတယ်။

ရေနံချောင်း城市和自然风景

ရေနံချောင်း城市和自然风景

ရေနံချောင်း城市和自然风景

ရေနံချောင်း城市和自然风景

ရေနံချောင်း城市和自然风景