ဒေဝီသို့ ချစ်ခွင့်ပန်ခြင်း (၁၁)
ကျွန်တော်သိပါတယ် ဒေဝီ
ဘယ်လောက်မှ မကြာသေးတာလဲ
ကျွန်တော်သိပါတယ်
ကျွန်တော်မသိတာတစ်ခုက
ဘာလို့ ဒေဝီ့ကို ရူးရူးမူးမူးချစ်မိသွားတာလဲ
ကျွန်တော်တကယ်စဥ်းစားလို့မရပါဘူး
ဒီစာက နောက်ဆုံးစာတစ်ဆောင်ပါ ဒေဝီ...။
ဖွင့်ပြောတဲ့စာဆိုလဲ ဟုတ်ပါတယ်။
မိုးဦးချိန်မှာ ကြိုးကြာငှက်တွေက
မြောက်ရပ်ကို ဦးတည်ပြီးတော့
သူတို့ခရီးကို ရအောင်ဆက်ကြပါတယ်။
ပျော့ညံ့တဲ့ငှက်တွေသာ ပြုတ်ကျ သေဆုံးခဲ့ရတာပါ ဒေဝီ...။
ကျွန်တော်ကတော့ ခရ်ိးဆုံးထိ သွားမဲ့
ငှက်တစ်ကောင်ပါ။
ဘယ်လိုခရီးပဲဖြစ်''
ဥပမာ ဒေဝီ့ရဲ့နှလုံးသားထဲပေါ့။
ကျွန်တော်ချစ်ပါတယ် ဒေဝီ။
နှစ်''ကာ'' ချစ်ပါတယ်
နှလုံးသားတံခါးဖွင့်ပေးနိုင်မလား
ဒါမှမဟုတ်
ကျွန်တော့်ကို ပြန်ချစ်ပေးနိုင်မလား။
ကျွန်တော့်ရဲ့ ဒေဝီခင်ဗျာ
ကြိုက်တယ်။
မှတ်ချက်
မျှဝေပါ။
