မုတ်သုံမိုးနှင့်အပြိုင် အသော့နှင်ခဲ့ရသောခရီးတခု။
အရိုင်းဆန် လှိုင်းရေပြင်ကို ရင်တမမ ဖြတ်ခဲ့ရသော
ခရီးတခု။

မြိတ်ကျွန်းစုထဲအဖြတ် ‘ဒိုင်းခနဲ’ဖောက်သံချက်
ကြားလိုက်ရစဉ် အထိတ်တလန့် ဖြစ်ခဲ့ရသော
ခရီးတခု။

မှောင်ခိုကုန်ကူးသူတွေနှင့် ဒူးတင်ပေါင်ဖက်
သွားခဲ့ရသော ခရီးတခု။

မောရစ်ကောလစ်၏ သရဲခြောက်သော အိမ်ကြီးကို
တွေ့ခဲ့ရတဲ့ ခရီးတခု။

ပင်လယ်ဓားပြ ဆင်မြူရယ်ဝှိုက် အတင်း သိမ်းပိုက်
ပေါင်းသင်းခဲ့တဲ့ မေရီပိုဗေး၏သင်္ချိုင်းကမ္ပည်းစာကို
ဖတ်ခဲ့ရတဲ့ ခရီးတခု။

အီကွေတာ နေရောင်ပြင်းအောက် တဝီဝီပြေးသွားတဲ့
ဟွန်ဒါဆိုင်ကယ်များကို လွတ်အောင် တိမ်းရှောင်ခဲ့ရ​
သော ခရီးတခု။

ဂေါ့ဖားသားဆန်တဲ့ ထောင်ကဲတွေနဲ့ သူတို့ရဲ့
လက်ရဲဇက်ရဲ လူမိုက်တွေအကြောင်း
အံ့ဩမှင်သက် နားထောင်ခဲ့ရ​သော ခရီးတခု။

ရှမ်းကမ်းဘက်က ပြည့်တန်ဆာမလေးတွေရဲ့
အော်သံ ညုသံ ခရာသံတွေကြား အိပ်မရလို့
ညကြီးမင်းကြီး ထပြီး ထိုင်နေဖြစ်ခဲ့ကြတဲ့ခရီးတခု။

ဘော်လီအင်္ကျီမျှ မဝတ်နိုင်ရှာတဲ့ သူဆင်းရဲအပျိုမ
လေးကို မြင်တွေ့ ဂရုဏာသက်ခဲ့ရသော ခရီးတခု။

သတ္ထုတွင်း လုပ်သမားများ၊ ရော်ဘာစေးခြစ်
အလုပ်သမများ၊ ပုလဲငုပ်သူများ ပင်လယ်ပျော်
ဆလုံများ၏ ဘဝကို စေ့ငုနိုင်ခဲ့သော ခရီးတခု။
……..

ဆရာမြသန်းတင့်ရဲ့ ခရီးသွားစာပေလက်ရာများထဲ
လူကြိုက်အများဆုံး၊ အထင်ရှားဆုံး၊ ပြောစမှတ်ပြု
ခံရဆုံး လက်ရာတခုဖြစ်ရာ အထွေထွေ အထူးထူး
မိတ်ဆက်နေဖို့ပင် လိုအံ့ဟု မထင်သော—

‘ငွေသောင်ယံ ဟွန်ဒါယဉ်ကျေးမှု
မေရီပိုဗေးနှင့်အီကွေတာညများ’