တရားရချင်ရင် တရားအားထုတ်ချင်တဲ့ ဝီရိယတော့ ရှိရတယ်,
ဝီရိယစိုက်လို့ သတိရှိ,
သတိရှိလို့ သမာဓိဖြစ်,
သမာဓိရှိလို့ အမှန်အတိုင်းသိတဲ့ ဉာဏ်ဖြစ်လာတာ။
ဉာဏ်ကောင်းလွန်းတဲ့လူကျတော့ တရားနာနေရင်းကို ဉာဏ်တန်းဖြစ်သွားတာ။
ဝိပဿနာဆိုတာ ဉာဏ်ပါ,
မသိသေးတာသိသွားပြီး အသိပြောင်းသွားတာပါ။
ကိုယ်က တရားထိုင်လို့ အသိပြောင်းရင် ထိုင်,
တရားနာလို့ အသိပြောင်းရင် နာပေါ့,
အသိပြောင်းဖို့ လိုရင်းပါ။
အရှင်ဝရသာမိ
28.4.20
ကြိုက်တယ်။
မှတ်ချက်
မျှဝေပါ။
