Part-10
*မောင်သာနိုး(သို့မဟုတ်) ကျောက်ဆောက်က ကျောက်ဆောင်
သင်ခါစမှာတော့ အ.ထ.ကကျောင်းအုပ်ဆရာမကြီးက မနှစ်သက်တဲ့သဘော နဲ့ ကန့်လန့်လုပ်ချင်သေးတယ်။ အထူးသဖြင့် ညနေကျောင်းဆင်းတာနဲ့ ကျောင်းနေကလေးတွေကလည်း ရွှေစေတီကိုကူးလာပြီး သင်ယူကြတာကို သူကလည်း အချိန်ပို သင်တယ်ဆိုပြီး လုပ်တာမျိုးပါ။ ကျောင်းဆင်းကလေးတွေကိုငဲ့ပြီး ဆရာနိုးရဲ့ အင်္ဂလိပ်စာ ‘အက်ဆေး’နဲ့ ‘ပြန်စာပေးစာရေး’သင်တန်းရယ်၊ ဆရာဂျမ်းရဲ့ မြန်မာ စာရယ်ကို ကျောင်းဆင်းကလေးများရောက်ချိန် စောင့်ပြီးသင်ကြတော့ ကျောင်းနေ ကလေးတွေကလည်း သူတို့ဆရာတွေရဲ့ အချိန်ပိုကို စိတ်မဝင်စားကြဘူး။ ရွှေစေတီ ကလည်း သူတို့ကျောင်းက ပြန်လွှတ်ချိန်ထိစောင့်သင်ပါတယ်။
ပထမနှစ်စာရင်းချုပ်လိုက်တဲ့အခါ ခါတိုင်းနှစ်တွေမှာ တောင်စွန်း အ.ထ.က က ဆယ်တန်းအောင် (၁၅)ယောက်ခန့် အလွန်ဆုံးရှိခဲ့ရာက အဲဒီနှစ်မှာတော့ ‘မွန်ပြည်နယ်(၁၀)မြို့နယ်ထဲက (၈)မြို့နယ်ကိုကျော်ပြီး ‘တတိယ’အများဆုံးအောင်ဆု ရခဲ့ပါတယ်။ ဒီအကြောင်းကြားရတော့ လာသင်ပေးတဲ့ဆရာတွေကလည်း ဂုဏ်ယူ ဝမ်းသာမဆုံးပါပဲ။
အထူးသဖြင့်တော့ အဲဒီနှစ်ကျောင်းပိတ်ပြီးစလောက်မှာ ဆရာဦးသာနိုးနဲ့ မခင်လေးနွယ်တို့ အိမ်ထောင်ပြုတာပါပဲ။ ဒီအကြောင်း ဆရာဂျမ်းကပြောပြတဲ့အခါ “ဒါ .. တကယ့်မင်္ဂလာသတင်းအစစ်ဗျ၊ ကျုပ် မန္တလေးရောက်စမှာ ဆရာကြီး ဦးလှသိန်းတရားဟောတော့ ပြောတဲ့စကားတစ်ခုရှိတယ်၊ 'ယောက်ျားမှန်ရင် ဘုရား လူရင်ဖြစ်မှ၊ မယားလူရင်ဖြစ်မှ ထောင့်ကျိုးပြီး အချိုးပြေတယ်၊ ဒီနှစ်မျိုးလုံးမဖြစ်တဲ့ ကြားလူဆိုရင် ထောင့်မကျိုးတဲ့ အလကားလူပဲဖြစ်သွားမယ်တဲ့။ ခုဆို ကျောက် ဆောက်သား ကျောက်ဆောင်ကြီးလည်း ထောင့်ကျိုးပြီး အချိုးပြေတော့မှာ”လို့ ပြောလိုက်တော့ အနားမှာရှိတဲ့ ဦးလှဆောင်က “ဦးဇင်းဒကာက မရခင်ကတည်းက ထောင့်တွေကျိုးပြီး အချိုးတွေပြေနေပြီဘုရား”ဆိုလို့ အားလုံး တဟားဟားရယ်ပြီး ဂုဏ်ပြုကြပါတယ်။
#ဆက်ရန်ရှိ
