ရှံကာရ၊ ဝေဒန္တနဲ့ ဟိန္ဒူတွေက
ဒီလောကကို မာယာလို့ ပြောကြပါတယ်။
အိပ်မက်ဘုံလို့ ခေါ်ကြပါတယ်။
အိပ်မက်ထဲမှာ ခင်ဗျားဟာ
ငါအိပ်မက်မက် နေတာလားလို့ ဘယ်တော့မှ
သံသယမေးခွန်း မမေးမိပါဘူး။
သံသယ ဝင်လိုက်တာနဲ့ အိပ်မက်ဆိုတဲ့
စည်းမျဉ်းဟာ ကျိုးပျက်သွားပါပြီ။
ရုတ်တရက် လန့်နိုးသွားပြီး အိပ်မက်ဟာ
ပျောက်ပြယ်သွားပါပြီ။ လောကဟာလည်း
အိပ်မက်ဘုံ တစ်ခုပါပဲ။
ခင်ဗျား သံသယမဝင်မချင်း
အိပ်မက်မှန်း မသိပါဘူး။
နိုးကြားလာတော့မှသာ အိပ်မက်ဟာ
ရုတ်တရက် ပျောက်ကွယ်သွားပြီး
တကယ့်အစစ်အမှန်ဘဝထဲကို
ရောက်သွားမှာပါ။
နိုးကြားသွားတဲ့ ဗုဒ္ဓအားလုံးဟာ
ဉာဏ်အလင်းပွင့်သွားတဲ့အချိန်မှာ
ရယ်ကြပါတယ်။ သူတို့ရဲ့ ရယ်သံဟာ
ကေသရာဇာ ခြင်္သေ့မင်းရဲ့
ဟိန်းဟောက်သံနဲ့ တူပါတယ်။
သူတို့ ခင်ဗျားကိုရယ်တာ
မဟုတ်ပါဘူး။ စကြဝဠာကြီးရဲ့
ဟာသပြက်လုံးကို ရယ်မောကြတာပါ။
ဟီရာကလိုက်တပ်ဟာ
ဒီအချက်တွေကို ရှင်းပြချင်ခဲ့တာပါ။
× × × × × × × × × ×
❛ ပုန်းကွယ်နေတဲ့ သဟဇာတဖြစ်မှု ❜
▫️ကက်စပါဇော်▫️
