စာအုပ်တစ်အုပ် ဖတ်ပြီးသွားတဲ့အခါ........
စာအုပ်တစ်ဖတ်ပြီးသွားရင် ဇာတ်လမ်းကြိုက်ပြီး လွမ်းမောတသနေတတ်တာ အမြဲလိုလိုဖြစ်နေကြ ကိုယ့်ဒုက္ခ ။
ဒီစာအုပ်မှ အဆန်းကြီး စာအုပ်ဖတ်ပြီး စာရေးဆရာကို
အသဲအသန် သိချင်နေမိတာ ။ စာရာရေးဆရာနာမည်ကလည်း မြင်နေကြတွေ့ကြ နာမည်မဟုတ် ပါပီယွန်တဲ့ ။
သူ့စာအုပ် နှစ်အုပ်ရှိပြီ ဖတ်ဖြစ်တာ အရင်ဆုံး ဖတ်ဖြစ်တဲ့ စာအုပ်က ''ဇီးကွက်ချောင်းတံတားပေါ်က အဝါရောင် ဝက်ဝံရုပ်အကျိုးအပဲ့လေး'' အဲစာအုပ်က ဆရာပါပီရဲ့ ဒီဇင်ဘာမှာ ထွက်ထားတဲ့ စာအုပ် အရမ်းကောင်းပါတယ် ။
ထူးခြားတဲ့ရေးဟန်က ဇာတ်တစ်ခုလုံးကို သယ်သွားလိုက်တာ လှိုင်းစီးရသလိုပဲ ရင်ထဲမှာ ကြောက်လန့်မောဟိုက်လို့ အရမ်းအရေးကောင်းပါတယ် ။ စာကြောင်းတွေက ရိုးရှင်းပြီး ဇာတ်လမ်းဆင်ထားတာက ဆန်းပြားပါတယ် ။ ကြုံတဲ့အခါဖတ်ကြည့်ပါ ။ ရိုးအီနေတဲ့ ရသစာပေထဲက ဆန်းပြားတဲ့ တင်ဆက်ပုံကို တွေ့ရပါလိမ့်မယ် ။
အခု ကိုယ်ဖတ်တဲ့စာအုပ်က ဆရာပါပီယွန်ရဲ့ ''ပယ်ရီ ပယ်ရီ ချစ်ကန်း''ပါ ။ ဝယ်ပြီး လအတော်ကြာ မဖတ်ဖြစ်ခဲ့ဘူး ။ အခုရက် ဖတ်ကြည့်တော့ ထူးခြားတဲ့ သူ့ဘဝနဲ့ သူ့စာရေးဟန်ကြောင့် ဝတ္တုတိုတွေက တမျိူး ဖတ်ကောင်းနေပြန်တယ် ။ ဖတ်ရင်း ဒီစာရေးဆရာက ဘယ်လိုလူလဲ ၊ ဘယ်လိုပုံစံလည်း ၊ သိချင်လာမိပါတယ် ။ (ကိုယ့်အတွက်တော့ ဝတ္တုတို စာအုပ်သာဆိုတယ် လုံးဝလက်ကမချနိုင်အောင် ဆွဲဆောင်နိုင်ပါတယ် ။
စိတ်ပင်ပန်းရခြင်းတွေကို ပါပီဒေါင်းတို့ ဝံပုလွေပါပီတို့နဲ့ လက်နက်ဆွဲကိုင် တော်လှန်လိုက်တာ ကိုယ်မှာ '' ဆရာပါပီယွန် '' ကို သိချင်တဲ့ရောဂါနှင့် တခြားသူတွေပါ ဖတ်စေချင်တဲ့ရောဂါပါ တိုးသွားရော ။
9.4.2020
Phyo Wai Mon Soe 1960
#ပါပီယွန် #ပယ်ရီပယ်ရီချစ်ကန်း