part-2
ကျွန်တော့်အနေဖြင့် စကားပြောရတာ သဘောကျ သလောက် လူအများအတွက် အဘယ့်ကြောင့် အဆင်မပြေသည် ကိုသိသည်။ ပြောမှားဆိုမှားဖြစ်မည်ကို စိုးရိမ်ကြသည်။ အပြော အဆို မှန်သော်လည်း ကာလဒေသ မမှန်မည်ကို စိုးရိမ်ကြ သည်။ တိတ်ဆိတ်နေပြီး အရူးဟု အထင်ခံရခြင်းထက် စကား ပြောပြီး အရူးမဟုတ်ဟု အထင်ခံရခြင်းက ပိုကောင်းကြောင်း စာရေးဆရာတစ်ယောက်က ရေးခဲ့သည်။ လူစိမ်းတစ်ယောက်ကို ပြောသည့်အခါ၊ လူပေါင်းများစွာကို တစ်ချိန်တည်းပြောသည့် အခါ ပို၍ကြောက်လန့်တတ်ကြသည်။
ဤစာအုပ်က အကြောက်တရားကို ဖယ်ရှားပေးလိမ့် မည်ဟု မျှော်လင့်သည်။ ကျွန်တော် နားလည်သမျှဆိုလျှင် သင် ၏သဘောထားသာ မှန်ကန်လျှင်၊ သင်၏စိတ်နေထားသာ မှန်ကန်လျှင် စကားမပြောနိုင်သည့်သူ မည်သူမျှမရှိ။ ဤစာအုပ် ဖတ်ပြီးနောက် စိတ်ချလက်ချ ပြောနိုင်ဆိုနိုင်မည်။ တစ်ဖက်သား နားလည်ရန် ဘယ်လိုပြောမည်ကို သိလာမည်။ ကောင်းကောင်း ပြောတတ်ပြီး ပြောရတာကိုလည်း ပျော်လာမည်။
အခြေအနေအမျိုးမျိုးနှင့် ကြုံကြိုက်သည့်အခါ မည်သို့ ပြောမည်ကို လက်တွေ့ ဥပမာများဖြင့် ပြထားသည်။ သင်၏ ဆွေးမျိုးသားချင်း မင်္ဂလာဆောင်မှအစ ညစာစားပွဲများ၊ မိဘ ဆရာအသင်း အစည်းအဝေးများအထိ အခြေအနေမျိုးစုံပါဝင် သည်။ ရုပ်မြင်သံကြား၌တွေ့ သည့် ဧည့်သည်များထံမှရရှိသည့်သင်ခန်းစာများ၊ ကျွန်တော်၏ သင်ခန်းစာများကို မည်သို့အသုံး ချနိုင်ပုံ၊ အချို့သင်ခန်းစာများမှ အကူအညီ ခက်ခက်ခဲခဲရလာပုံ တို့ကို တွေ့ရမည်။
လူနှင့်အခြားသတ္တဝါများ ခြားနားသည့် အရာတစ်ခုမှာ စကားပြောဆိုခြင်းဖြစ်ပြီး စကားပြောဆိုခြင်းသည် လူသားတို့ ဆက်သွယ်ရေး၏ အခြေခံအကျဆုံး ပုံစံဖြစ်သည်။ သာမန်လူ တစ်ယောက်သည် တစ်နေ့လျှင် ဝေါဟာရ တစ်သောင်းရှစ်ထောင် ခန့် ပြောလေ့ရှိသည်ဟုဆိုသည်။ ထိုစကားကို သံသယမဖြစ်ပါ။ ကျွန်တော့်အနေဖြင့် ထိုထက်မက ဖြစ်နိုင်သေးသည်။ ထိုသို့ဆို လျှင် စကားပြော အရည်အသွေးပိုကောင်းရန် အဘယ်ကြောင့် မလေ့ကျင့်ပါသနည်း။ ယခုစကြစို့။ စာမျက်နှာကို လှန်လိုက်ပါ။
ဟာဘီရေ... နားထောင်ပေတော့။
လယ်ရီကင်း
