အတူတူမဟုတ်ရင် ပြန်မသွားချင်တော့မယ့် နေရာအဟောင်းလေးတွေ ရှိချင်ရှိမှာပေါ့
ကမ္ဘာပျက်သွားတာမဟုတ်ဘဲ ဘဝပျက်သွားတာ
မဟုတ်ဘဲ
ငါ့အဓိပ္ပါယ်တွေ ကျပျောက်သွားသလိုပဲ

မျက်လုံးမှေးထားတိုင်း မင်းနှုတ်ခမ်း‌တွေကိုလွမ်းနေပြန်တယ်
စကားလုံးတွေ အထိအတွေ့တွေ
ငါတို့ချင်း နီးခဲ့တာ စိတ်နဲ့ရော ကိုယ်နဲ့ရော

အတူတူပြုဖူးတဲ့ ကောင်းမှုလည်း ငါတို့ရေစက်ကို
ဆွဲမဆန့်ထားနိုင်တော့
မင်းချစ်တဲ့ နေဝင်ချိန်‌တွေ ခိုတွေ
ငါချစ်ခဲ့တဲ့ မင်းမျက်ဝန်းတွေ လည်တိုင်တွေ

ငါ့မှာစွဲလန်းစရာတွေ သိပ်များလို့
မင်းနောက်ကျောကို ခိုး ခိုးနမ်းပြီး ငိုခဲ့တဲ့ရက်တွေ
ငါ့ကို တင်းကျပ်အောင် ပွေ့ဖက်ထားတဲ့လက်တွေ
ငါ့စိတ်ထဲ အမှတ်တမဲ့တွေနဲ့ ပြည့်ကျပ်နေလို့
ငါ့မြတ်နိုးမှုနဲ့ ခေါ်ခဲ့တဲ့ မင်းနာမည်အစွန်းဖျားလေးကအစ ပြန်ကြားရင် ရင်ဘတ်ထဲ တဆစ်ဆစ်နဲ့

အတူဆိုခဲ့တဲ့ နွေဦးပုံပြင် ၊ အတူထိုင်ခဲ့တဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ၊ အတူကြည့်ခဲ့တဲ့ ရုပ်ရှင်ပိတ်ကား ၊ အတူကုန်ဆုံးခဲ့တဲ့ နေဝင်ချိန်နဲ့ အတူနိုးထခဲ့တဲ့ မနက်တွေ

မင်းတဖွဖွနမ်းခဲ့တဲ့ ငါ့မျက်ဝန်းကလေးက အခုချိန်ထိ
မင်းတစ်ယောက်တည်းကို ဘောင်ခတ်သိမ်းထားတာ

နွေကိုရောက်လာတိုင်း ငါတို့နှစ်ပတ်လည်ရဲ့မန်မိုရ်ရီတွေ အသစ်ပြန်ဖြစ်လာမယ်
မိုးဥတုလေးကျရင် ငါတို့ပြေးလွှားခဲ့တဲ့လမ်းမတွေကို
သတိရမယ်
ဆောင်းရောက်လာရင် ငါ့ရင်ဘတ်ထဲမှာရှိခဲ့သလို
မင်းခန္ဓာကိုယ်လေး နွေးလာမယ်

ချစ်ခဲ့ကြသူတွေရဲ့ မှတ်ဉာဏ်ပုံပြင်‌ပါ
ဒီဇာတ်သိမ်းလေးကိုတော့ တို့နှစ်ဦးကြားပဲဝှက်ထားပါရစေတော့ ။

#ဇူခီ