တစ်နေ့မှာ ကိုယ်လမ်းပျောက်သွားတော့
လူသုံးယောက်ကို စာပို့လိုက်တယ်။
ပထမတစ်ယောက်က သေချာဂရုစိုက်ပါတဲ့။
ဒုတိယတစ်ယောက် ကိုယ်လာကြိုရမလားတဲ့။
ခုလိုစကားကြားတာနဲ့ စိတ်မှာ နွေးထွေးသွားတယ်။
တတိယလူဆီကနေ ဘာဆိုဘာမှ အကြောင်း
မကြားရဘူး။စိတ်ဓာတ်တွေ လုံးလုံးကျပြီး
အသက်ရှင်ချင်စိတ်တောင် မရှိတော့တဲ့အချိန်မှာ
ကိုယ့်ဆီစာတစ်စောင် ဝင်လာခဲ့တယ်။
နောက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်ပါ မင်းနောက်မှာ
ကိုယ်ရောက်နေပြီတဲ့။
ချမ်းပြီးတုန်ရီနေတဲ့ကိုယ့်လက်ကို သူ့ရဲ့နွေးထွေး
လွန်းတဲ့လက်တွေနဲ့ အပူဓာတ်ပေးပြီး မကြောက်ဖို့
အားပေးရှာတယ်။
I will be there for you always ဆိုပြီး
ခဏခဏပြောတတ်သေးတယ်။

ဒါကြောင့် ကိုယ်တို့ဘဝမှာ ပြောတဲ့စကားအတိုင်း
လက်တွေ့လုပ်တတ်တဲ့လူကို အများကြီး
တန်ဖိုးထားရမယ်။စကားလုံးလှလှတွေကို
လူတိုင်းပြောတတ်တာပေါ့။Action လို့ခေါ် တဲ့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းကိုတော့ လူတိုင်း
မလုပ်နိုင်ပါ။
သူငယ်ချင်းဖြစ်စေ၊ချစ်သူကြားဖြစ်စေ
လက်တွေ့က သိပ်အရေးကြီးပါတယ်။
စကားလုံးချိုချိုတွေထဲ အရည်မပျော်ဘဲ
လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းမှာသာ အရည်ပျော်ပါ။