ဘူတန်နိုင်ငံဟာ ကမ္ဘာပေါ်မှာ ရုပ်မြင်သံကြားကို နောက်အကျဆုံး မိတ်ဆက်ခဲ့တဲ့ နိုင်ငံတွေထဲက တစ်ခုအပါ အဝင် ဖြစ်ပါတယ်။ ၁၉၉၉ ခုနှစ်ရောက်မှသာ တရားဝင် ရုပ်မြင်သံကြား ထုတ်လွှင့်မှုတွေကို စတင်နိုင်ခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလို နှောင့်နှေးရခြင်းရဲ့ နောက်ကွယ်မှာ ရှုပ် ထွေးပြီး စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းတဲ့ အကြောင်းရင်းများစွာ ရှိပါတယ်။
ဘူတန်နိုင်ငံရဲ့ ထူးခြားတဲ့ ပထဝီအနေအထားဟာ အဓိက အတားအဆီးတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ဟိမဝန္တာတောင်တန်းတွေကြားမှာ တည်ရှိတဲ့ ဘူတန်ဟာ သဘာဝအရ အလွန်တောင်တန်းထူထပ်လှပါတယ်။ ဒီအချက်ဟာ ရုပ်မြင်သံ ကြား ထုတ်လွှင့်မှုအတွက် လိုအပ်တဲ့ အခြေခံအဆောက် အအုံတွေတည်ဆောက်ရေးကို များစွာခက်ခဲစေခဲ့တာပါ။
ဒါ့အပြင် ဘူတန်အစိုးရဟာ နိုင်ငံရဲ့ ထူးခြားတဲ့ ရိုးရာယဉ်ကျေးမှုနဲ့ ဓလေ့ထုံးတမ်းတွေကို ထိန်းသိမ်းဖို့အလေး ထားခဲ့ပါတယ်။ ပြင်ပမှ မီဒီယာတွေ၊ အထူးသဖြင့်အနောက်တိုင်းယဉ်ကျေးမှု လွှမ်းမိုးမှုတွေကို ကာကွယ်ဖို့ ရုပ်မြင်သံကြား အပါအဝင် အခြားသော မီဒီယာတွေကို ကာလရှည်ကြာစွာ ပိတ်ပင်ထားခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။
စီးပွားရေး ဖွံ့ဖြိုးမှု နည်းပါးခြင်းဟာလည်း နောက်ထပ်အကြောင်းရင်းတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ရုပ်မြင်သံကြား နည်းပညာကို အကောင်အထည်ဖော်ဖို့ လိုအပ်တဲ့ ငွေကြေးနဲ့ အရင်းအမြစ်တွေ မပြည့်စုံမှုဟာလည်း နှောင့် နှေးရခြင်းရဲ့ အကြောင်းရင်းတစ်ရပ် ဖြစ်ပါတယ်။
၁၉၉၉ ခုနှစ် ဇွန်လ ၂ရက်နေ့မှာတော့ ဘုရင် (Jigme Singye Wangchuck) ရဲ့ (၂၅ နှစ်မြောက် နန်းတက်ပွဲနေ့) ရွှေရတုသဘင် အထိမ်းအမှတ်အဖြစ် အပြောင်းအလဲကြီးတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပါတယ်။
အဲဒီနှစ်မှာ Bhutan Broadcasting Service (BBS) ကို စတင်တည်ထောင်ပြီး ရုပ်မြင်သံကြား ထုတ်လွှင့်မှုတွေကို စတင်ခဲ့ပါတယ်။ အစောပိုင်းကာလတွေမှာ တစ်နေ့လျှင် နာရီအနည်းငယ်သာ ထုတ်လွှင့်နိုင်ခဲ့ပေမယ့် တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ထုတ်လွှင့်ချိန်တွေကို တိုးချဲ့လာနိုင်ခဲ့ပါတယ်။
ရုပ်မြင်သံကြား မိတ်ဆက်မှုဟာ ဘူတန်လူမှုအသိုင်း အဝိုင်းအပေါ် ကြီးမားတဲ့ သက်ရောက်မှုတွေ ရှိခဲ့တယ်ဆိုတာ အမှန်ပါပဲ။ ပြည်သူတွေဟာ ပြည်တွင်းပြည်ပ သတင်းအချက်အလက်တွေကို ပိုမိုလွယ်ကူစွာ ရရှိလာကြပြီး ကမ္ဘာ့အရေးအခင်းတွေကို သိရှိနားလည်လာကြတယ်။
ပညာရေးဆိုင်ရာ အစီအစဉ်တွေကို ထုတ်လွှင့်ပေးခြင်းဖြင့် ပညာရေးကဏ္ဍကို အထောက်အကူပြုခဲ့ပြီး၊ ဖျော် ဖြေရေးကဏ္ဍမှာလည်း အဓိက အခန်းကဏ္ဍကနေ ပါဝင်လာခဲ့ပါတယ်။ သို့ပေမယ့်လည်း အနောက်တိုင်း ယဉ်ကျေးမှု လွှမ်းမိုးမှုတွေ ဝင်ရောက်လာခြင်းနဲ့အတူ ရိုးရာယဉ်ကျေးမှု ထိန်းသိမ်းရေးဆိုင်ရာ စိန်ခေါ်မှုအသစ်တွေ ပေါ်ပေါက်လာခဲ့ရပါတယ်။
ရုပ်မြင်သံကြားဟာ ဘူတန်လူ့အဖွဲ့အစည်းအတွက် အကျိုးကျေးဇူးများစွာကို ယူဆောင်လာပေးခဲ့ပေမယ့်၊ တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ရိုးရာဓလေ့တွေ မပျောက်ပျက်စေဖို့ ထိန်းသိမ်းရမယ့် စိန်ခေါ်မှုတွေကိုလည်း တစ်ပါ တည်း ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့တယ်ဆိုတာကတော့ ငြင်းမရတဲ့ အချက်ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။
#knowledge