6 ပတ် - ဘာသာပြန်ပါ။

အောင်ချိမ့်ကြီးက
အတောင်ပံနဲ့ အမြင့်စီးကနေ
လူ့ဘဝကြီးကို
သမိုင်းနဲ့ချီ တရားနဲ့ချည် ရှုမြင်ပြလိုက်
ထိုင်ခုံမှာထိုင်ပြီး
သူ့ဘဝကို ခေတ်နဲ့ လှောင်ပြောင်လိုက်
ငါနဲ့တော့ကိုက်လို့။
၃။
ကြွပျံတက်လာတဲ့ ရဲနေတဲ့
ကရွတ်နဲ့
ပျံလာတဲ့ ကျီးကန်း စွပ်မိသလို
ငါတို့ ရောက်လာခဲ့ကြပြီ။
၁၀။
ငါတို့ဟာ မြို့တွေမှာ
လူနဲ့ လူ
ညစ်ကြတာ။
၂၃။
ဒါပေမယ့် ငါတို့ဟာ
ကင်မရာရှေ့ ဖြတ်လျှောက်မပျက်
ဖြတ်လျှောက်လျက်ပါပဲ
ဖြတ်လျှောက်မြဲပါပဲ။
အဲဒါ
နည်းသလားကွ။
ငါတို့ဟာ စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့
ကင်မရာရှေ့ ဖြတ်လျှောက်ခဲ့သပေါ့။
၃၀။
ငါဟာ ဘဝမှာ နေစရာမရှိလို့
သေပစ်ဖို့ စဉ်းစားဖူးတယ်။
ဟာသပဲ
ငါ သေချင်ခဲ့ပုံများ
ငါ မသေရဲခဲ့ပုံများ
ဟာသပဲ။
၃၂။
ငါဟာ ရွဲကုန်သည်
ငါဟာ ဗင်းနစ်မြို့က ကုန်သည်
ငါဟာ 'ထရိတ်ဒါး' ဟိုတယ်မှာ တည်းတဲ့
ယခုခေတ် ကုန်သည်အကြီးကြီးပဲ။
ဟေး၊ ဘဝမှာ
ဘာတွေ အမြတ်အစွန်းထွက်ခဲ့လဲ
အမြတ်အစွန်းထွက်မှ
ဘဝမှာ နေမှာလား။
၇၁။
ဒါထက်
ပျော်ပွဲစားထွက်တယ် ဆိုတာဟာ
ပျော်လို့လား
စိတ်ညစ်လို့လား။
၇၆။
ဘာမှမဖြစ်ဘူး ကမ္ဘာဟာ
ပြန်လာမယ်။
အမှားတွေ မကုန်နိုင်ဘူး ကမ္ဘာဟာ
ပြန်လာမယ်။
ပျက်ပြီးတဲ့
အပျက်အစီးတွေကြားကပဲ
ကမ္ဘာဟာ
ပြန်လာမယ်။
၈၄။
ဆံပင်ဖြူကြီး ဆေးမဆိုးဘဲ
ငါတို့ အသက်ကြီးမယ်။
ငါနဲ့တော့ အံကိုကိုက်လို့။

image