ပေပင်ဆေ:ဘက်ဝင်ပုံ ဖတ်ချိန်တမိနစ်
+++++++++++++
"ပေတစ်သီး၊ ကျီးတစ်သား"ဆိုသလို တစ်သက်တွင် တစ်ကြိမ်သာ အသီးသီးတဲ့ ပေသီးပင်
ပေပင်သည် မြန်မာနိုင်ငံတွင် အပူပိုင်းဒေသများတွင်သာ ပေါက်ရောက်လေ့ရှိပါသည်။ ရှေးယခင်အခါက မြန်မာများစာပေရေးသားရာတွင် ပေရွက်၊ ထန်းရွက်ပေါ်တွင်သာ ရေးခဲ့ကြသော အလေ့အထရှိကြပါသည်။
ပေပင်သည် တစ်သက်တွင် တစ်ကြိမ်သာ အသီးသီးပြီး ထပ်မသီးတော့သော အပင်တစ်မျိုးဖြစ်သည်။ သက်တမ်းမှာ နှစ်(၃၀-၈၀)အတွင်းရှိကြသည်။ "ပေတစ်သီး၊ ကျီးတစ်သား" ဆိုသည့် စကားပုံအတိုင်း အသီးတစ်ကြိမ် သီးပြီးလျှင် သွေ့ခြောက်ကာ ေ.သသွားတတ်ပါသည်။
ပေပင်သည် ထန်းပင်ထက် လုံးပတ်ကြီး၍ အရွက်လည်း ပိုကြီးပါသည်။ ပေပင်မှလည်း ပေရည်ထွက်ပြီး ငန်သော အရသာ ရှိသည်။
ပေသီးမှာ ထန်းသီးထက် ပိုသေးပြီး ထန်းသီးထက် အရသာပိုကောင်းပါသည်။ ပေသီးအဆံက ပိုနုပါသည်။ ပေသီး၏ ပင်ကိုယ်သဘာဝက ချွဲချွဲလေးဖြစ်နေသည့်အတွက် ရေဆေ:စားစရာမလိုဘဲ သဘာဝအတိုင်း စားသုံးနိုင်ပါသည်။ ပေသီးကို နို့ဆီ၊ သကြား၊ ရေခဲ တို့ဖြင့် ပေသီးသုပ် လုပ်စားနိုင်သလို ရေခဲခြစ်၊ ဖာလူဒါ၊ ရေခဲမုန့်၊ နို့သစ်ခွတို့တွင်လည်း ထည့်၍ စားသုံးနိုင်ပါသည်
သို့သော် "သပြေ ထန်းလျက်၊ ပေနဲ့ ဝက်" ဆိုသည့် စကားပုံလေးအတိုင်း ပေသီးနှင့် ဝက်သားသည် တွဲဖက်မစားသင့်သော အစားအစာဖြစ်ပြီး ခေါင်းကို*က်မူးဝေတတ်သောကြောင့် ပေသီးစားပြီး ဝက်သားမစားသင့်ပါချေ။
ပေပင်၏ ဆေ:ဖက်ဝင်ပုံ
အသည်း၊ အဆုတ်ရောဂါကြောင့် ဗိုက်ဖောင်းကားပြီး ရေဖျဥ်းစွဲကာ ဗိုက်ထဲမှ ရေများဖေါက်ထုတ်နေရသော ဝေဒနာရှင်များကို 'ပေအရွက်စိမ်းစိမ်း'ကို ထုထောင်း၊ ညှစ်ပြီး ရရှိလာသောအရည် လက်ဖက်ရည်အကြမ်းပန်းကန်တစ်လုံးစာကို လူနာအား တိုက်ပေးပါက ရောဂါသက်သာပျောက်ကင်းစေသည်ဟု မှတ်ရဖူးပါသည်။ ဆေ:ဖက်လည်းဝင်၊ အရသာလည်းကောင်းမွန်ထူးခြားပြီး တစ်ပင်လုံး အသုံးဝင်သည့်ပေပင်များ ဖြစ်ကြပါသည်။
