ဒီနေ့ Review ရေးပေးမယ့် စာအုပ်ကတော့ ၂၀၁၆ ခုနှစ်က အမျိုးသားစာပေဆုရဆရာကြီး ညီပုလေးရဲ့ “ထက်မြက်တဲ့ဓားသွားပေါ်က ချိုမြမြပျားရည်စက်” ဆိုတဲ့ စာအုပ်ပါ။ ဒီစာအုပ်ကို စဖတ်တည်းက Karine အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားပါတယ်၊ အရမ်းလည်းသဘောကျနှစ်ခြိုက်ပါတယ် အရမ်းကိုတန်ဖိုးရှိတဲ့စာအုပ်ကောင်းတစ်အုပ်ပါ။ သူက လူပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးအကြောင်းကိုပဲ အစကနေ အဆုံးထိ အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ရေးဖွဲ့ထားတဲ့ အတ္ထုပတ္တိဟန် စာပေ အမျိုးအစားပါ။မြန်မာပြည်တစ်ဝန်း ဆေးလောကတစ်ခွင်မှာ မသိသူမရှိတဲ့ အဓိကဇာတ်လိုက်ဖြစ်တဲ့ “အက်ဒဝပ်ဟုတ်ဝမ် (ခေါ်) ဒေါက်တာသိန်းလှိုင်” ဆိုတဲ့ ခွဲစိတ်ဆရာဝန်တစ်ယောက်ရဲ့ဘဝဇာတ်ကြောင်းပါ။တချိန်က မြန်မာနိုင်ငံရဲ့အထင်ကရပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးဖြစ်တဲ့ နာဂတောင်တန်းတွေဆီကို အလုပ်ကနေ စေလွှတ် ပေးပို့ခြင်းခံရတဲ့ တရုတ်ကပြားဆရာဝန်ကြီး “နာဂသိန်းလှိုင်” လို့တောင်ပြောစမှတ်ပြုရတဲ့ လူတစ်ဦးရဲ့အကြောင်းကိုရေးဖွဲ့ထားတာပါ။ဖတ်ပြီးတဲ့သူတော်တော်များများလည်းရှိမှာပါ။Karine ကတော့ အသိနောက်ကျတယ်ပြောရမလားပဲ အခုမှဖတ်ဖူးတာပါ။Karine တော့ အမှာစာကိုဖတ်ပြီးတည်းက စိတ်ကအရမ်းလှုပ်ရှားပြီး မရပ်မနားကိုဖတ်ချင်နေတော့တာပါပဲ။ ဒါတောင် မနားတမ်းမဖတ်ပါဖြစ်ဘူး ကြားထဲ ဟိုဟာလေးထလုပ်လိုက် ဒီဟာလေးလုပ်လိုက်၊ ကိစ္စပေါ်လာလို့အပြင်ထွက်လိုက်နဲ့ ၅ရက်လောက်ဖတ်ယူလိုက်ရတယ်။
ပထမဦးဆုံး စတင်ထုတ်ဝေတုန်းက စာအုပ်ဆိုတာထက် မဂ္ဂဇင်း ဝတ္ထုရှည် တစ်ပုဒ်ပါ။ Treasure Land မဂ္ဂဇင်းတိုက်ကနေပြီးတော့ လစဉ် အခန်းဆက် ဖော်ပြခဲ့တဲ့ အခန်းဆက်ဝတ္ထုရှည် အမျိုးစားပါ။တစ်ခန်းပြီးသွားတိုင်း ဖတ်ရတဲ့သူတွေမှာ ဆတ်တငံ့ငံ့နဲ့ပေါ့ အားမလိုအားမရတွေဖြစ်ပြီး တမျှော်မျှော်နဲ့ ။နောက်တော့ ပထမပိုင်း ဒုတိယပိုင်း တတိယပိုင်းရယ်လို့ဆိုပြီး ၃အုပ်ခွဲပြီးထွက်ရှိခဲ့တယ်။အဲ့ဒီနောက်တော့ လူထုရဲ့တောင်းဆိုမှုတွေကြောင့် စ-ဆုံး ပေါင်းချုပ်ကို မကြာခင်မှာ ဖြန့်ချိပေးပါမယ်လို့ ကတိပေးခဲ့ရတယ်။အဲ့လောက်ထိကိုစာပေလောကမှာ ကြီးကျယ်ခန်းနားတဲ့ စာမျိုးပါ။အခုခေတ်ချိန်မှာတော့ ကံကောင်းတယ်ပြောရမယ် “စ ဆုံး ပေါင်းချုပ်” ဆိုပြီးထွက်ချလိုက်တာ ကဲ ဖတ်ပေရော့ပဲ။
စာအုပ်ရဲ့စစချင်းမှာ သိန်းလှိုင်ရယ်လို့ မဖြစ်သေးဘူး အက်ဒဝပ်ဟုတ်ဝမ်ဆိုတဲ့ တရုတ်ကပြားကောင်လေးရဲ့ ငယ်ဘဝကနေ အစပျိုးထားပါတယ်။ ဩဇာအာဏာရှိပြီး အရာရာမှာထက်မြတ်လှတဲ့ သူ့အဖေ ဦးဟုတ်ဝမ်ရဲ့ အကြောင်းကလည်း စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းလှပါတယ်။ညီအစ်ကို ၉ယောက်ရှိတဲ့အနက် အက်ဒဝပ်က ၃ယောက်မြောက်သားပါ။ကလေးဘဝကနေစလိုက်တဲ့စိတ်ဝင်စားမှုက လက်ကကို မချချင်အောင်ဆွဲဆောင်တဲ့ စာအုပ်တစ်အုပ်။ တော်တယ်၊ ထက်တယ်၊ အရာရာကို စူးစမ်းလိုစိတ် သင်ယူလိုစိတ်အပြည့်ရှိတယ်။မဟုတ်မခံလူစား။ခေါင်းထဲကတွေးနေတုန်းရှိသေးတယ် နှုတ်ကပြောထွက်သွားပြီ အဲ့လို စိတ်မြန်လက်မြန်လူစားမျိုး။နိုင်ငံရေးဟေ့ဆိုလည်း သူပါလိုက်တာပဲ။ သူများအရေးဟာသူ့အရေးပဲ။ သူများဒုက္ခဟာ သူ့ဒုက္ခပဲလို့ ခံယူထားတဲ့သူ။ ဆရာဝန်လောကရောက်မှ “သိန်းလှိုင်”ရယ်လို့ မြန်မာနာမည်စတွင်လာတယ်။မဟုတ်မခံစိတ်ကြောင့် အထက်လူကြီးရဲ့ မျက်စိစပါးမွှေးစူးပြီး လူသူအရောက်အပေါက်နည်းလွန်းလှတဲ့ ဝေးလံခေါင်သီတဲ့ အရပ်ဖြစ်တဲ့ စစ်ကိုင်းတိုင်းအစွန်က ဇဂ်လိန်းခန္တီးသို့ လုပ်သက် ၂နှစ်ဖြတ်ပြီး နှစ်တိုးလစာ ၁နှစ်ရပ်ကာ နာဂတောင်တန်းတွေပေါ်ကို စေလွှတ်ခြင်းခံရတဲ့သူတစ်ယောက်။ ဓားတွေအမျိုးမျိုးရှိတဲ့ ထဲကမှ လူတွေကိုအကျိုးပြုတဲ့ ဓားရဲ့အသုံးတစ်ခုကတော့ ခွဲစိတ်ကုသခြင်းပါ။ဒီစာအုပ်ထဲမှာ ဓားကိုင်တဲ့ခွဲစိတ်ကုဆရာဝန်တစ်ယောက်အကြောင်းကိုပြောပြထားတာပါ။နာဂဆရာဝန်ဖြစ်အသိမှတ်ပြုခံရတဲ့ကာလအတွင်း အချိုးအကွေ့၊ အလှည့်အပြောင်း၊အနိမ့်အမြင့်၊ အဆင်းအတက် ဘဝတွေရဲ့ အကြောင်း စာပန်းချီခြယ်သချက်တွေကိုဖတ်ရပါလိမ့်မယ်။
ဒီ့အပြင် နာဂလူမျိုးတွေရဲ့ ဓလေ့ထုံးတမ်းစဉ်လာ၊ ရိုးသားမှုအရင်းခံ၊ လူမျိုးစရိုက်၊ စိတ်ခံစားမှုအဖုံဖုံ ရသ အဖုံဖုံ ကိုလည်း ပေးစွမ်းပါတယ်။နာဂလူမျိုးတွေရဲ့အကြောင်းကိုလည်း ကိုယ်တိုင်မျက်မြင်တွေ့နေရသလိုကို စိတ်ဝင်စားဖွယ်ရာ လေ့လာဖတ်ရှုရမှာပါ။
လူတစ်ဦးရဲ့ဘဝကို သူ့မိသားစုရဲ့ပတ်ဝန်းကျင် သူနေထိုင်ကြီးပြင်းရာခေတ်ကာလနဲ့ ယဉ်ကျေးမှုအခြေအနေတွေက လွှမ်းမိုးတယ်ဆိုတဲ့ သာဓကတွေကိုတွေ့မြင်ရမှာပါ။“နာဂနတ်” လို့တောင် နာဂလူမျိုးတွေရဲ့ တင်စားခြင်းကိုခံရတဲ့ သိန်းလှိုင်၊ “ခွဲစိတ်မှုအောင်မြင်ရင်မြင် မအောင်မြင်ရင် ခေါင်းကိုဖြတ်ယူသွားရမယ်” ဆိုလို့ ကိုယ့်ခေါင်းကိုယ်အပေါင်ထားကာ ခွဲစိတ်ခဲ့ရတဲ့အဖြစ်၊ တောင်ပေါ်က နာဂတွေကြားမှာ နတ်ဆေးဆရာကြီး၊ မြန်မာပြည်တစ်ဝန်းမှာ နာဂသိန်းလှိုင်၊ ခန္တီးမှာတော့ အာဏာပိုင် အဖွဲ့အစည်းက လူတချို့နှင့် သူနှင့် တဂျိန်းဂျိန်း။ရန်သူကို ရင်ဆိုင်ဖို့ လက်နက်စုတော့ သူ့လက်နက်က အဆဲညွန့်ပေါင်းကျမ်း၊ ဟိုဘက်ကလည်း သူတို့လက်နက်နဲ့သူတို့။
ဒီစာအုပ်ရဲ့ အသက်ဝင်ဆုံးနဲ့ စိတ်အထိခိုက်ရဆုံးအပိုင်းတွေကတော့ အုပ်ချုပ်ရေးနဲ့ ဌာနဆိုင်ရာထိပ်ပိုင်းရောက်နေတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေ၊ တချို့ကတော့ ခေတ်ပြောင်းလို့ဖြစ်လာတဲ့ မိုးကျရွှေကိုယ်တွေ၊ ဒီလိုလူတွေရဲ့ သေးသိမ်ညံ့ဖျင်းမှု၊ မောက်မာဖိနှိပ်မှု၊မနာလိုငြူစူမှုမောဟတွေကို တုံ့ပြန်သွားတဲ့ ဆရာဝန်ကြီး ဒေါက်တာသိန်းလှိုက်ရဲ့ ပြုမှုလုပ်ဆောင်ချက်တွေပါ။
ထက်မြက်တဲ့ဓားသွားဝတ္ထုကို ဖန်တီးဖို့ကို ဆရာညီပုလေးမှာ အခက်ခဲတွေအများကြီးရှိခဲ့ ၊ကြုံခဲ့ရတယ်။စိတ်ကူးဝတ္ထုသက်သက်မဟုတ်ပဲ သက်ရှိဇာတ်ကောင်တစ်ဦးရဲ့ ဘဝကို ရေးဖွဲ့ထားတာပါ။အခုဆိုရင် မြန်မာနိုင်ငံက ဆရာဝန်ကြီး ဒေါက်တာ နာဂသိန်းလှိုင် အကြောင်းကို ဆရာကြီးမိသားစုနဲ့ ဆရာညီပုလေးတို့က အဂ်လိပ်လို ထုတ်ဝေဖြစ်အောင် စတင်ကြိုးစားနေပြီလို့ သိရပါတယ်။ဘယ်လောက်တောင် ဂုဏ်ယူဝမ်းမြောက်ဖို့ကောင်းသလဲနော်။
