မပြည့်စုံတဲ့ ဘဝက လာတာမို့
ငယ်ငယ်ကတည်းက
ကိုယ်လုပ်မှ ကိုယ်ရ မယ်ဆိုတဲ့ စိတ်မျိုး အရိုးစွဲခဲ့တာ ။
တစ်ခုခု လိုချင်တာရှိရင်တောင်
မိဘတွေရဲ့ မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး
ဘာမှ မတောင်းဆိုခဲ့တဲ့ သားသမီးတွေထဲ
ကျွန်မ ပါခဲ့တယ် ။
Background ကောင်းကောင်းနဲ့
ဆင်းသက်လာတာ မဟုတ်လို့
သူများတွေ သက်တောင့်သက်သာ
လျှောက်လို့ရတဲ့လမ်းကို
နှစ်ဆလောက် ပင်ပန်းပြီး လျှောက်ခဲ့ရတယ် ။
ဘဝထဲမှာ အမှားတွေရော ဒဏ်-ရာ တွေရော
ပြီးတော့ ခံနိုင်ရည်တွေကလည်း
သူများတွေ ထက် ပိုခဲ့တယ် ။
သိတတ်တဲ့ အရွယ်က စပြီး
ကိုယ့်လိုအင်ဆန္ဒနဲ့ ပတ်သက်လို့
မိဘကို စိတ် သောက မပေးခဲ့ဖူးတဲ့အတွက်
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဂုဏ်ယူရပြန်တယ် ။
မိဘရဲ့ အထောက်အပံ့နဲ့ အိမ်မက်နောက်လိုက်နိုင်တဲ့
သူတွေကို မြင်တိုင်း အားကျမိပေမယ့်
အိမ်မက်ထက် လက်တွေ့ဘဝကို
ကြိုးစားရုန်းကန်ခဲ့ရတဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်
တကယ် ဂုဏ်ယူမိပြန်တယ် ။
ဘာရယ် မဟုတ်ဘူး
မိဘတွေဆိုတာ သားသမီးကို
အောင်မြင်စေချင်တယ်
ဖြစ်ထွန်းစေချင်တယ် ဆိုတဲ့ သူတွေချည်းမို့
သားသမီးဆန္ဒကို ဖြူတယ် မည်းတယ် မပြောဘဲ
အကုန်ဖြည့်ဆည်းပေးရင်း
ဘဝကို လုံးပါး ပါး သွားကြတဲ့ မိဘတွေကို
မြင်ရတော့ .. မိသားစုတစ်ခုမှာ
သားသမီးတစ်ယောက်ရဲ့သိတတ်မှုဟာ
အင်မတန် အရေးကြီးပါလား တွေးမိလာလို့ ။
Supporting ကောင်းကောင်းရနေတုန်းမှာ
လမ်းမလွဲဖို့ ..
မိဘတွေရဲ့ အားထုတ်မှုဟာ အကျိုးရှိရှိဖြစ်သွားဖို့ ..
မဖြစ်နိုင်တဲ့အရာတွေအပေါ် အားစိုက်နေမယ့်အစား
ဘဝကို လက်တွေ့ကျကျ ရင်ဆိုင်ရင်းနဲ့
မိဘ အပေါ် သိတတ်ကြဖို့ ပြောချင်ပါတယ် ။
မိဘတွေဟာ ကျလူ ဖြစ်ပြီး
ကိုယ်က တက်လူပါ ..
မိဘတွေ ငယ်ရွယ်ချိန်မှာ စုေဆာင်းခဲ့သမျှဟာ
ကိုယ့်ကြောင့် အလဟဿကုန်သွားတာမျိုး
မဖြစ်စေဖို့ သိပ်အရေးကြီးပါတယ် ။
လက်ရှိမှာ ကိုယ့်မိဘတွေကို
ပြည့်ပြည့်စုံစုံ မထားနိုင်သေးရင်တောင်
ငွေကြေးအရ မထောက်ပံ့နိုင်သေးရင်တောင်
ကိုယ်ကြောင့် ဒုက္ခရောက်သွားနိုင်တဲ့ စွန့်စားမှုမျိုးနဲ့
မိဘတွေရဲ့ မေတ္တာကို ပုံဖော်မခိုင်းပါနဲ့ .. ။
ကျွန်မကတော့
သိတတ် လိမ္မာတဲ့ သားသမီးမျိုးအဖြစ်နေတာကလည်း မိဘကိုကျေးဇူးဆပ်တာပဲလို့ ခံယူထားပါတယ် ။
