''အထည်ချုပ်မှာမလုပ်ရဘဲ အပျော်မယ်နဲ့ တရုတ်မယားပဲ လုပ်ရတော့မလိုဖြစ်နေပြီ''
နိုင်ငံအနှံ့က မြန်မာတွေကို တရုတ်ဘက်ခြမ်းမှာ အလုပ်လုပ်ဖို့ နယ်စပ်မူဆယ်မြို့ကိုလာဖို့ခေါ်တဲ့ အလုပ်ခေါ်စာတွေ လူမှုကွန်ရက် ဖေ့ဘွတ်ခ်နဲ့ TikTok ချန်နယ်မှာ ပျံ့နှံ့နေပါတယ်။
မူဆယ်မြို့မှာ ရှိတဲ့ အကျိုးဆောင်လုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်သူတွေက မူဆယ်မြို့အထိလာရမယ့်ကားခအပါအဝင် တရုတ်ဘက်ခြမ်းက အလုပ်ခေါ်စာရတဲ့အထိ မူဆယ်မှာနေထိုင်ကုန်ကျတဲ့စရိတ်တွေကိုပါ စရိတ်ငြိမ်းတာဝန်ယူတယ်လို့ ပြောပြီး အလုပ်ခေါ်နေတာပါ။
ဒါပေမဲ့ ဒီလိုတရုတ်မှာအလုပ်ရမယ်ဆိုတဲ့ ဆွဲဆောင်အလုပ်ခေါ်ယူမှုတွေကြောင့် မူဆယ်မြို့ကိုရောက်သွားတဲ့ လူထောင်နဲ့ချီဟာ ဂိုဒေါင်တွေထဲ ပိတ်လှောင်ထိန်းချုပ်ခံနေရသလို တချို့ဆိုရင် နှိပ်စက်ခံရတဲ့အထိရှိပါတယ်။
မူဆယ်မှာ ၂ ပတ်လောက်စောင့်ရုံနဲ့ တရုတ်ဘက်မှာ အလုပ်သွားလုပ်နိုင်မယ်လို့ ပွဲစားတွေက ပြောပြီးခေါ်ခဲ့ပေမယ့် ၂လခွဲကျော်ကြာတဲ့အထိ တရုတ်ဘက်လည်းမရောက်ဘဲ ဂိုဒေါင်ထဲမှာ ပိတ်လှောင်ခံနေရသူ ၃ ဦးထက်မနည်းနဲ့ ဘီဘီစီက စကားပြောခွင့်ရခဲ့ပါတယ်။
အသက် ၃၀ အရွယ်ရှိတဲ့ မစံပယ်ဟာ တရုတ်ဘက်ခြမ်း၊ ရွှေလီမြို့မှာ လစာကောင်းကောင်းနဲ့ အလုပ်လုပ်ခွင့်ရမယ်ဆိုတဲ့ အလုပ်ခေါ်စာကို TikTok လူမှုကွန်ရက်မှာတွေ့ခဲ့ပါတယ်။ အလုပ်ခေါ်ထားတဲ့ပွဲစားနဲ့ဆက်သွယ်ညှိနှိုင်းပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ သူ မူဆယ်ကို သွားဖို့ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပါတယ်။
တရုတ်အထည်ချုပ်စက်ရုံတွေမှာ တစ်လကို တရုတ်ယွမ်ငွေ ၁,၇၀၀ (လက်ရှိ မြန်မာကျပ်ငွေလဲနှုန်းအရ ကျပ် ၁၀ သိန်းခွဲ ဝန်းကျင်) နဲ့ အလုပ်လုပ်ဖို့အတွက် အကျိုးဆောင် (ပွဲစား) တွေက စီစဉ်ပေးမယ်လို့ ပြောခဲ့တဲ့အကြောင်း မစံပယ်က ပြန်ပြောပြပါတယ်။
ရန်ကုန်က အထည်ချုပ်စက်ရုံတစ်ခုမှာ လုပ်ခဲ့တဲ့ မစံပယ်ဟာ တစ်လကိုလစာ ကျပ် ၂ သိန်းကျော်ပဲရသူပါ။ သူ့လစာက မိသားစုအတွက် မလောက်ငတာကြောင့် ၆ လအရွယ် သားလေးကို ထားပြီး တရုတ်မှာ အလုပ်လုပ်ဖို့ ပွဲစားနဲ့ညှိနှိုင်းပြီး မူဆယ်ကို သွားခဲ့တာပါ။
ဒါပေမဲ့ မူဆယ်ကိုသွားဖို့ မန္တလေးက စုရပ်ကိုအရင်သွားခဲ့ရပါတယ်။ မန္တလေးမှာ မစံပယ် တင်မက ပွဲစားအစီအစဥ်နဲ့ ရောက်နေတဲ့ မြန်မာပြည်အနှံ့ ဒေသတိုင်းက သူတွေလည်းရှိနေပါတယ်။
သူတို့အားလုံးကို မန္တလေးမှာ စုရပ်လုပ်ပြီး မူဆယ်ကိုကားနဲ့ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့ပါတယ်။
မစံပယ် နေတဲ့ ရန်ကုန်ကနေ မန္တလေးမြို့အထိ သွားရတဲ့ကားခကိုလည်း ပွဲစားဘက်က စိုက်ထုတ်ပေးခဲ့တာပါ။
“မန္တလေးကနေ မိတ္ထီလာ-ပျော်ဘွယ်-အောင်ပန်း-ပင်းတယအထိသွားရတယ်။ ပင်းတယမှာရှိတဲ့ ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ နှစ်ညအိပ်ခဲ့ရတယ်”လို့ မစံပယ်ကပြောပါတယ်။
အဲဒီနောက် ပင်းတယကနေ ရပ်စောက်-ကျောက်ဂူအထိ ခရီးဆက်ခဲ့ပြီး ကျောက်ဂူ (၁၆) မိုင်မှာ တစ်ညထပ်အိပ်ခဲ့ရတယ်လို့ သူကဆိုပါတယ်။
ကျောက်ဂူကနေမှ နမ့်လန်-လားရှိုး-ကွတ်ခိုင်-နမ့်ဖတ်ကာကို ဖြတ်ပြီးမှ မူဆယ်မြို့ကိုရောက်လာခဲ့တာလို့ သူက ဆက်ပြောပြပါတယ်။
“လာတဲ့လမ်းတစ်လျှောက် တချို့နေရာတွေမှာ တိုက်ပွဲတွေဖြစ်လို့ မန္တလေးကနေ မူဆယ်ရောက်တဲ့အထိ ၉ ရက်ကြာခဲ့တယ်” လို့ မစံပယ်က ရှင်းပြပါတယ်။
မူဆယ်မြို့မရောက်ခင်စပ်ကြား တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်တွေ ထိန်းချုပ်ထားတဲ့ မြို့တချို့က ဂိတ်တွေကိုဖြတ်တဲ့အခါ ကားပေါ်မှာ ပါလာသူအကုန်လုံးရဲ့ ကိုယ်ရေးအချက်အလက်တွေပေးရသလို ငွေကြေးတချို့ လည်းပေးခဲ့ရတယ်လို့ မစံပယ်တို့ကို ကားမောင်းပို့ပေးခဲ့တဲ့ ကားသမားကလည်း ပြောပြပါတယ်။
ကွတ်ခိုင်မြို့မှာရှိတဲ့ တအာင်းတပ် (TNLA) ရဲ့ အလုပ်သမားရုံးအထိ သွားရပြီး မှတ်ပုံတင်နဲ့ စမတ်ကတ်မူရင်းတွေပြခဲ့ရသလို "ရုံးဘက်က ဓာတ်ပုံလည်း ရိုက်ယူထားတယ်” လို့ သူက ဆက်ပြောပါတယ်။
“အဲဒီဓာတ်ပုံတွေကို TNLA ရုံးကနေ နမ့်ဖတ်ကာမှာရှိတဲ့ နောက်ထပ်ဂိတ်တစ်ခုကို လူစာရင်းနဲ့ ဓာတ်ပုံတွေပို့ပေးရတာ” လို့ ကားသမားကပြောပါတယ်။
“ကွတ်ခိုင်ရုံးက ဖုန်းနဲ့ရိုက်ယူထားတဲ့ လူဓာတ်ပုံတွေကို နမ့်ဖတ်ကာမှာရှိတဲ့ ဂိတ်ကို ပုံတွေကြိုပို့ထားမှ နမ့်ဖတ်ကာဂိတ်ကို ဖြတ်ခွင့်ပေးတာ” လို့ သူက ရှင်းပြပါတယ်။
“ပလောင်နဲ့ ကချင်တပ်တွေက သူတို့ချင်းနားလည်မှုနဲ့ ညှိထားတယ်၊ ပုံတွေကိုတော့ WeChat ဆိုတဲ့ (တရုတ်နိုင်ငံပိုင် အပလီကေးရှင်း) လူမှုကွန်ရက်ကနေပဲ ပို့ကြတာ” လို့ သူက ဆိုပါတယ်။
နမ့်ဖတ်ကာမြို့ကိုတော့ ကချင်လွတ်လပ်ရေးတပ် (KIA) က ထိန်းချုပ်ထားတာဖြစ်ပါတယ်။
မစံပယ်ကတော့ လမ်းတလျှောက်က ဂိတ်ဖြတ်ကြေးတွေကို အကျိုးဆောင်(ပွဲစား)တွေဘက်က အကုန်စိုက်ထုတ်ရှင်းပေးတယ်လို့ ပြောပါတယ်။
“ပွဲစားတွေက လက်နက်ကိုင်တွေနဲ့ ချိတ်ထားပြီးသား၊ ဂိတ်ကြေးတွေလည်း ပေးစရာမလိုဘူး” လို့ ပြောပါတယ်။
မန္တလေးမြို့ကနေ မူဆယ်မြို့အထိ သွားတဲ့ကားခ တစ်ကြောင်းစာက ကျပ် ငွေ ၈ သိန်းဝန်းကျင်အထိဈေးပေါက်တယ်လို့ ကားသမားက ထပ်ပြောပြပါတယ်။
ဒါပေမဲ့ ၁၀၂၇ စစ်ဆင်ရေး တစ်နှစ်မပြည့်ခင် ၂၀၂၄ အောက်တိုဘာလထဲမှာပဲ ရှမ်းပြည်နယ်(မြောက်ပိုင်း) မူဆယ်မြို့က ဆင်ဖြူဂိတ်နဲ့ မန့်ဝိန်းဂိတ်အပါအဝင် နယ်စပ်ဂိတ်အားလုံးကို တရုတ်က ပိတ်ခဲ့ပါတယ်။
တရုတ်ဘက်က နယ်စပ်ဂိတ်တွေမပိတ်ခင် တစ်လအလို စက်တင်ဘာလလောက်ကတည်းက မစံပယ် မူဆယ်မြို့ကိုရောက်ရှိခဲ့ပေမယ့် တရုတ်ဘက်ခြမ်းကို အလုပ်သွားလုပ်မယ့်သူတွေ များလွန်းတာကြောင့် သွားရဖို့စောင့်ဆိုင်းနေအချိန်မှာပဲ ဂိတ်ပိတ်တာနဲ့ ကြုံခဲ့ရပါတယ်။
