"မင်းက အလုပ်နဲ့လေ..။"
"ပိုက်ဆံတွေအများကြီးရနေတာဘဲ...
မင်းက ဘောစိ...။"
"မုန့်ဝယ်ကျွေး ....တစ်သောင်း ၊နှစ်သောင်း၊လေး.. ငါး သောင်းလောက်ပဲ။"
"ဟုတ်ကဲ့.. တစ်ခုပြောချင်ပါတယ်...။"
"မှန်ပါတယ် တစ်သောင်း၊နှစ်သောင်းဆိုတာ အရမ်းမများတဲ့ ပမာဏ တစ်ခုပါ"
"ဝယ်လည်းကျွေးပါတယ်..။
ခဏခဏဆိုတဲ့အခါ..။"
"ရှာတာတွေက တန်ဖိုးမရှိတော့သလိုဘဲ.။"
"ကြီးကျယ်ပြောတာမဟုတ်ပါဘူး..။"
"အဲ့လိုရဖို့..။
ခင်ဗျားတို့..လိုင်းလေးသုံး၊ဂိမ်းလေးဆော့ပြီး၊ကြူနေချိန်..။"
"ကျွန်တော်တို့ ခြေထောက်တွေကိုက်ခဲနာကျင်တဲ့ထိ အလုပ်လုပ်နေရတယ်..။"
"ခင်ဗျားတို့..အိမ်မှာ..အေးဆေးနှပ်နေချိန်၊
ကျွန်တော်တို့ နေပူမရှောင်မိုးရွာမရှောင် အလုပ်သွားလုပ်ရတယ်..။"
"ကိုယ်မှားမှား၊မှန်မှန် ဒေါသတွေထိန်းရတယ်၊ အရာရာကိုသည်းခံပြီး..နေရတယ်။"
"ခင်ဗျားတို့..
သီချင်းလေးနားထောင်ရင်း၊စားချင်တာတွေစားနေချိန်..၊"
"ကျွန်တော်တို့
ဗိုက်ဆာနေလည်း နားချိန်ရောက်တဲ့ထိအစားမစားပဲ
အားတင်းပီးအလုပ်ဆက်လုပ်နေရတယ်။"
"ခင်များတို့.အေးဆေးလေးအိပ်နေချိန်..။
ကျွန်တော်တို့ မနက်ကနေ ညဘက်သူများတွေနားချိန်တောင် လုပ်နေရတဲ့အခိုက်အတန့်။"
"မိတ်ဆွေ..။
အလကားရသောအရာ..။
ဤကမ္ဘာတွင်မရှိ။
ကိုယ်ချင်းစာတတ်ပါစေ
သူငယ်ချင်အားလုံးချစ်တ့ဲ