အချစ်ဆိုတာ
တကယ်တော့ စေတနာပါပဲ။
တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦးချစ်ပြီဆို စေတနာက
အလိုလိုထားပြီးသား ဖြစ်နေတယ်။
ကိုယ့်ချစ်သူ ကောင်းတာလေးတွေ
သုံးနေရင် မုဒိတာ ဖြစ်တယ်။
ကိုယ့်ချစ်သူ လိုအပ်တာမှန်သမျှ
အကုန်ဖြည့်ဆည်းပေးချင်တယ်။
အစားကောင်း စားရရင်
သူ့ကို သတိရတယ်။
ပစ္စည်းအသစ်လေး သုံးရရင်
သူ့ကိုလည်း သုံးစေချင်တယ်။
အရာရာ စေတနာက ဖြစ်နေတော့
ကိုယ်ကောင်းတာ တွေ့ကြုံနေရသ၍
သူ့ကိုလဲ ကိုယ်နဲ့ထပ်တူ ရရှိခံစားစေချင်တယ်။
ဒါကို ပြန်ကြည့်မယ်ဆိုရင်
အချစ်ဆိုတာ
ရယူခြင်းလည်း မဟုတ်
ပေးဆပ်ခြင်းလည်း မဟုတ်
တကယ်တော့ အချစ်ဆိုတာ
တစ်ဦးအပေါ်တစ်ဦးထားတဲ့ စေတနာပါပဲ။
#2001
//crd