ပြန်လဲမလာစေချင်သလို မေ့လို့လဲ မရဘူး ...
ချစ်ခဲ့တုန်းက အတတ်နိုင်ဆုံး ချစ်ခဲ့ကြသလို ကျန်ခဲ့ရမယ်ဆိုတဲ့ အချိန်မှာလဲ ငြိမ်ငြိမ်သက်သက်လေး ကျန်ခဲ့တာပါပဲ ဘာလို့လဲဆိုတဲ့ မေးခွန်းတွေတောင် ပြန်မမေးခဲ့သလို နည်းနည်းလေးတောင် ဆွဲထားဖို့မတွေးခဲ့ဘူး ... မချစ်ခဲ့လို့မဟုတ်ဘူးနော် သေလောက်အောင်ချစ်ခဲ့လို့ပဲ နောက်ဆုံး ဖြေရခက်မယ်ထင်တဲ့ မေးခွန်းတွေတောင် မမေးခဲ့တာလေ ။ ညာနေရဦးမယ် ပြီးရင် လိမ်နေရဦးမယ် ပင်ပန်းမှာပေါ့ ... ထားပါ ချစ်ခဲ့ကြပြီပဲ ငါတို့ချစ်ခဲ့ကြတာပဲဆိုတဲ့ အတိတ်ကိုပဲ မှတ်မိချင်ပါတယ် ။
ပြန်လာခဲ့ပါဆိုတဲ့ စကားတွေ မပါးဖြစ်ခဲ့သလို ပြန်လာစေချင်တယ်ဆိုတဲ့ စိတ်တွေလဲ ရှိမနေတော့ပါဘူး ။ သူပြန်လာမယ်ဆိုရင်တောင် လက်သင့်မခံဖြစ်တော့တဲ့ အကြောင်းပြချက်တွေက အများကြီးရှိနေခဲ့ပြီလေ ။ ဆက်ထုံး ... ရှိပြီးသားကြိုးက ဘယ်လောက်ပဲ မြဲမြဲ အဲ့ဒီဆက်ထုံးလေးကို အမှတ်ရတိုင်း ပြန်နာကျင်ရမှာကို ကြောက်တယ် ။ ကိုယ်က တော်ရုံ မေ့မသွားတတ်တဲ့သူဆိုတဲ့ ပိုဆိုးတာပေါ့ ။ တကယ်လို့ ... သူပြန်လာလို့ ကိုယ့်ကို အရမ်းချစ်ပြနေရင်တောင် တစ်ချိန်ကျ သူ ငါ့ကိုထားသွားဦးမှာဆိုတဲ့ အတွေးတွေနဲ့ တစ်ချိန်လုံး တွေးကြောက်နေရမှာ ။
ခြေလှမ်းပျက်သွားရင် ...တချိန်က ချန်ထားခံရခြင်းဆိုတဲ့ အတိတ်တွေကို ခဏခဏပြန်ပြောနေမိမှာ ...သိတယ် ကိုယ့်အကြောင်းကိုယ် သိနေမိတယ် ။ အမှားတွေကို ခွင့်လွှတ်လိုက်တယ်ဆိုရင်တောင်လေ အဲ့ဒီအမှားတွေကို မေ့နိုင်သွားလို့မဟုတ်ပဲ အဲ့ဒီလူတစ်ယောက်ကို မစွန့်လွှတ်နိုင်လို့ဆိုတဲ့ အကြောင်းတစ်ခုပဲရှိတာလေ ။ ကိုယ် အမြဲတမ်း အမှတ်ရပြီး အမြဲတမ်းနာကျင်နေရမှာ ကြောက်တယ် ။ အဲ့တာကြောင့် ပြန်လာပါဆိုတဲ့ စကားတွေ မမှာခဲ့မိသလို ပြန်လာစေချင်တယ်ဆိုတဲ့ အတွေးတွေဟာလဲ ရှိမနေတော့ပါဘူး ။
မေ့နိုင်သွားလို့ နေနိုင်သွားလို့ဆိုတဲ့ စကားတွေပြန်ကြားရပေမယ့် ဒီနေ့ဒီအချိန်ထိ မမေ့နိုင်သေးပါဘူးဆိုတဲ့ အမှန်တရားတွေကိုတော့ ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောပြဖြစ်တော့ဘူးလေ ။ တချို့ရက်တွေမှာဆို တမ်းတမ်းတတကို လွမ်းတယ် ဒါပေမယ့် သူ့ကိုဆိုတာထက် ကိုယ်တို့ချစ်ခဲ့ကြတဲ့အတိတ်ကို လွမ်းတာ ။ သူ့ကိုပြန်လိုချင်တယ်ဆိုတာထက် အဲ့ဒီတုန်းက ပျော်ရွှင်မှု ကြည်နူးမှုကို ပြန်လိုချင်နေခဲ့တာ ဒီလိုပါပဲ တစ်ခါတစ်လေကျတော့ ကိုယ့်အတွေးတွေက နားလည်ရခက်တယ် ...
လူတစ်ယောက်ကို ဘယ်တော့မှ မေ့မှာမဟုတ်သလို ဘယ်တော့မှ ပြန်လိုချင်မှာမဟုတ်တဲ့ လူတစ်ယောက်ပေါ့ ။
#ကျေးကို
